1 dag voor Kerstmis...
en ik ben ziek. En mijn broer ook. En mijn vader ook. Tegelijk.
Verdachtelijk hebben we gisteren van dezelfde pizza gegeten,
maar mams blijft hardnekkig beweren dat het buikgriep is.
Kerstavond zal bij deze weer in stijl eindigen.
24 dec 2007
23 dec 2007
...al in een bakske vol met stro
Voelt get?
Ruikt get?
Proeft get???
Ruikt get?
Proeft get???
Vanaf half november hebben ze het al tegen uw oren gekletst,hebben ze het doo
r uw strot geduwd,hebben ze u er met u gezicht middenin geduwd,en nu ist echt bijna zover...Het feest vant kinneken Jezus! En ge-prékerstmist da ik heb! Moeder Maria haar water zou spontaan weer breken moest ze zien wat voor vreemde feestjes ik geef ter ere van hare eerstgeborene. Vrijdagavond RGRChristmasparty, zaterdagavond mijn eigen christmas party...en ik ben er nog altijd niet uit welk feestje ik het neigst vond. Beestig eigenlijk hoe mensen gretig gebruik maken van eender welk excuus om te
feesten,zeker het absurdisme van vieren VOOR de feestdag (zoals dit weekend) en vieren NA de feestdag (zoals een tweede kerstdag uitvinden om zowel aan familie als vrienden loyaal te kunnen blijven). Da's gelijk vieren dat ge geslaagd zijt voor dat ge uw exames zijt gaan afleggen,of het vieren in uw volgende blokperiode. Maar op zich heb ik niks tegen die vijgen na Pasen,integendeel. Misschien moesten we het eerste woordje van Jezus dan ook maar vieren,zijn eerste stapjes,en het slagen van zijn zindelijkheidstraining. Maar goed,dat is mijn mening.
r uw strot geduwd,hebben ze u er met u gezicht middenin geduwd,en nu ist echt bijna zover...Het feest vant kinneken Jezus! En ge-prékerstmist da ik heb! Moeder Maria haar water zou spontaan weer breken moest ze zien wat voor vreemde feestjes ik geef ter ere van hare eerstgeborene. Vrijdagavond RGRChristmasparty, zaterdagavond mijn eigen christmas party...en ik ben er nog altijd niet uit welk feestje ik het neigst vond. Beestig eigenlijk hoe mensen gretig gebruik maken van eender welk excuus om te
feesten,zeker het absurdisme van vieren VOOR de feestdag (zoals dit weekend) en vieren NA de feestdag (zoals een tweede kerstdag uitvinden om zowel aan familie als vrienden loyaal te kunnen blijven). Da's gelijk vieren dat ge geslaagd zijt voor dat ge uw exames zijt gaan afleggen,of het vieren in uw volgende blokperiode. Maar op zich heb ik niks tegen die vijgen na Pasen,integendeel. Misschien moesten we het eerste woordje van Jezus dan ook maar vieren,zijn eerste stapjes,en het slagen van zijn zindelijkheidstraining. Maar goed,dat is mijn mening.20 dec 2007
SMoG
Een mailtje!
Omstreeks 8u vanmorgen. Om te zeggen dat ik een kijkje mocht gaan nemen naar een kot. Perfect gelegen,in de straat van een van mijn campussen,en zowaar in't midden van de grootstad Antwerpen. Ik en Koen daarheen. Ik bel aan, 2 keer, voor Leen, zoals het papiertje op de deurbel gebood, en we wandelen na een bescheiden pieptoon-responsje naar binnen. Ronddraaien op de trap,niet wetende welke kamer het alweer was. Ik kijk omhoog,recht in de ogen van een wantrouwige zwarte kat. Angstig lachend draai ik me om naar Koen : 'Ongeluk?' Niets is minder waar,ik word naar boven geroepen door een vriendelijk meisje,die me gewillig zowel haar en-orm gezellig kamertje toont als het keukentje en de badkamer. 'Hier wil ik wonen!' denk ik spontaan...tot ze me verteld dat een Hongaarse Erasmusstudente me eigenlijk voor was...
Zichtbaar teleurgesteld druip ik af.
...
Ik kom thuis...een mailtje in mijn mailbox,van een zekere Ine. Blijkbaar was er tijdens het avondeten in dat gezellige keukentje op nr 10 over mij gepraat geweest,want het was een verzoekje,waarin ze voorstelde of ik haar kot,dus,dat van een verdieping hoger,voor 2 maanden wou overnemen,omdat zij stage doet buiten Antwerpen...Wauw,yes,super!...
Ware het niet dat ik een kot zoek voor 5 maanden...
Oh zeemzoet dilemma,Oh wazige toekomst,Oh gij tragisch lot!
Omstreeks 8u vanmorgen. Om te zeggen dat ik een kijkje mocht gaan nemen naar een kot. Perfect gelegen,in de straat van een van mijn campussen,en zowaar in't midden van de grootstad Antwerpen. Ik en Koen daarheen. Ik bel aan, 2 keer, voor Leen, zoals het papiertje op de deurbel gebood, en we wandelen na een bescheiden pieptoon-responsje naar binnen. Ronddraaien op de trap,niet wetende welke kamer het alweer was. Ik kijk omhoog,recht in de ogen van een wantrouwige zwarte kat. Angstig lachend draai ik me om naar Koen : 'Ongeluk?' Niets is minder waar,ik word naar boven geroepen door een vriendelijk meisje,die me gewillig zowel haar en-orm gezellig kamertje toont als het keukentje en de badkamer. 'Hier wil ik wonen!' denk ik spontaan...tot ze me verteld dat een Hongaarse Erasmusstudente me eigenlijk voor was...
Zichtbaar teleurgesteld druip ik af.
...
Ik kom thuis...een mailtje in mijn mailbox,van een zekere Ine. Blijkbaar was er tijdens het avondeten in dat gezellige keukentje op nr 10 over mij gepraat geweest,want het was een verzoekje,waarin ze voorstelde of ik haar kot,dus,dat van een verdieping hoger,voor 2 maanden wou overnemen,omdat zij stage doet buiten Antwerpen...Wauw,yes,super!...
Ware het niet dat ik een kot zoek voor 5 maanden...
Oh zeemzoet dilemma,Oh wazige toekomst,Oh gij tragisch lot!
19 dec 2007
Homeostase
Examens! Examens!
Zo pijnlijk in't verschiet...
De blokperiode prikt genadeloos in mijn billen, als een spijkerbed met grootheidswaanzin. Ongegeneerd brandt het gaten in mijn motivatie en knipt het figuurtjes uit het laagje fitheid dat in het begin van de week over me heen kleefde als natte papier macheé. We zijn,of ik ben,laten we er eerlijk in blijven,al ongeveer 4dagen aant proberen te studeren. Gezien mijn eerste foltering al reeds maandag 7 januari zal plaats vinden, is dat geen overbodig luxe. Maar,ik zou niet Joke zijn,als ik niet in alle bescheidenheid kon zeggen,dat ik even snel vooruit ga als een overreden hond die met zijn enige vitale ledemaat nog probeert achter de kat aan te lopen die hij roekeloos had gevolgd toen zij de autosnelweg overstak,en ik zou niet Joke zijn,moest dat me niet lichtjes in paniek brengen. Maar goed,we vinden toch nog een prutje tijd om een blogberichtje te posten. Net zoals ik tijd vind om me bezig te houden met msn, http://www.elfyourself.com/ ,
...en nonsensgedichtjes. Een illustratie.
Zo pijnlijk in't verschiet...
De blokperiode prikt genadeloos in mijn billen, als een spijkerbed met grootheidswaanzin. Ongegeneerd brandt het gaten in mijn motivatie en knipt het figuurtjes uit het laagje fitheid dat in het begin van de week over me heen kleefde als natte papier macheé. We zijn,of ik ben,laten we er eerlijk in blijven,al ongeveer 4dagen aant proberen te studeren. Gezien mijn eerste foltering al reeds maandag 7 januari zal plaats vinden, is dat geen overbodig luxe. Maar,ik zou niet Joke zijn,als ik niet in alle bescheidenheid kon zeggen,dat ik even snel vooruit ga als een overreden hond die met zijn enige vitale ledemaat nog probeert achter de kat aan te lopen die hij roekeloos had gevolgd toen zij de autosnelweg overstak,en ik zou niet Joke zijn,moest dat me niet lichtjes in paniek brengen. Maar goed,we vinden toch nog een prutje tijd om een blogberichtje te posten. Net zoals ik tijd vind om me bezig te houden met msn, http://www.elfyourself.com/ ,
...en nonsensgedichtjes. Een illustratie.
biecht
waar
haat en liefde
tot
ver zoen ing
wordt
verplicht
daar zal ik
van
je
houden
jij en ik
in evenwicht
-bescheiden buigje-
14 dec 2007
Huphup,Improcup!
Pino van sesamstraat
die moddergeil de fabeltjeskrant doorwaggelt,
twee vissers en een thermosfles,
windhonden,courgetten,
een anaal genomen imaginair schaap,
Sandwichen,
een wolf bestaande uit twee op elkaargestapelde mannen,
27 rondpoepige koeien,
en 2 kerstfobische bergbeklimmers
allen met liefde behandeld door
een dokter in de pathologische kineontologiatriek (ofzoiets)
...en op een tiental meter afstand,ik,met tranen in mijn ogen,
van het lachen. Gisterenavond was het Improcup in Leuven, een voorstelling waarbij 13verschillende improvisatiegezelschappen het tegen elkaar opnamen in een lachspierverscheurende strijd om de gouden 'improcup'. Het publiek werd als het ware op sleeptouw genomen,er werden lokaties geroepen,kleuren,emoties,enz waar de spelers dan op dienden in te spelen,even onvoorbereid als ongegeneerd. Ondanks dat het allemaal mannen waren,en ik er toch sterk van overtuigd ben dat een vrouw zeker een meerwaarde was geweest tussen al dat improvisatorisch geweld,hebben we er allemaal enorm van genoten. Humor met een verpletterend gigantische H!!
Voor zij die geen hond wijzer zijn geworden uit mijn uitleg of zij die meer willen,hier een link naar een Nederlands programma,zelfde concept,zelfde absurde situaties: De Lama's.
die moddergeil de fabeltjeskrant doorwaggelt,
twee vissers en een thermosfles,
windhonden,courgetten,
een anaal genomen imaginair schaap,
Sandwichen,
een wolf bestaande uit twee op elkaargestapelde mannen,
27 rondpoepige koeien,
en 2 kerstfobische bergbeklimmers
allen met liefde behandeld door
een dokter in de pathologische kineontologiatriek (ofzoiets)
...en op een tiental meter afstand,ik,met tranen in mijn ogen,
van het lachen. Gisterenavond was het Improcup in Leuven, een voorstelling waarbij 13verschillende improvisatiegezelschappen het tegen elkaar opnamen in een lachspierverscheurende strijd om de gouden 'improcup'. Het publiek werd als het ware op sleeptouw genomen,er werden lokaties geroepen,kleuren,emoties,enz waar de spelers dan op dienden in te spelen,even onvoorbereid als ongegeneerd. Ondanks dat het allemaal mannen waren,en ik er toch sterk van overtuigd ben dat een vrouw zeker een meerwaarde was geweest tussen al dat improvisatorisch geweld,hebben we er allemaal enorm van genoten. Humor met een verpletterend gigantische H!!
Voor zij die geen hond wijzer zijn geworden uit mijn uitleg of zij die meer willen,hier een link naar een Nederlands programma,zelfde concept,zelfde absurde situaties: De Lama's.
5 dec 2007
Een dag uit het leven van...
5 december is het,een dag die op zich niets speciaal betekend, buiten dat het de dag voor sinterklaas is...
