Trots

ik loop trots
met gebogen gedachten,
hopend dat je ogen me volgen,
voor ik verdwijn in een wolk van tranen,
hopend op mijn naam
die je zou roepen
als je zou
om me geven
maar het blijft stil.
toch loop ik trots
met pijnlijk rechte rug
met mijn kin omhoog getrokken
uit mijn hartsverdriet
met mijn borstkas recht vooruit en schreeuwend
om een halve draai naar links
met mijn benen de verkeerde richting in
ookal weet ik
jij zal me volgen
waar ik ook ben