Dat dacht ik tenminste. Toen mijn zus me om half 7 (!) kwam wekken om me te vertellen dat er snoepgoed,chocola,speelgoed en andere verwennerijen des verderfs verspreidt lagen over de living,werd het me duidelijk,voor zover ik al kon denken de eerste halve minuut van mijn dag, dat mama niet had kunnen wachten tot morgen. Geeuwend stap ik de kamer in,in mijn pyama, me bedenkend dat ik misschien toch naar de namiddaglessen kan gaan, aangezien ik toch gruwelijk maar doeltreffend was gewekt.
...
Kwart na 12 is het ondertussen,ik neem een tram richting groenplaats.
Dat dacht ik tenminste. De eerste halte kwam me niet echt bekend voor,integendeel eigenlijk. Bij de tweede halte werd mijn argwaan redelijk groot,en ben ik uitgestapt in een met zwembadtegeltjes bedekte ruimte genaamd 'handel'. Hm,let's see. Tram 5 dan maar eens nemen. Ja,die stopt aan de groenplaats. Maar wanneer!!! Na 3kwartier besef ik dat ik in de middle of nowhere ben,dat ik alleen in de tram zit,en dat de bestuurder zijn bo'kes aant opeten is. Uiteindelijk,om 5voor half 2 kom ik aan op de groenplaats,gefrustreerd,doch Mario,die al een tijdje in blijde verwachting was van mij op de campus, leek het vrij amuzant te vinden.
...
Kwart voor 6. 'Eindelijk' weer op de trein,richting Leuven,richting theatercursus. Mensen met gelijkaardige ervaringen weten dat dat een uurtje bollen is,dus had ik voldoende tijd om nog wat te studeren. Dat dacht ik tenminste. Er komt een jongeman voor me zitten, met haar dat er zo warrig en geleefd uitzag dat haast de wijsheid eruit ontsproot,met een t-shirt die je zowaar met de metafys
ica van het bestaan confronteerde,en hij maakte denkend met een paarse geurpen notities in een boek. Dat beloofde een heerlijke treinrit te worden. Na een uurtje babbelen nemen we afscheid,en wandel ik richting de Molens van Orshoven. Ware het niet dat ik Koen tegen het lijf liep,die onderweg was naar huis.
...
20 voor 8 ondertussen,ik zet nu echt wel koers richting theatercursus. 10minuutjes wandelen naar de vaartkom. Ineens getoeter. Ik kijk..hm,vreemde man in een auto. Ok,gewoon doorlopen...auto passeert opnieuw,toetert opnieuw,nu hardnekkiger. Ik kijk of ik hem herken...negatief. Gewoon doorlopen...er passeert een camion,toetert...Ik begin er langzaam zenuwachtig van te worden. Ik ben bijna op plaats van bestemming,en passeer een tankstation. De man van daarstraks komt,met zijn auto,opgereden,lichten aan,kijkt naar me,blijft daar 10seconden staan,en rijdt weg...
Ik denk dat ik geen viva victoria-kandidaat ben als ik zeg dat dat angstaanjagend was.
hmmm, wat kan een ordinaire woensdag toch heerlijk spannend zijn:)
Dat dacht ik tenminste. Toen mijn zus me om half 7 (!) kwam wekken om me te vertellen dat er snoepgoed,chocola,speelgoed en andere verwennerijen des verderfs verspreidt lagen over de living,werd het me duidelijk,voor zover ik al kon denken de eerste halve minuut van mijn dag, dat mama niet had kunnen wachten tot morgen. Geeuwend stap ik de kamer in,in mijn pyama, me bedenkend dat ik misschien toch naar de namiddaglessen kan gaan, aangezien ik toch gruwelijk maar doeltreffend was gewekt.
...
Kwart na 12 is het ondertussen,ik neem een tram richting groenplaats.
Dat dacht ik tenminste. De eerste halte kwam me niet echt bekend voor,integendeel eigenlijk. Bij de tweede halte werd mijn argwaan redelijk groot,en ben ik uitgestapt in een met zwembadtegeltjes bedekte ruimte genaamd 'handel'. Hm,let's see. Tram 5 dan maar eens nemen. Ja,die stopt aan de groenplaats. Maar wanneer!!! Na 3kwartier besef ik dat ik in de middle of nowhere ben,dat ik alleen in de tram zit,en dat de bestuurder zijn bo'kes aant opeten is. Uiteindelijk,om 5voor half 2 kom ik aan op de groenplaats,gefrustreerd,doch Mario,die al een tijdje in blijde verwachting was van mij op de campus, leek het vrij amuzant te vinden.
...
Kwart voor 6. 'Eindelijk' weer op de trein,richting Leuven,richting theatercursus. Mensen met gelijkaardige ervaringen weten dat dat een uurtje bollen is,dus had ik voldoende tijd om nog wat te studeren. Dat dacht ik tenminste. Er komt een jongeman voor me zitten, met haar dat er zo warrig en geleefd uitzag dat haast de wijsheid eruit ontsproot,met een t-shirt die je zowaar met de metafys
ica van het bestaan confronteerde,en hij maakte denkend met een paarse geurpen notities in een boek. Dat beloofde een heerlijke treinrit te worden. Na een uurtje babbelen nemen we afscheid,en wandel ik richting de Molens van Orshoven. Ware het niet dat ik Koen tegen het lijf liep,die onderweg was naar huis....
20 voor 8 ondertussen,ik zet nu echt wel koers richting theatercursus. 10minuutjes wandelen naar de vaartkom. Ineens getoeter. Ik kijk..hm,vreemde man in een auto. Ok,gewoon doorlopen...auto passeert opnieuw,toetert opnieuw,nu hardnekkiger. Ik kijk of ik hem herken...negatief. Gewoon doorlopen...er passeert een camion,toetert...Ik begin er langzaam zenuwachtig van te worden. Ik ben bijna op plaats van bestemming,en passeer een tankstation. De man van daarstraks komt,met zijn auto,opgereden,lichten aan,kijkt naar me,blijft daar 10seconden staan,en rijdt weg...
Ik denk dat ik geen viva victoria-kandidaat ben als ik zeg dat dat angstaanjagend was.
hmmm, wat kan een ordinaire woensdag toch heerlijk spannend zijn:)
4 dec 2007
Tussen de lijntjes.
ik maak me uit
ik dos me op
zeep me in
zeep me sop
mijn décolleté
een fietsenrek groot
doch niet vulgair
klassevol ontbloot
mijn strakke billen
jeansgebroekt
met mijn hoge hakken trap ik
waar zwakte me zoekt
en wat anderen denken?
het kan me niet schelen !
ik ben geen schaap
volg men eigen weg
ik ben uniek
net als zovelen
bewonder me
terwijl ik mijn grenzen verleg
mijn haar
dat ruikt naar rozebottel
drie keer gewassen
geföhnt,wat kleur
coco chanel tot op mijn sokken
in een straal van 5meter
verspreid ik mijn geur
ik draag
censuur
over mijn lippen
mijn wallen,puisten,
strategisch bestopt
3laagjes verf en weg
zijn de zorgen
ik ben weer onzichtbaar
tussen de lijntjes gekeurd
maar wat anderen denken?
het kan me niet schelen
ik ben geen schaap
ik volg mijn eigen weg,
wat anderen denken?
wie kan het wat schelen
je me'n foefel
mijzelve weg.
ik dos me op
zeep me in
zeep me sop
mijn décolleté
een fietsenrek groot
doch niet vulgair
klassevol ontbloot
mijn strakke billen
jeansgebroekt
met mijn hoge hakken trap ik
waar zwakte me zoekt
en wat anderen denken?
het kan me niet schelen !
ik ben geen schaap
volg men eigen weg
ik ben uniek
net als zovelen
bewonder me
terwijl ik mijn grenzen verleg
mijn haar
dat ruikt naar rozebottel
drie keer gewassen
geföhnt,wat kleur
coco chanel tot op mijn sokken
in een straal van 5meter
verspreid ik mijn geur
ik draag
censuur
over mijn lippen
mijn wallen,puisten,
strategisch bestopt
3laagjes verf en weg
zijn de zorgen
ik ben weer onzichtbaar
tussen de lijntjes gekeurd
maar wat anderen denken?
het kan me niet schelen
ik ben geen schaap
ik volg mijn eigen weg,
wat anderen denken?
wie kan het wat schelen
je me'n foefel
mijzelve weg.
3 dec 2007
Een kus= een kus = een kus
Weetje wat fijn is?
Rommelen tussen je eigen spullen. In een overvolle bureau, vol lades met brieven en kaartjes en tekstjes en boeken en mappen en prulletjes die je al jaren niet meer hebt gezien. Herrinneringen ophalen,noodgedwongen,omdat je op zoek bent naar iets,maar stiekem met alle plezier. En het typische aan dat soort zoektochten is,dat het eeuwen duurt,omdat het heerlijk is om alles wat je vindt nog eens te bekijken,en alles opnieuw te beleven. Net zoals deze twee stukjes tekst,bestoft en de inkt al half uitgelopen tussen een hoop kerstkaartjes gesukkeld:
(Tekstje,5jaar geleden, uit een boek van William Cane,p 89)
Zijn lippen zijn teder,zacht,en beweegelijk. Naarmate de muziek opzwepender word,wiegt hij haar in zijn armen,terwijl zijn adembenemende kussen keer op keer schokgolven door haar lichaam zenden,tot ze van kop tot teen tintelt. En dan bonkt de muziek in haar oren,een van haar favoriete nummers,die haar helemaal in vervoering brengt. Ze gaat op haar tenen staan om zich nog beter aan R. met zijn stekeltjeshaar en zoete kussen over te geven. Ze vlijt zich nog dichter tegen hem aan, als de beat haar ertoe dwingt in hem op te gaan. Er lijkt geen eind aan te komen. Ze geven zich helemaal over aan de muziek,ze treedt uit haar lichaam en ze gaat op in haar fantasiewereld. Ze stort zich in de kus als een steen die steeds dieper en dieper in een bodemloze put valt,tot ze niets meer ziet en hoort en een ander mens wordt. Ze weet dat,als de song afgelopen is en ze knipperend haar ogen opendoet, ze niet meer dezelfde zal zijn. Iets van haar zal in die kus verloren zijn gegaan,verzonken in een bodemloze put.
...Verschrikkelijk vertaald hier en daar,merk ik net,maar het gevoel is in alle talen zalig.
( 6jaar geleden,uit 'Romeo en Julia' van Ed Franck, p56)
...Romeo ging liggen. Hij kon niet meer denken, hij liet zich overspoelen. Hij voelde vingers over zijn hele lichaam en rilde en lag naakt als nooit tevoren. Julia keek naar zijn lichaam. Het was het mooiste wat ze ooit had gezien,een verrukkelijk bruin landschap. En ze wist; dit wil ik voor de rest van mijn leven aanraken. Hij ruikt lekkerder dan de Adige,dacht ze. Ze sloot haar ogen om het beeld in zich op te bergen. 'Ik wil je ogen zien',fluisterde Romeo. 'Ze zijn zo mooi bij kaarslicht'. Ze gaven elkaar een innige kus. Hun handen begonnen te strelen,en opeens was het bed vol lichte,dansende bewegingen. Een lichtheid waar ze stapelgek van werden. Hart,hoofd en zinnen werden een onlosmakelijk kluwen, urenlang, en ze wisten voorgoed dat er een hemel op aarde bestaat...
...Ook hier had ik,op de grond van mijn kamer gezetene,met het papiertje in mn handen,geen woorden voor.
Nog wat reisdagboekjes,verjaardagskaartjes,goede voornemenspapiertjes,een strafwerk dat nooit is ingeleverd enz enz later,vertrek ik weer uit men kamer,gehuld in de romantiek van het verleden,maar zonder het boek dat ik zocht. Natuurlijk.
Rommelen tussen je eigen spullen. In een overvolle bureau, vol lades met brieven en kaartjes en tekstjes en boeken en mappen en prulletjes die je al jaren niet meer hebt gezien. Herrinneringen ophalen,noodgedwongen,omdat je op zoek bent naar iets,maar stiekem met alle plezier. En het typische aan dat soort zoektochten is,dat het eeuwen duurt,omdat het heerlijk is om alles wat je vindt nog eens te bekijken,en alles opnieuw te beleven. Net zoals deze twee stukjes tekst,bestoft en de inkt al half uitgelopen tussen een hoop kerstkaartjes gesukkeld:
(Tekstje,5jaar geleden, uit een boek van William Cane,p 89)
Zijn lippen zijn teder,zacht,en beweegelijk. Naarmate de muziek opzwepender word,wiegt hij haar in zijn armen,terwijl zijn adembenemende kussen keer op keer schokgolven door haar lichaam zenden,tot ze van kop tot teen tintelt. En dan bonkt de muziek in haar oren,een van haar favoriete nummers,die haar helemaal in vervoering brengt. Ze gaat op haar tenen staan om zich nog beter aan R. met zijn stekeltjeshaar en zoete kussen over te geven. Ze vlijt zich nog dichter tegen hem aan, als de beat haar ertoe dwingt in hem op te gaan. Er lijkt geen eind aan te komen. Ze geven zich helemaal over aan de muziek,ze treedt uit haar lichaam en ze gaat op in haar fantasiewereld. Ze stort zich in de kus als een steen die steeds dieper en dieper in een bodemloze put valt,tot ze niets meer ziet en hoort en een ander mens wordt. Ze weet dat,als de song afgelopen is en ze knipperend haar ogen opendoet, ze niet meer dezelfde zal zijn. Iets van haar zal in die kus verloren zijn gegaan,verzonken in een bodemloze put.
...Verschrikkelijk vertaald hier en daar,merk ik net,maar het gevoel is in alle talen zalig.
( 6jaar geleden,uit 'Romeo en Julia' van Ed Franck, p56)
...Romeo ging liggen. Hij kon niet meer denken, hij liet zich overspoelen. Hij voelde vingers over zijn hele lichaam en rilde en lag naakt als nooit tevoren. Julia keek naar zijn lichaam. Het was het mooiste wat ze ooit had gezien,een verrukkelijk bruin landschap. En ze wist; dit wil ik voor de rest van mijn leven aanraken. Hij ruikt lekkerder dan de Adige,dacht ze. Ze sloot haar ogen om het beeld in zich op te bergen. 'Ik wil je ogen zien',fluisterde Romeo. 'Ze zijn zo mooi bij kaarslicht'. Ze gaven elkaar een innige kus. Hun handen begonnen te strelen,en opeens was het bed vol lichte,dansende bewegingen. Een lichtheid waar ze stapelgek van werden. Hart,hoofd en zinnen werden een onlosmakelijk kluwen, urenlang, en ze wisten voorgoed dat er een hemel op aarde bestaat...
...Ook hier had ik,op de grond van mijn kamer gezetene,met het papiertje in mn handen,geen woorden voor.
Nog wat reisdagboekjes,verjaardagskaartjes,goede voornemenspapiertjes,een strafwerk dat nooit is ingeleverd enz enz later,vertrek ik weer uit men kamer,gehuld in de romantiek van het verleden,maar zonder het boek dat ik zocht. Natuurlijk.
2 dec 2007
Joke experimenteert,deel 1.
Ik kleur mijn haar! denk ik,
terwijl ik voor de 3650ste keer mezelf afkeurend in de spiegel bekijk.
(ik heb namelijk al ongeveer 10jaar hetzelfde kapsel)
terwijl ik voor de 3650ste keer mezelf afkeurend in de spiegel bekijk.
(ik heb namelijk al ongeveer 10jaar hetzelfde kapsel)
Vastberaden,doch niet geheel zelfzeker,huppel ik richting de winkelen-voor-dummies-gigant: "Het kruidvat"!! (neen,niet de Wibra,daar hebben ze geen haarkleurmiddelen,hoogstens plastieke extensions)
2uur kiezen en 2minuten betalen later sta ik buiten met een doosje waar kastanjebruin met blonde lokjes zou moeten inzitten. Was was was,zeep zeep zeep,eerste tubeke,tweede tubeke,nog een potteke,conditioner,gel...
en een gil:
ROS ! ROS HAAR verdomme! (nee,daar heb ik geen foto's van) Ik had het moeten weten. De vorige keer dat ik de stap naar haarkleur waagde heb ik twee weken met paarse lokken rondgelopen,ongewenst. Bijna begon ik te denken dat het een allergische reactie was,een soort kleurige schimmels die mijn schedel moeten beschermen tegen de bijtende producten. (Bart: Uhm,daar zitten stoffen in waarvoor wij int labo handschoenen aandoen...)
Maar bon,het kwaad was geschiedt.
Nu zijn we 3dagen verder,en gelukkig zijn de schimmels verdwenen. Sterker nog,ik heb mijn eigen haarkleur terug. Niet onlogisch als je je bedenkt dat kastanjebruin met blonde lokken MIJN HAARKLEUR IS. Dat was een slimme zet van me. Nu heb ik op zn minst wel het gevoel dat ik wat aan mn looks heb veranderd. Maar wat jongeren zo leuk vinden aan experimenteren...Joost mag het weten.
28 nov 2007
Evenwicht.
Een welgemeende proficiat
aan de jongeman die het waagde om,
in een genadeloos NMBS-voertuig
dat op het punt stond om met behulp van
slalombewegingen
het station van Aarschot binnen te rijden,
rechtstaand te plassen.
Ondanks dat ik niet kon zien of je eventuele
bril-en/of zelfbevuiling hebt kunnen vermijden,
omdat alleen je schaduw door het geblindeerde witte glas
mij een blik heeft willen gunnen,
weet ik dat menig vent deze daad van mannelijkheid
waarschijnlijk nog enkele minuten had uitgesteld.
Dat maakt u,beste onbekende,
niet alleen een ster in de kunst van het balanceren,
maar ook de eerste man die kan beweren
dat hij zonder handen noch geslachtsdeel te verroeren
een terechte -zorro- in het toiletwater kan schrijven.
Chapeau!
aan de jongeman die het waagde om,
in een genadeloos NMBS-voertuig
dat op het punt stond om met behulp van
slalombewegingen
het station van Aarschot binnen te rijden,
rechtstaand te plassen.
Ondanks dat ik niet kon zien of je eventuele
bril-en/of zelfbevuiling hebt kunnen vermijden,
omdat alleen je schaduw door het geblindeerde witte glas
mij een blik heeft willen gunnen,
weet ik dat menig vent deze daad van mannelijkheid
waarschijnlijk nog enkele minuten had uitgesteld.
Dat maakt u,beste onbekende,
niet alleen een ster in de kunst van het balanceren,
maar ook de eerste man die kan beweren
dat hij zonder handen noch geslachtsdeel te verroeren
een terechte -zorro- in het toiletwater kan schrijven.
Chapeau!
25 nov 2007
De Meeuw
De meeuw (Russisch: Чайка, Chayka) is een toneelstuk in vier bedrijven van de Russische schrijver Anton Tsjechov uit 1896. Het beschrijft de verwikkelingen van een aantal mensen uit de bovenklasse van de Russische samenleving aan het eind van de 19e eeuw(Dank aan Wikipedia)
Gisterenavond ben ik in Lier naar een toneelstuk gaan kijken met Koen en zijn ouders. Het noemde 'de meeuw'. Ik had al met Koen zitten filosoferen over de inhoud van het verhaal,waarbij 'het in het publiek gooien van een grote emmer vogeluitwerpselen' en 'een verhaal over een gecostumeerd bal met de dresscode: gevogelte' ons de meest logische mogelijkheden leken,doch wisten we beiden dat het dier ongewild slechts symbolisch zou gebruikt worden. En zo geschiedde.
Al snel werd duidelijk dat het verhaal zich afspeelde in Rusland,en nog meer duidelijk werd het dat het toneelstuk oud was,en vertaald. De teksten waren haast pure poëzie. Enorm mooi,maar moeilijk te volgen. Langzaam maar zeker kreeg ik een steeds heviger doorduwend déjà-vu gevoel... en toen wist ik het weer.
Ik had een paar jaren voordien,op mijn 16de om precies te zijn,in een toneelstuk gespeeld van dezelfde schrijver. De stijl was identiek,de teksten waren even gesofisticeerde proza,en de personages waren even ondoorgrondelijk als onuitspreekbaar.
De drie zusters. Deze Russische klassieker uit de wereldliteratuur verhaalt over de dochters van een legerofficier die destijds met zijn gezin Moskou verliet om bevelhebber te worden van een garnizoen in een kleine provinciestad. Na de dood van hun vader verlangen de drie zusters hevig naar het groots en meeslepend leven uit hun jeugd in de hoofdstad, maar geen van de drie slaagt erin haar geluk daadwerkelijk te beproeven.
Het is een enorm moeilijk stuk , zowel om te spelen als om te begrijpen. Tegelijkertijd was het een uitdaging, net omdat het niet meteen evident was om je gevoel in de tekst te leggen. Ik speelde er zowel een soort legeraanvoerder (ik droeg allesinds zo'n belachelijk legerpakje met een nog belachelijker hoedje),als een van de drie zusters,in het derde bedrijf. (een zwarte kleedje,wat ik onder het legerkostuum had verstopt). Aangezien er geen coulissen waren, zat iedereen heel de tijd op het podium, en moest ik me er ook noodgedwongen omkleden. Vlak na de opvoering moest ik ook meteen vertrekken,aangezien ik diezelfde avond nog een dansvoorstelling had. Toen ik in de auto van bh verwisselde aan het rode licht, door tijdsgebrek, heb ik meer geshokeerde en geamuzeerde blikken gevangen dan tijdens de voorstelling.
...En al die herrinneringen,bedenkingen,afgesloten met een lichte grijns,zorgden er voor dat dit 19de eeuwse toneelstuk getiteld 'De meeuw' zonder vogelpoep toch nog zijn charmes had.
21 nov 2007
International Study Conferencing
Dinsdag 13/11/2007
Ordinairy tuesday,lekker regenweertje:
perfect voor het begin van een schooluitstap met grootheidswaanzin.
Een keuzevak genaamd : "International Study Conference"
leidt me de weg naar een rustiek 'vormingscentrum' genaamd Destelheide in een nog meer rustieker,laat ons zeggen doods, dorpje genaamd: Dworp.
DWORP,dames en heren. Op 20km van onze hoofdstad,maar in de oren klinkend als een lekkernij met wormen,voorgekauwd door een ijverige wokchinees. Het zal u dan ook niet verbazen dat in dit culinaire dorpje "De Week van de Smaak" http://www.weekvandesmaak.be/ stevig wordt gevierd.
Dat volledig als achtergrondinformatie beschouwende is mijn grootste frustratie niet Dworp,maar wat je moet doen om er te geraken. De prachtige Lessius-Hogeschool-bussen werden pesterig niet van onder het stof gehaald,dus moet ik NMBS-gewijs (2treinen en een lijnbus) heelhuids op het plekje der bestemming zien aan te meren...Ondertussen is het al half 5 s'avonds,en doe ik,op mijn poep gezetene tegen de muur van het gebouw waarin het allemaal gaat gebeuren,de eerste verscheurende ontdekking:
De international in International Study Conference bestaat uit 1 Turk ,4 Litouwers,5 Tsjechen en 20 Hollanders. Mijn plan om nieuwe mensen en culturen te leren kennen en grensoverschrijdende netwerken uit te bouwen wordt zowaar met een gigantische baseball-knuppel de horizon in gekatapulteerd. Maar goed, het blijft een schooluitstap,en die hebben vaak de neiging om niet aan je verwachtingen te voldoen.
Woensdag 14/11/2007
De bedden getest en goed bevonden,de kamergenootjes ontmoet en goed bevonden,ontdekt dat ik vandaag 2jaar en half samen ben met Koen...en goed bevonden. Klaar dus voor een dagje lekker...hm....2de verscheurende ontdekking:
De study in International Study Conference staat voor 'volg aandachtig uit de kluiten gewassen psychologie-colleges in het engels,genaamd Workshops,gegeven door leerkrachten waarbij je 1 kans op 4 hebt dat ze engels spreken met zoveel haar op dat je er vlechtjes in kan leggen.' Laat mij het u illustreren met enkele voorbeelden:
- "En then they say van: Wallonians are lazy!" -Miet Craeynest-
- "You must always tell the children on forehand." - Stijn Meuleman-
- " And here you can see a drawing of a person with a hat.No,not a hat...mannekes wa is hoed weer int engels? Ja,hat toch he? Ja...hat. " -Tini Hilgert-
Donderdag 15/11/2007
Mooi,nieuwe dag,nieuwe start,nieuwe ontdekking:
De conference in International Study Conference...is er bijgesleurd om het geheel wat professioneler te doen klinken. Het kwam er in feite op neer van je tussen,voor en na de workshops gewoon op jezelf bezig te houden. Ze slaagden er dan ook voortreffelijk in om je net te weinig tijd te geven om iets te doen, maar teveel om niets te doen. En net als het je petje te boven dreigde te gaan,was het etenstijd.
Het was echter niet allemaal komkommer en kwel. Het boombal op de 2de avond kon me zeker bekoren,en het leren kennen van een hoop lessiusgepeupel heeft een gezellig 13-hoofdig hoopje vrienden opgeleverd op de laatste avond,die er nog eens flink op los hebben gefeest! Die week les missen is dus toch niet voor niets geweest!
Ordinairy tuesday,lekker regenweertje:
perfect voor het begin van een schooluitstap met grootheidswaanzin.
Een keuzevak genaamd : "International Study Conference"
leidt me de weg naar een rustiek 'vormingscentrum' genaamd Destelheide in een nog meer rustieker,laat ons zeggen doods, dorpje genaamd: Dworp.
DWORP,dames en heren. Op 20km van onze hoofdstad,maar in de oren klinkend als een lekkernij met wormen,voorgekauwd door een ijverige wokchinees. Het zal u dan ook niet verbazen dat in dit culinaire dorpje "De Week van de Smaak" http://www.weekvandesmaak.be/ stevig wordt gevierd.
Dat volledig als achtergrondinformatie beschouwende is mijn grootste frustratie niet Dworp,maar wat je moet doen om er te geraken. De prachtige Lessius-Hogeschool-bussen werden pesterig niet van onder het stof gehaald,dus moet ik NMBS-gewijs (2treinen en een lijnbus) heelhuids op het plekje der bestemming zien aan te meren...Ondertussen is het al half 5 s'avonds,en doe ik,op mijn poep gezetene tegen de muur van het gebouw waarin het allemaal gaat gebeuren,de eerste verscheurende ontdekking:
De international in International Study Conference bestaat uit 1 Turk ,4 Litouwers,5 Tsjechen en 20 Hollanders. Mijn plan om nieuwe mensen en culturen te leren kennen en grensoverschrijdende netwerken uit te bouwen wordt zowaar met een gigantische baseball-knuppel de horizon in gekatapulteerd. Maar goed, het blijft een schooluitstap,en die hebben vaak de neiging om niet aan je verwachtingen te voldoen.
Woensdag 14/11/2007
De bedden getest en goed bevonden,de kamergenootjes ontmoet en goed bevonden,ontdekt dat ik vandaag 2jaar en half samen ben met Koen...en goed bevonden. Klaar dus voor een dagje lekker...hm....2de verscheurende ontdekking:
De study in International Study Conference staat voor 'volg aandachtig uit de kluiten gewassen psychologie-colleges in het engels,genaamd Workshops,gegeven door leerkrachten waarbij je 1 kans op 4 hebt dat ze engels spreken met zoveel haar op dat je er vlechtjes in kan leggen.' Laat mij het u illustreren met enkele voorbeelden:
- "En then they say van: Wallonians are lazy!" -Miet Craeynest-
- "You must always tell the children on forehand." - Stijn Meuleman-
- " And here you can see a drawing of a person with a hat.No,not a hat...mannekes wa is hoed weer int engels? Ja,hat toch he? Ja...hat. " -Tini Hilgert-
Donderdag 15/11/2007
Mooi,nieuwe dag,nieuwe start,nieuwe ontdekking:
De conference in International Study Conference...is er bijgesleurd om het geheel wat professioneler te doen klinken. Het kwam er in feite op neer van je tussen,voor en na de workshops gewoon op jezelf bezig te houden. Ze slaagden er dan ook voortreffelijk in om je net te weinig tijd te geven om iets te doen, maar teveel om niets te doen. En net als het je petje te boven dreigde te gaan,was het etenstijd.
Het was echter niet allemaal komkommer en kwel. Het boombal op de 2de avond kon me zeker bekoren,en het leren kennen van een hoop lessiusgepeupel heeft een gezellig 13-hoofdig hoopje vrienden opgeleverd op de laatste avond,die er nog eens flink op los hebben gefeest! Die week les missen is dus toch niet voor niets geweest!
20 nov 2007
19 nov 2007
Boodschap van algemeen flut!
Aan allen wiens dag vandaag totaal nutteloos zou eindigen,
aan allen die maandagmorgenden haten,
maar hun maandagavond daarintegen graag wat kleur willen geven,
Aan allen die houden van het betere artistiek geweld,
Aan allen die altijd al wilden weten wat groenten in een groentenbak
zo al tegen mekaar zouden zeggen op een doordeweekse herfstavond in november, of aan allen die niks te doen hebben,in omgeving Leuven wonen, en vanavond mij en vriendinnen graag aan het werk zouden zien op een free podium genaamd 'De Sprekende Ezels' :
Ik nodig jullie graag uit,vanavond dus,19november,in Leuven
aan de Molens van Orshoven
(Stapelhuisstraat 15, in de vaartkom,achter het jetstation)
om half 9,om de opvoering 'Groentensoep?' te komen bezichtigen (circa 10min)
Verwacht er anderzijds niet teveel van. Het is 3jaar geleden op 2uur in elkaar gestoken geweest, maar wegens succes echter,zetten we het vanavond opnieuw op scêne.
Vriendelijke groentjes,
Joke
aan allen die maandagmorgenden haten,
maar hun maandagavond daarintegen graag wat kleur willen geven,
Aan allen die houden van het betere artistiek geweld,
Aan allen die altijd al wilden weten wat groenten in een groentenbak
zo al tegen mekaar zouden zeggen op een doordeweekse herfstavond in november, of aan allen die niks te doen hebben,in omgeving Leuven wonen, en vanavond mij en vriendinnen graag aan het werk zouden zien op een free podium genaamd 'De Sprekende Ezels' :
Ik nodig jullie graag uit,vanavond dus,19november,in Leuven
aan de Molens van Orshoven
(Stapelhuisstraat 15, in de vaartkom,achter het jetstation)
om half 9,om de opvoering 'Groentensoep?' te komen bezichtigen (circa 10min)
Verwacht er anderzijds niet teveel van. Het is 3jaar geleden op 2uur in elkaar gestoken geweest, maar wegens succes echter,zetten we het vanavond opnieuw op scêne.
Vriendelijke groentjes,
Joke
16 nov 2007
Er was eens een schotelvod
Terwijl ik hier zit,alleen,thuis,achter mijn pc'tje, mijn iets te grote portie 'emotional food' verorberend, bedenk ik mijzelf,bij het zoveelste heerlijk goudgeel rechthoekje zetmeel, wiens taak het is mijn zorgen te laten verdwijnen door onweerstaanbaar oraal genot,in de niet-seksuele betekenis van het woord en wiens doel het vaak weinig tot nooit lijkt te bereiken, buiten dan voor die enkele seconden, bedenk ik mijzelf dus,dat ik dringend wat assertiever moet worden.Ik verwijt zo vaak anderen dat ze over zich heen laten lopen,
maar als ik voor de zoveelste keer mijn plannen verzet, mijn slaap opoffer,mijn belkrediet opbel om iedereen tevreden te houden,om dingen geregeld te krijgen,om de lieve vrede te bewaren,
dan besef ik,langzaam maar zeker dat ik niet over me laat lopen,
maar me gewoon zelf aanbied als schotelvod van dienst. En trust me, een nat stuk stof zijn,dat zich gewillig over de tafel laten schuren om er met zijn gezicht in alle vuiligheid geduwd te worden,en dan nonchalant weer
ergens lukraak (schotelvodden worden niet neerlegd,ze worden gesmeten) in de buurt van de afwasbak belandt...liever niet in dit of eerstvolgende levens.
Ik reïncarneer nog liever in een rol alminiumfolie.
Stage!
Yes,yes yes!
3 knoflookteentjes en een regenworm in een fles!
Ik mag gaan stage lopen in het Middelheim Ziekenhuis te Antwerpen!
Uit de vele geïntresseerde studentjes ben ik gewonnen!
En als ik gewonnen zeg,bedoel ik echt gewonnen,lootjetrek loves me!
Ze mogen zich ginder al beginnen voorbereiden op een
leerzieke stagaire in de neurolinguïstiek!
*doet een sociaal onaanvaardbaar dansje*
3 knoflookteentjes en een regenworm in een fles!
Ik mag gaan stage lopen in het Middelheim Ziekenhuis te Antwerpen!
Uit de vele geïntresseerde studentjes ben ik gewonnen!
En als ik gewonnen zeg,bedoel ik echt gewonnen,lootjetrek loves me!
Ze mogen zich ginder al beginnen voorbereiden op een
leerzieke stagaire in de neurolinguïstiek!
*doet een sociaal onaanvaardbaar dansje*
13 nov 2007
Aan alle ronde vrouwen!
Wat een prachtige ontdekking deed ik gisteren op de trein:
Aan alle dames die vinden dat hun heupen te breed zijn en hun poep te dik: Er is nog hoop! Voor mij persoonlijk een hele opluchting,dat die love-handles eindelijk eens hun nut bewijzen. Dit gegeven tot in het absurde verder trekkende zet mannen echter voor de aangrijpende keuze.Een slanke vrouw of een intelligente vrouw?
Stampt het idee van brede heupen en dijen dan niet tegen de schenen van het alom geprezen schoonheidsideaal? Of compenseert fysieke schoonheid mentale capaciteit? Wat is trouwens het belangrijkste in de samenleving van vandaag? Heerlijk om 2 ongrijpbare,subjectieve termen zoals schoonheid en intelligentie de boksring in te sturen.Een bizarre theorie,though,maar zeker niet aan mij om ze in twijfel te trekken. Integendeel!
Aan alle dames die vinden dat hun heupen te breed zijn en hun poep te dik: Er is nog hoop! Voor mij persoonlijk een hele opluchting,dat die love-handles eindelijk eens hun nut bewijzen. Dit gegeven tot in het absurde verder trekkende zet mannen echter voor de aangrijpende keuze.Een slanke vrouw of een intelligente vrouw?Stampt het idee van brede heupen en dijen dan niet tegen de schenen van het alom geprezen schoonheidsideaal? Of compenseert fysieke schoonheid mentale capaciteit? Wat is trouwens het belangrijkste in de samenleving van vandaag? Heerlijk om 2 ongrijpbare,subjectieve termen zoals schoonheid en intelligentie de boksring in te sturen.Een bizarre theorie,though,maar zeker niet aan mij om ze in twijfel te trekken. Integendeel!
12 nov 2007
De Zebende Emel.
Vrijdagavond feestje vieren:
met vriendinnen pintelieren!
Looza,schweppes en chocomelk drinken
de onschuld leek vrolijk 'proost' te klinken,
Slechts één white russian werd poedelnaakt
in een paar slokken door mijzelve soldaat gemaakt.
Zaterdag! Naar Tienen reizen,
om toneelstuk te oefenen,over bloemkool en radijzen.
(19november is het stuk opt podium te zien,
iedereen die wil komen kijken,laat mij iets weten voordien!)
De avond: jong,en de films recent
en dus heb ik mn tijd met Koen (en ijsje) voor den tv 'gespend'
Luilekker zondag,baden in de tijd
tot wanneer ik...tot mijn spijt
gestresseerd in een peugeot'ke rondrijd!
T'is niet dat ik mijne Koen ni vertrouw,
maar ge zou voor minder onnozel worden:rijles geven aan een vrouw!
Die avond,richting kinepolis-gebouw
waar een roemeniër me de 'zebende emel' beloven zou.
terwijl ik sta te wachten op Emmanuel
gelukkig beviel de rest van de avond me wel.
Chaotisch nachtje,4uur slaap,
en opstaan smorgens als een gedrogeerd schaap.
Moraal van het verhaal (geloof het,of geloof het nie)
mijn weekend was weer pure poëzie!
met vriendinnen pintelieren!
Looza,schweppes en chocomelk drinken
de onschuld leek vrolijk 'proost' te klinken,
Slechts één white russian werd poedelnaakt
in een paar slokken door mijzelve soldaat gemaakt.
Zaterdag! Naar Tienen reizen,
om toneelstuk te oefenen,over bloemkool en radijzen.
(19november is het stuk opt podium te zien,
iedereen die wil komen kijken,laat mij iets weten voordien!)
De avond: jong,en de films recent
en dus heb ik mn tijd met Koen (en ijsje) voor den tv 'gespend'
Luilekker zondag,baden in de tijd
tot wanneer ik...tot mijn spijt
gestresseerd in een peugeot'ke rondrijd!
T'is niet dat ik mijne Koen ni vertrouw,
maar ge zou voor minder onnozel worden:rijles geven aan een vrouw!
Die avond,richting kinepolis-gebouw
waar een roemeniër me de 'zebende emel' beloven zou.
terwijl ik sta te wachten op Emmanuel
gelukkig beviel de rest van de avond me wel.
Chaotisch nachtje,4uur slaap,
en opstaan smorgens als een gedrogeerd schaap.
Moraal van het verhaal (geloof het,of geloof het nie)
mijn weekend was weer pure poëzie!
Wanneer het allemaal even mis gaat.
Ladies and gentlemen,
I proudly present you,
the new member of our band SPS going wild in:
Mister sokbeest and boy Droodle in Symphony.
I proudly present you,
the new member of our band SPS going wild in:
Mister sokbeest and boy Droodle in Symphony.
9 nov 2007
Tregent,Tregent,de pannekens worden nat.
Vrijdagochtend,5.47u :Tik,tik,tik...
*wrrooaaaaaah*
*zwoeeeeeeeeeeeeeeeee*
tiktiktiktiktiktik....
*wrahoeeeee*
tik..tik..tiktiktiktik *zwoeeeewwwoeee*
(voor de duidelijkheid: regen,takken en wind,in willekeurige volgorde)
Vrijdagochtend,6.15u:
*piep*
*pieppieppieppiep*
*piepiepiepiepiepiepiepiepiep*
(duwt wekker uit)
Ok...duidelijk te slecht weer om naar school te gaan.
(draait zich om)
Vrijdagochtend,8.50u:
*pieeeuw* (smsje van Inge)
(Ik citeer) Hey! De lessen zijn afgelast omdat het lokaal onder water staat en er kans is dat het plafond naar beneden gaat komen. Als ge nog van plan waart de lessen bij te wonen,blijf maar thuis.
Vrijdagochtend,8.54u:
*aaaaaah* (1 Joke,1 zetel,1 warme choco,genieten)
6 nov 2007
Aangemaan verrast!
Vorig jaar leerde ik (op een redelijk bizarre manier) een jongeman kennen op de trein. Hij was 25jaar oud en leerkracht Geschiedenis-Engels in een middelbare school in Antwerpen. We hadden superleuke gesprekjes elke ochtend,die mijn dag een vrolijke start gaven. En ik kan u verzekeren,om half 8 s'morgens vrolijk zijn,is een kunst. Op een sombere dag echter, kwam ik in mijn examenperiode,en zagen we elkaar niet meer.
...tot op vandaag! 6november 2007,
stapt hij onverwacht mijn treintje op, net op de moment dat ik zoiets had van: wat een rotdag,en ik heb nog koppijn ook!
Bij deze: dankuwel,beste Bert,
om het om zeep zijn van mijn dag
nog een kwartiertje uit te stellen:)
...tot op vandaag! 6november 2007,
stapt hij onverwacht mijn treintje op, net op de moment dat ik zoiets had van: wat een rotdag,en ik heb nog koppijn ook!
Bij deze: dankuwel,beste Bert,
om het om zeep zijn van mijn dag
nog een kwartiertje uit te stellen:)
5 nov 2007
Ingelicht VS Opgelicht
Annabel belt.
Ik word verwacht:
Woensdag om 4u in Leuven. Daar dien ik een photoshoot bij te wonen.
Als model.
Ik weet niet waar,tenzij dat het een oud gebouw is,
waarin een tentoonstelling zal plaatsvinden.
Ik weet niet hoelang het zal duren,
wat ik moet aantrekken,
en of annabel überhaupt de waarheid spreekt.
De fotograaf in kwestie
weigert mij te contacteren,
waaruit ik besluit dat hij veronderstelt dat ik
zowel hyperflexibel als helderziend ben.
Maar ik zal er staan.
Ik word verwacht:
Woensdag om 4u in Leuven. Daar dien ik een photoshoot bij te wonen.
Als model.
Ik weet niet waar,tenzij dat het een oud gebouw is,
waarin een tentoonstelling zal plaatsvinden.
Ik weet niet hoelang het zal duren,
wat ik moet aantrekken,
en of annabel überhaupt de waarheid spreekt.
De fotograaf in kwestie
weigert mij te contacteren,
waaruit ik besluit dat hij veronderstelt dat ik
zowel hyperflexibel als helderziend ben.
Maar ik zal er staan.
1 nov 2007
Halloween...(sidder en beef)
31 oktober.
Op de Iers-keltische kalender oudejaarsavond,
in o.a. de Verenigde Staten en Ierland
de avond bij uitstek om kinders aan te kleden in vreemde pakjes
en op straat te sturen om snoepgoed te ronselen,
en hier...de avond van de gestoorde feestjes!
Griezelt,gij allen!
Zelden ben ik zo ver gereden om voor 1 avond plezier te vinden,
en nog nooit heb ik 20euro betaald voor een feestje waar je dat plezier zelf maar moest zien te maken.
Het omverblaasgehalte van de line-up scheerde hoge toppen,en er werd reclame gemaakt als zou dracula de special-act zijn die avond:
3 zalen: the Graveyard,the Funky horrorshow, en the Haunted mansion,met onder meer Dr. Lektroluv en The Glimmers,en een spookhuis!
Reden genoeg dus,om onze avondplanning totaal de war in te sturen,en niet naar de Halloweennight in Oostende(!) te sporen,maar af te stappen in Ghent. Daar zijn we op zoek gegaan naar de Eskimo Factory waarin een feestje plaatsvond genaamd: BURN IN HELL.
Hierbij het risico pijnlijk aanschouwende dat we geen idee hadden waarheen en hoe,en het feit dat we de inkomprijs ons amper konden permitteren. Ware het niet dat we die avond in een extreem decadente bui waren! Ik en Emmanuel waren naar eigen bescheiden mening het stoerst gekleed: Hij een engel,ik een duivel (als was het opvoorhand afgesproken:p) Al snel werd duidelijk dat het de kostuums ook waren die het feest dienden te kleuren: Geen hond. Toch om 11.30u,toen we er aankwamen waren er slecht enkele nieuwsgierigen. Naarmate de avond vorderde,en de drank veelvuldig naar binnen leek te vloeien,stroomde het volk toe,werd de muziek beter,en werden er sensuele dansjes geplaceerd. Yiha! Het leek allemaal toch nog de moeite waard te worden.
Tot de muziek uitviel. 4 keer. Dr. Lektroluv werd zowaar groen van schaamte,en wij hadden zoiets van...we zijn hier weg. Maar dat deden we niet,want het feestje had ons teveel gekost.
Uiteindelijk om 6.08u een tram terug richting het station. Ondanks alles een bevredigd gevoel,en voor een paar minuten totaal over alle moeheid heen. Iets voor 8'en arriveerden we (ja ok,mss toch wel wat moe) in Leuven en namen uitgebreid afscheid. Al was het maar om de absurdheid van het geheel: stiekem toch een nachtje om nooit te vergeten:)
Op de Iers-keltische kalender oudejaarsavond,
in o.a. de Verenigde Staten en Ierland
de avond bij uitstek om kinders aan te kleden in vreemde pakjes
en op straat te sturen om snoepgoed te ronselen,
en hier...de avond van de gestoorde feestjes!
Griezelt,gij allen!
Zelden ben ik zo ver gereden om voor 1 avond plezier te vinden,
en nog nooit heb ik 20euro betaald voor een feestje waar je dat plezier zelf maar moest zien te maken.
Het omverblaasgehalte van de line-up scheerde hoge toppen,en er werd reclame gemaakt als zou dracula de special-act zijn die avond:
3 zalen: the Graveyard,the Funky horrorshow, en the Haunted mansion,met onder meer Dr. Lektroluv en The Glimmers,en een spookhuis!
Reden genoeg dus,om onze avondplanning totaal de war in te sturen,en niet naar de Halloweennight in Oostende(!) te sporen,maar af te stappen in Ghent. Daar zijn we op zoek gegaan naar de Eskimo Factory waarin een feestje plaatsvond genaamd: BURN IN HELL.
Hierbij het risico pijnlijk aanschouwende dat we geen idee hadden waarheen en hoe,en het feit dat we de inkomprijs ons amper konden permitteren. Ware het niet dat we die avond in een extreem decadente bui waren! Ik en Emmanuel waren naar eigen bescheiden mening het stoerst gekleed: Hij een engel,ik een duivel (als was het opvoorhand afgesproken:p) Al snel werd duidelijk dat het de kostuums ook waren die het feest dienden te kleuren: Geen hond. Toch om 11.30u,toen we er aankwamen waren er slecht enkele nieuwsgierigen. Naarmate de avond vorderde,en de drank veelvuldig naar binnen leek te vloeien,stroomde het volk toe,werd de muziek beter,en werden er sensuele dansjes geplaceerd. Yiha! Het leek allemaal toch nog de moeite waard te worden.
Tot de muziek uitviel. 4 keer. Dr. Lektroluv werd zowaar groen van schaamte,en wij hadden zoiets van...we zijn hier weg. Maar dat deden we niet,want het feestje had ons teveel gekost.
Uiteindelijk om 6.08u een tram terug richting het station. Ondanks alles een bevredigd gevoel,en voor een paar minuten totaal over alle moeheid heen. Iets voor 8'en arriveerden we (ja ok,mss toch wel wat moe) in Leuven en namen uitgebreid afscheid. Al was het maar om de absurdheid van het geheel: stiekem toch een nachtje om nooit te vergeten:)
31 okt 2007
Gene Stress.
Even een kleine samenvatting over de heersende chaos en frustratie in mijn kleine leventje:
1. Stageplaatsen zullen worden toegewezen via lootjetrek door de stagementor.
Alsof mijn leven nog niet absurd genoeg was,en alsof de organisatie ervan zo al niet int honderd liep.
Hierdoor zie ik zowel mijn kans om vanaf februari op kot te gaan in Antwerpen, als mijn de kans om stage te lopen in de neurolinguïstiek,verdwijnen als een brokje speculoos in een gigantische kop hete koffie.
2.Ik probeer een weekendje sunparks te regelen met mijn vrienden. Het enige wat ontbreekt is vrienden. Of allesinds vrienden die beseffen dat ik antwoord op mijn mailtjes verwacht. Ik ben ook traag van begrip,en ik vergeet ook meer dan ik moet onthouden,maar ondertussen zijn we bijna een maand verder,en er is nog niets geboekt.
3.Fiets gestolen. Mijn tweede deze week,en de derde in totaal deze maand. Gevolg: mama in alle staten. Ik ook,maar nu te voet.
4. Paps en Patricia. Een combinatie die iedereen het leven zuur maakt. Hij werkt 4/5de voor haar,en mama werkt 6 op 7 voor mij en mijn broer en zusje. Hij stuurt mij een berichtje op zijn verjaardag: "ben jij niets vergeten? " Ik bedenk me,voor ik enthousiast "gelukkige verjaardag!" terug stuur: en jij,ben jij niets vergeten?
5. Ik moet naar Lanaken. Beetje ver,beetje onbereikbaar met het openbaar vervoer,en een beetje nutteloos. Doch een uiterst goed plan volgens de Lessius Hogeschool en een uitstekende opportuniteit om mij en 2 andere meisjes uit mijn regio er een jongen zonder dyslexie te gaan testen op dyslexie.
... en een hoop varia waar ik niet eens aan begin om het neer te typen.
Maar wie kan er in godsnaam aanuit,
en wie kan het verder wat schelen,
vanavond ga ik feesten!
1. Stageplaatsen zullen worden toegewezen via lootjetrek door de stagementor.
Alsof mijn leven nog niet absurd genoeg was,en alsof de organisatie ervan zo al niet int honderd liep.
Hierdoor zie ik zowel mijn kans om vanaf februari op kot te gaan in Antwerpen, als mijn de kans om stage te lopen in de neurolinguïstiek,verdwijnen als een brokje speculoos in een gigantische kop hete koffie.
2.Ik probeer een weekendje sunparks te regelen met mijn vrienden. Het enige wat ontbreekt is vrienden. Of allesinds vrienden die beseffen dat ik antwoord op mijn mailtjes verwacht. Ik ben ook traag van begrip,en ik vergeet ook meer dan ik moet onthouden,maar ondertussen zijn we bijna een maand verder,en er is nog niets geboekt.
3.Fiets gestolen. Mijn tweede deze week,en de derde in totaal deze maand. Gevolg: mama in alle staten. Ik ook,maar nu te voet.
4. Paps en Patricia. Een combinatie die iedereen het leven zuur maakt. Hij werkt 4/5de voor haar,en mama werkt 6 op 7 voor mij en mijn broer en zusje. Hij stuurt mij een berichtje op zijn verjaardag: "ben jij niets vergeten? " Ik bedenk me,voor ik enthousiast "gelukkige verjaardag!" terug stuur: en jij,ben jij niets vergeten?
5. Ik moet naar Lanaken. Beetje ver,beetje onbereikbaar met het openbaar vervoer,en een beetje nutteloos. Doch een uiterst goed plan volgens de Lessius Hogeschool en een uitstekende opportuniteit om mij en 2 andere meisjes uit mijn regio er een jongen zonder dyslexie te gaan testen op dyslexie.
... en een hoop varia waar ik niet eens aan begin om het neer te typen.
Maar wie kan er in godsnaam aanuit,
en wie kan het verder wat schelen,
vanavond ga ik feesten!
28 okt 2007
Cirque Du Soleil
Nog nooit was ik zo acrobatisch overdonderd,toen ik,gezetene op de tweede rij van een grote witte circustent,de show van Cirque du Soleil zag passeren.Getrainde mannelijke en vrouwelijke lichamen,sierlijk bewegend aan touwen en palen als waren het menselijke elastiekjes,en zelden voelde ik me zo onlenig.
Fantasieën over wilde gekleurde dieren met springpoten,luchtballonnen gevuld met vogels,vreemde wezens bungelend tussen bamboestokken,het werd ongegeneerd voor je neus verwezenlijkt.
Spectaculaire sprongen werden afgewisseld met in elkaar verstrengelde vrouwen aan trapezen en mannen in latexbadpakjes,maar ook duidelijk zwaar gedisciplineerde chinese jongetjes konden het publiek met hun talent verbluffen.
Spectaculaire sprongen werden afgewisseld met in elkaar verstrengelde vrouwen aan trapezen en mannen in latexbadpakjes,maar ook duidelijk zwaar gedisciplineerde chinese jongetjes konden het publiek met hun talent verbluffen.Heerlijk hoe niets aan de verbeelding werd overgelaten,integendeel,die moest in dit geval zwaar onderdoen.
Ondanks dat zowel de titel van de show als de verhaallijn me compleet in de steek liet,heb ik 2uur lang op het puntje van mijn stoel gezeten. Mijn vooroordelen werden,samen met kleurrijk aangeklede en opgeschminkte brokken fysiek geweld zowaar tot tegen het plafond gekatapulteerd,en bleven daar aan het bewezen tegendeel hangen: Circus is niet altijd saai,is geen aaneenschakeling van trucjes om mensen met een snelgevulde kinderhand te entertainen,en er komen geen mishandelde olifanten in voor. Cirque du soleil is,voor iedereen die houdt van show,kleur,overdonderende live-muziek en een overrompeling van acts die de onderkaak gewillig laten zakken,een absolute aanrader.20 okt 2007
La peine vegetarienne.
Als ik de trap afloop ,
en in de gang met mijn hoofd
keihard tegen een vleesetende plant aanloop,
waarbij de vochtige inhoud van de gehele
veel te laag hangende bloempot
op mijn hoofd terecht komt,
is dat dan een straf van God?
en in de gang met mijn hoofd
keihard tegen een vleesetende plant aanloop,
waarbij de vochtige inhoud van de gehele
veel te laag hangende bloempot
op mijn hoofd terecht komt,
is dat dan een straf van God?
17 okt 2007
Siberië (voor jou.)
Siberië
Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij er onder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.
(Dankje,Bart Moeyaert)
Unidentified Flyless Object
Nu wil ik het weten,t'is genoeg geweest.
Mijn fiets wiebelt gevaarlijk heen en weder,alsof mijn achterwiel claustrofobisch zichzelf uit zijn kas probeerd te rukken,tot ongenoegen van mijn slijklappen. Die hebben zoiets van:
'heyla,doe is gewoon,of ik maak ook verontrustende geluidjes'.
Mijn voorwiel voelt zich ook niet lekker,en zowel mijn bel als verzetten hebben het begeven.
Kabels van treinen worden geleend,het regent alleen als ik in de openlucht aant wandelen ben,en de metrogangen zijn veranderd in het betoverde doolhof van Antwerpen-Centraal.
WIE PROBEERT ER MIJ HIER TE SABOTEREN?
Ge moet niet denken,dat ge mij mijn trein kunt doen missen,door langs drie kanten in de metrogang een bordje met UITGANG (Centraal Station) te hangen!
En als ge dacht dat ge mij kon tegenhouden door een UFO op het Astridplein neer te poten: Ge moet het niet denken! Die houten olifanten van vorige keer hebben mij ook geen schrik aangejaagd,integendeel! Maar 3kwartier wachten op uw treinverbinding terwijl er een ding dat sneller dan het licht kan vliegen voor de deur staat,is nooit grappig.
T'is niet omdat ik u misschien ooit is met een verdwaasde blik heb bekeken in de trein,omdat ik niet wist of het ochtendprut in mijn ooghoeken was of echt een gigantische puist op uwe neus,en tis niet omdat ik misschien u heb aangestoten bij het geeuwend zwaaien met mijn armen,en daarbij mss perongluk die pukkel heb geraakt en opengereten,dat ge wraak moet nemen op mij,meneer de conducteur.
En als het niet de conducteur was,dan waart gij het misschien wel. Ja gij! Gij vervoerssaboteur des verderfs,en ik zal u zeggen,nu ge toch aant luisteren zijt,dat als ge ooit nog eens de fiets neemt om naar den bakker te rijden,ik er persoonlijk zal voor zorgen dat zowel uw remblokskes als de koffiekoeken zullen op zijn! Voila.
Mijn fiets wiebelt gevaarlijk heen en weder,alsof mijn achterwiel claustrofobisch zichzelf uit zijn kas probeerd te rukken,tot ongenoegen van mijn slijklappen. Die hebben zoiets van:
'heyla,doe is gewoon,of ik maak ook verontrustende geluidjes'.
Mijn voorwiel voelt zich ook niet lekker,en zowel mijn bel als verzetten hebben het begeven.
Kabels van treinen worden geleend,het regent alleen als ik in de openlucht aant wandelen ben,en de metrogangen zijn veranderd in het betoverde doolhof van Antwerpen-Centraal.
WIE PROBEERT ER MIJ HIER TE SABOTEREN?
Ge moet niet denken,dat ge mij mijn trein kunt doen missen,door langs drie kanten in de metrogang een bordje met UITGANG (Centraal Station) te hangen!
En als ge dacht dat ge mij kon tegenhouden door een UFO op het Astridplein neer te poten: Ge moet het niet denken! Die houten olifanten van vorige keer hebben mij ook geen schrik aangejaagd,integendeel! Maar 3kwartier wachten op uw treinverbinding terwijl er een ding dat sneller dan het licht kan vliegen voor de deur staat,is nooit grappig.
T'is niet omdat ik u misschien ooit is met een verdwaasde blik heb bekeken in de trein,omdat ik niet wist of het ochtendprut in mijn ooghoeken was of echt een gigantische puist op uwe neus,en tis niet omdat ik misschien u heb aangestoten bij het geeuwend zwaaien met mijn armen,en daarbij mss perongluk die pukkel heb geraakt en opengereten,dat ge wraak moet nemen op mij,meneer de conducteur.
En als het niet de conducteur was,dan waart gij het misschien wel. Ja gij! Gij vervoerssaboteur des verderfs,en ik zal u zeggen,nu ge toch aant luisteren zijt,dat als ge ooit nog eens de fiets neemt om naar den bakker te rijden,ik er persoonlijk zal voor zorgen dat zowel uw remblokskes als de koffiekoeken zullen op zijn! Voila.
12 okt 2007
Het leven van een pendelaar.
Vandaag ga ik niet naar school,
mijn boeken liggen nog in de auto van mijn vriend,
mijn leergierigheid heb ik vanmorgen samen met mijn wekker eigenhandig de mond gesnoerd,mijn treinabonnement dient alleen om met het scherpe rechterbovenkantje al wie mij mijn zuurverdiende uitslaaptijd wil ontnemen vakkundig een oog uit te steken.
En met mijn kortingskaart voor grote en jonge gezinnen peuter ik het andere eruit.
Als u dacht,dat een kotleven vermoeiend was,dan hebt u nog niet gependeld. En het is niet omdat ik nog nooit op kot ben geweest,en dus totaal uit het niets argumenteer,dat ik geen onweerlegbaar correcte uitspraken kan doen.
Vandaag geen trein onder mijn billen,vandaag geen conducteur die lastigvalt,vandaag start ik een zelfhulpgroep voor pendelaars,in bed.
Probeer me maar es tegen te houden!
mijn boeken liggen nog in de auto van mijn vriend,
mijn leergierigheid heb ik vanmorgen samen met mijn wekker eigenhandig de mond gesnoerd,mijn treinabonnement dient alleen om met het scherpe rechterbovenkantje al wie mij mijn zuurverdiende uitslaaptijd wil ontnemen vakkundig een oog uit te steken.
En met mijn kortingskaart voor grote en jonge gezinnen peuter ik het andere eruit.
Als u dacht,dat een kotleven vermoeiend was,dan hebt u nog niet gependeld. En het is niet omdat ik nog nooit op kot ben geweest,en dus totaal uit het niets argumenteer,dat ik geen onweerlegbaar correcte uitspraken kan doen.
Vandaag geen trein onder mijn billen,vandaag geen conducteur die lastigvalt,vandaag start ik een zelfhulpgroep voor pendelaars,in bed.
Probeer me maar es tegen te houden!
11 okt 2007
I wanna have a candy!
I can't have a normal hobbie
or do aan sport without being irritated by gossipping treenen,
I can't have a normal weekendjobke,
or do aan work without being yelled at by gefrustrated homosexuals,
I can't have a normal relationship
or do aan love without sitting with the baked pears
I can't have a candy,
or do aan eating without discovering myself eating out the coolkast
I can't go to a normal school
or do aan study, without a departementshead
throwing exams in containers
I can't have normal parents,
or do aan parentchild-bonding without mum daging
the childbybattle-fund before de rechter
I can't make myself at home,
or do aan housewarmte without having to
travel and bicycle from hot to hair,and changing my adress
I can't live
or do aan breathing,without finding it sometimes a bitje too much.
or do aan sport without being irritated by gossipping treenen,
I can't have a normal weekendjobke,
or do aan work without being yelled at by gefrustrated homosexuals,
I can't have a normal relationship
or do aan love without sitting with the baked pears
I can't have a candy,
or do aan eating without discovering myself eating out the coolkast
I can't go to a normal school
or do aan study, without a departementshead
throwing exams in containers
I can't have normal parents,
or do aan parentchild-bonding without mum daging
the childbybattle-fund before de rechter
I can't make myself at home,
or do aan housewarmte without having to
travel and bicycle from hot to hair,and changing my adress
I can't live
or do aan breathing,without finding it sometimes a bitje too much.
9 okt 2007
De ontmoeting
Je loopt door de straat
met een gigantische babybel in je handen
die je,jezelf er lichtjes voor schamend,
opknabbelt als een boterham,
en aan de tramhalte bedenk je jezelf
dat kaas echt maar kaas is,en niets meer of niets minder.
Muziek in je oren,de wind in je haar,
de tram nadert.
Je stapt op,zet je neer,rechtover een meisje
die ineengedoken op het stoeltje voor je zit.
Haar dikke teennagels zijn blauw geverfd
haar haar is wat vettig,een echt zigeunertje
met een hond,een prachtige hond
maar ondervoed als hij was in je richting lonkend.
Naar mij,en mijn babybel.
Hij komt naar me toe,
en laat zijn hoofd zonder schroom rusten op mijn schoot.
Alsof hij en ik al jaren samen hadden gedeeld,
alsof hij zich op zijn gemak voelde,op de warmte van mijn benen
zonder verdere bedoelingen,gewoon even rust
in een uitputtend leven,net als ik.
En ondanks dat ik mij de laatste maanden
als een spookrijder op de weg naar geluk heb gevoeld
was dat moment,die een enkele minuut,
voor mij puur genieten.
met een gigantische babybel in je handen
die je,jezelf er lichtjes voor schamend,
opknabbelt als een boterham,
en aan de tramhalte bedenk je jezelf
dat kaas echt maar kaas is,en niets meer of niets minder.
Muziek in je oren,de wind in je haar,
de tram nadert.
Je stapt op,zet je neer,rechtover een meisje
die ineengedoken op het stoeltje voor je zit.
Haar dikke teennagels zijn blauw geverfd
haar haar is wat vettig,een echt zigeunertje
met een hond,een prachtige hond
maar ondervoed als hij was in je richting lonkend.
Naar mij,en mijn babybel.
Hij komt naar me toe,
en laat zijn hoofd zonder schroom rusten op mijn schoot.
Alsof hij en ik al jaren samen hadden gedeeld,
alsof hij zich op zijn gemak voelde,op de warmte van mijn benen
zonder verdere bedoelingen,gewoon even rust
in een uitputtend leven,net als ik.
En ondanks dat ik mij de laatste maanden
als een spookrijder op de weg naar geluk heb gevoeld
was dat moment,die een enkele minuut,
voor mij puur genieten.
Zelfverbeelding
Ik hang over de rand
van mijn zelfzekere verbeelding
met mijn voeten stevig geklemd
achter een hard geworden droom
maar ik wil zien
daarom tuur ik
met mijn ogen toegeknepen
tot spleetjes vol verwachting
naar wat zich na de val bevindt
mijn wilskracht buigt
nieuwsgierig
maar deinst bevend terug
mijn tenen geschrokken krullend
van het koude van de waarheid
krabbel ik achteruit
van de gedaante
die verschijnt,verscheurt
ik ril van het besef
de weerspiegeling
van het naakte
van de grijnzende realiteit
was niet wat ik dacht
is niet wat ik ben
zal nooit worden wat ik wil
8 okt 2007
Mini-recensie : Fire in the hole
...
Date: Tue, 25 Sep 2007 07:16:36 +0200
Piep! Ik was eerst wat sceptisch over dit liedje wegens de dance invloeden. De zang doet me aan een ingezongen dance stemmeke denken. Zo rond 23u betrapte ik mezelf echter op een inwendig deuntje dat ging als volgt: "My pussy is on fire..." en dat na maar 3 maal te beluisteren LOL! Dus het is wel aantstekelijk! Ik zit op m'n werk alleen maar met leuke nummers in mijne kop, zo mijd ik de Q-is good-for-you muziek! xD Joke klinkt uitdagend en sexy en daardoor weet ik de zang toch te appreciëren. Pluspunt voor haar! xD Ik vind de bass wel lekker! Pluspunt voor jou! xD De 13 seconden lange intro is bijzonder lekker! Meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Leuk dat ik dit een aanstekelijk nummer vind ongeacht dit niet helemaal mijn ding is. xD Zijn jullie van plan deze richting in te slaan of is dit een leuk tussendoortje (zo interpreteer ik dit nummer, sorry als ik spottend overkom, dat is helemaal niet mijn bedoeling)? Ik wil jullie nog meer horen rocken! xD
...
Dankuwel Dorian die-ik-niet-ken!
(Ook eens beluisteren? zie Squeel,Piggy Squeel (7 oktober) )
Date: Tue, 25 Sep 2007 07:16:36 +0200
Piep! Ik was eerst wat sceptisch over dit liedje wegens de dance invloeden. De zang doet me aan een ingezongen dance stemmeke denken. Zo rond 23u betrapte ik mezelf echter op een inwendig deuntje dat ging als volgt: "My pussy is on fire..." en dat na maar 3 maal te beluisteren LOL! Dus het is wel aantstekelijk! Ik zit op m'n werk alleen maar met leuke nummers in mijne kop, zo mijd ik de Q-is good-for-you muziek! xD Joke klinkt uitdagend en sexy en daardoor weet ik de zang toch te appreciëren. Pluspunt voor haar! xD Ik vind de bass wel lekker! Pluspunt voor jou! xD De 13 seconden lange intro is bijzonder lekker! Meer kan ik er eigenlijk niet over zeggen. Leuk dat ik dit een aanstekelijk nummer vind ongeacht dit niet helemaal mijn ding is. xD Zijn jullie van plan deze richting in te slaan of is dit een leuk tussendoortje (zo interpreteer ik dit nummer, sorry als ik spottend overkom, dat is helemaal niet mijn bedoeling)? Ik wil jullie nog meer horen rocken! xD
...
Dankuwel Dorian die-ik-niet-ken!
(Ook eens beluisteren? zie Squeel,Piggy Squeel (7 oktober) )
7 okt 2007
Squeel,Piggy Squeel
Lang geleden dat ik nog zo'n zalig hoopje muziek heb kunnen maken! K'ben al een tijdje een fiere member van het bandje-Squeel,Piggy Squeel-,en al meermaals zijn er leden bijgekomen en afgedropen.
Nu lijkt de harde,zichzelf vermakende,kern over te blijven. We zijn niet allemaal even ritmisch,we zingen niet als geelborstige kanariepietjes,maar af en toe zijn we,naar mijn bescheiden mening,best wel te pruimen. Alleen spijtig dat ik geen benul heb hoe je hier liedjes kan laten horen.
Ik kan alleen een beetje welgemeende reclame maken voor het webstekje van het grote licht van SPS (om de anonimiteit te bewaren hier slechts een glimp van zijn mannelijke onderarm).Door zijn bodemloze muzikale ambitie werd hij gedwongen om EN nog in een ander groepje te gaan basist wezen,EN in een totaal ander genre compleet solo/loos te gaan.(Ja,Koen,tgaat over u,en wees blij dat ik niet van de gelegenheid gebruik maak om grapjes te maken over uw 'haar')
http://www.myspace.com/craptacularconrad .
Het enorm intieme en actuele maatschappelijke problemen aansnijdende 'Fire in the hole' is mede door mijn hulp ontstaan.
Beluisteren die handel!
6 okt 2007
Liefde is een kaartspel
Ik ben de harten dame.
Mijn vriend is de harten heer,
en al de rest zijn boeren.
Liefde is maar zo moeilijk als je het zelf maakt.Toch?
Op een zaterdag in oktober...
*Geeuwww*
*knipper*
*staar naar scherm*...
*Zucht*...nog 40 stageplaatsen te gaan.
Nuja,te gaan,was het maar waar. Ik kan ze niet allemaal uittesten,en dus moet ik beslissen waar ik denk mij eventueel mogelijk te gaan kunnen thuisvoelen en waar ik denk enorm boeiende dingen bij te kunnen leren om dan eventueel mogelijk ooit in die sector mijzelf een zuurverdiende pree meester te maken. Ik noem het: strootjetrekken op hogeschoolniveau.
Of inneminnemutte voor gevorderden.
Maar ook goed nieuws! Er loopt reeds 1kilo en 800gram minder
Joke Van de Velde over het aardoppervlak. Gisteren toen ik gaan poolen was met vrienden voor Stijn's verjaardag,vroeg hij me fluisterend of ik geen 5 of 6kilo was afgevallen,dat was nog eens een compliment waar ik niet zomaar 'nee,maar toch bedankt',kon op antwoorden.
Een mooie afsluiter van een best vreemde dag.
En aangezien deze dag ook weer drukker is dan mijn lodderoog opt eerste zicht heeft waargenomen,ga ik nu weer aan't werk!
Tga u goed,blogbeesten!
*knipper*
*staar naar scherm*...
*Zucht*...nog 40 stageplaatsen te gaan.
Nuja,te gaan,was het maar waar. Ik kan ze niet allemaal uittesten,en dus moet ik beslissen waar ik denk mij eventueel mogelijk te gaan kunnen thuisvoelen en waar ik denk enorm boeiende dingen bij te kunnen leren om dan eventueel mogelijk ooit in die sector mijzelf een zuurverdiende pree meester te maken. Ik noem het: strootjetrekken op hogeschoolniveau.
Of inneminnemutte voor gevorderden.
Maar ook goed nieuws! Er loopt reeds 1kilo en 800gram minder
Joke Van de Velde over het aardoppervlak. Gisteren toen ik gaan poolen was met vrienden voor Stijn's verjaardag,vroeg hij me fluisterend of ik geen 5 of 6kilo was afgevallen,dat was nog eens een compliment waar ik niet zomaar 'nee,maar toch bedankt',kon op antwoorden.
Een mooie afsluiter van een best vreemde dag.
En aangezien deze dag ook weer drukker is dan mijn lodderoog opt eerste zicht heeft waargenomen,ga ik nu weer aan't werk!
Tga u goed,blogbeesten!
4 okt 2007
Ik en Meneer Atkins
Maandag stond ik op en ik dacht:
Wat een mooie dag om een dieet te beginnen.
Weer maar eens! grinnikte een klein kwaadaardig stemmetje achteraan in men hoofd.
Zwijg,jij snoodaard! dacht ik.
Meermaals had hij ervoor gezorgd dat ik mijn strijd tegen de kilo's moest verliezen. Een klein,gemeen stemmetje,vaak gekoppeld aan een enorm hongergevoel. Hij keek me nog steeds spottend aan.
Maar deze keer niet! triomfeerde ik. Deze keer win ik mijn strijd met glans: 'kheb Meneer Atkins aan mijne kant! Het Atkins-dieet,hm? antwoordde hij droog. Je weet toch wat dat betekend? Geen brood,geen pasta,geen...
...aardappelen,zoete dingen,rijst,weet ik weet ik!
riep ik chagrijnig en licht twijfelend. En toch kan ik het!
Ik heb me omgedraaid,heb hem totaal genegeerd,en ben mijzelf een ei'tje gaan bakken.
Et voila! We zijn 3 dagen kaas,eitjes,mayonaise,groentjes en nootjes verder. Zolang ik maar geen koolhydraten aanraak is alles inorde.
Ik heb me nog niet durven wegen,maar het loopt op wieltjes!
Wat een mooie dag om een dieet te beginnen.
Weer maar eens! grinnikte een klein kwaadaardig stemmetje achteraan in men hoofd.
Zwijg,jij snoodaard! dacht ik.
Meermaals had hij ervoor gezorgd dat ik mijn strijd tegen de kilo's moest verliezen. Een klein,gemeen stemmetje,vaak gekoppeld aan een enorm hongergevoel. Hij keek me nog steeds spottend aan.
Maar deze keer niet! triomfeerde ik. Deze keer win ik mijn strijd met glans: 'kheb Meneer Atkins aan mijne kant! Het Atkins-dieet,hm? antwoordde hij droog. Je weet toch wat dat betekend? Geen brood,geen pasta,geen...
...aardappelen,zoete dingen,rijst,weet ik weet ik!
riep ik chagrijnig en licht twijfelend. En toch kan ik het!
Ik heb me omgedraaid,heb hem totaal genegeerd,en ben mijzelf een ei'tje gaan bakken.
Et voila! We zijn 3 dagen kaas,eitjes,mayonaise,groentjes en nootjes verder. Zolang ik maar geen koolhydraten aanraak is alles inorde.
Ik heb me nog niet durven wegen,maar het loopt op wieltjes!
3 okt 2007
The Queen of Hearts
Dat ben ik! Of toch voor even... ...volgend jaar in juni.
Ik ben weer aangeklampt door een vriendin die mode studeert in a'pen om in een van haar creaties rond te waggelen op een ijzingwekkend lang verhoogje genaamd: de catwalk.
Het wandelpadje van de poes,dat kan kloppen. T'is allesinds ni van den hond. Vorig jaar deed ik het ook,als vriendendienst. Ik voelde me allesbehalve thuis tussen dat hoopje anorexiaatjes,maar mijn broer,die voor een ander meisje ook model stond,en door de situatie gedwongen werd om in string rond te lopen doorheen het gebouw,benam ook MIJN eetlust. Mijn ontwerp was toen gebaseerd op een designstoel. En ik moet toegeven,zowel het rokje als het absurdisme ervan stond me wel. Maar dit jaar wordt ik dus een boosaardige koningin (willen we dat niet allemaal ooit eens geweest zijn) met een uiterst dikke tulpvormige poep. Eigenlijk best vreemd hoe ik in dat modewereldje blijf terecht komen. Zonder het eigenlijk zelf te willen,laat staan er iets voor te doen. En ik ben niet eens zo'n model. Ik heb gewoon foute vrienden.
1 okt 2007
Spanning en sensatie
Een mysterieus smsje,
van een nog meer mysterieuze jongeman,
die zichzelf Ben blijkt te noemen,
en zich afvraagt waarom mijn nummer in zijn gsm staat.
Houdt het leven spannend,toch?
van een nog meer mysterieuze jongeman,
die zichzelf Ben blijkt te noemen,
en zich afvraagt waarom mijn nummer in zijn gsm staat.
Houdt het leven spannend,toch?
Ne kleine met tartaar.
Maandagmorgend,eerste dag van oktober,
ik zit in de living van mijn vriend,met een dekentje rond me gedrapeerd.
Alleen,want hij slaapt. Spijtiggenoeg ben ik een ochtendmens,en meermaals heeft hij daar de nadelen van ondervonden. (wakkerwooordeuhn,kiele kiele kiele)
Iedereen beweegt zich langzaam maar zeker naar hun persoonlijk oord des verderfs,zij het zwoegen voor een mager loon,
zij het studeren voor een diploma.
En ik zit hier,in de living,met mijn dekentje,
bijna lyrisch te worden over hoe mooi het leven kan zijn.
Tenminste als ik de feiten verdring dat ook ik morgenvroeg verdwijn in een pendelaarskudde richting Antwerpen,waar ik als kersverse tweedejaarsstudente door te studeren voor een diploma mijn docenten een mager loon bezorg. (nuja,mager?)
Tenminste als ik verdring wat me dus nog te wachten staat aan schoolwerk,en verdring dat ik dringend moet beslissen waar ik stage wil lopen, dat ik moet beslissen of ik mijn adres van paps naar mams wil verhuizen, beslissen wat ik eigenlijk met mijn leven wil aanvangen,
en beslissen welke saus ik op mijn frieten wil.
Het leven berust uiteindelijk op keuzes maken,toch in onze maatschappij,waar keuze het number-one luxeprobleem is.
Keuzes maken,en ik zal u zeggen,dat ik daar als eeuwige twijfelaar een grondige hekel aan heb. Maar 1 ding weet ik zeker:
Voor mij ne kleine met tartaar.
ik zit in de living van mijn vriend,met een dekentje rond me gedrapeerd.
Alleen,want hij slaapt. Spijtiggenoeg ben ik een ochtendmens,en meermaals heeft hij daar de nadelen van ondervonden. (wakkerwooordeuhn,kiele kiele kiele)
Iedereen beweegt zich langzaam maar zeker naar hun persoonlijk oord des verderfs,zij het zwoegen voor een mager loon,
zij het studeren voor een diploma.
En ik zit hier,in de living,met mijn dekentje,
bijna lyrisch te worden over hoe mooi het leven kan zijn.
Tenminste als ik de feiten verdring dat ook ik morgenvroeg verdwijn in een pendelaarskudde richting Antwerpen,waar ik als kersverse tweedejaarsstudente door te studeren voor een diploma mijn docenten een mager loon bezorg. (nuja,mager?)
Tenminste als ik verdring wat me dus nog te wachten staat aan schoolwerk,en verdring dat ik dringend moet beslissen waar ik stage wil lopen, dat ik moet beslissen of ik mijn adres van paps naar mams wil verhuizen, beslissen wat ik eigenlijk met mijn leven wil aanvangen,
en beslissen welke saus ik op mijn frieten wil.
Het leven berust uiteindelijk op keuzes maken,toch in onze maatschappij,waar keuze het number-one luxeprobleem is.
Keuzes maken,en ik zal u zeggen,dat ik daar als eeuwige twijfelaar een grondige hekel aan heb. Maar 1 ding weet ik zeker:
Voor mij ne kleine met tartaar.
25 sep 2007
Gij zijt em! Gij!
Wat een weekend!En wat een idee ook,om een BBQ te geven, voor mijn 19de verjaardag,niet eens zo'n belangrijke leeftijd,maar voor mij duidelijk weer een reden om decadent veel geld uit te geven.250euro langs deuren en ramen, MinStenS !
Maar het belangrijkste is natuurlijk: iedereen heeft zijn buikje rond gesmuld,zij het niet dat er mensen spontaan zichzelf tot veggie in spé uitriepen.
Daarenboven heb ik mijn ex-bazen uit de Chef Croque eens salade-gewijs tegen hun kloten gestampt,d
oor meer dan 10 kommen overheerlijke schotels te serveren aan mijn gasten,zonder hun hulp! (Special thanks to: Koen,Koen,Annabel en Emmanuel--> mijn persoonlijke kookteam).Nadat een van mijn bazen me donderdag had opgebeld om me uit te schelden voor lomp,stom wijf,besloot ik wijselijk niets meer met hen te maken te willen hebben. (Anti-reclame,hoi!)
Maar goed,voor de mensen die mijn leven iets minder gedetailleerd volgen: Beestig feestje dus,en nog meer beestachtig einde,toen we het spel der weerwolven bovenhaalden en met de selecte harde kern bleven lachen en roepen tot ver na het uur der nakend burenlawaai.
De volgende ochtend: haren vol slagroom (no comment),vuile borden in mijn ooghoeken,zetels in de gazon,rommel en overschotjes verspreidt over het gehele huis,een nog lichtjes smeulend kampvuurtje,
en Ik zag dat het goed was.
19 sep 2007
De narcistische persoonlijkheid.
Narcisme is een term uit de psychologie. Het is een vorm van gedrag die wordt gekenmerkt door een obsessie met de persoon zelf (vaak het uiterlijk)...
...gebrek aan inlevingsvermogen, egoïsme, dominantie en ambitie. Eigenlijk heeft ieder mens wel eens een licht narcistische inslag, maar als iemands gedrag er te sterk door bepaald wordt en er problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening, bijvoorbeeld een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
(Dank aan Wikipedia)
Hip Hoi!
Ik word reclame model!
...gebrek aan inlevingsvermogen, egoïsme, dominantie en ambitie. Eigenlijk heeft ieder mens wel eens een licht narcistische inslag, maar als iemands gedrag er te sterk door bepaald wordt en er problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening, bijvoorbeeld een narcistische persoonlijkheidsstoornis. (Dank aan Wikipedia)
Hip Hoi!
Ik word reclame model!
18 sep 2007
Ironic
Isn't it ironic,don't you think...Ontslag nemen op je werk, waar je na 3jaar,ondanks onderbetaling en vernedering toch altijd te laf bent geweest om weg te gaan,
en een fractie later beseffen dat ze geen zin meer zullen hebben om nog voor de salades en dessertjes te zorgen op je barbequefeestje binnen een week,nog een minuut later beseffen dat je bij het buitenkomen naast opluchting ook een platte band hebt, en tot slot 5minuten later beseffen dat je eigen vader, die je ooit nog beschuldigd heeft van een nakende pc-verslaving,
je op die moment in de steek laat om te chatten.
Achja,ik heb er toch veel geleerd,in broodjesbar ' Chef Croque'.
De fastfood-cultuur,
de ongeduldigheid der hongerige horeca-klant,
vlees leren bakken en dingen leren maken waarvan ik geen weet had dat het bestond, (http://www.bicky.be/burger.htm)
een inleiding gekregen in het homo-milieu,vaak meer dan mij lief was. (http://www.vagevuur.com)
En vooral,geleerd om hard en lang te werken!
Op een dag zal dat misschien wel handig zijn :)
14 sep 2007
Vamos a la playa,Oh oHohOhO !
Heerlijk om er even tussenuit te zijn, met mijn vriendje naar het paradijselijk oord der verse mosselen, blote tieten en pure glitter en glamour: Barcelona!
De eerste twee dagen waren ik en Koen best waardeloos:
Na anderhalf uur vliegen al een jetlag die ons de rest van de dag neerpladijsde in het prachtige parkje voor ons hotel,genietend van een zuurverdiend zomerzonnetje.
De 2de dag richting strand,waar we beiden onze strandhanddoek bleken vergeten te zijn,en we dus maar de dijk zijn beginnen afwandelen. Sfeer,muziek,bruingebakken naakte lichamen in het zand,met een ons-nieuwsgierig-makend giga zonnepaneel in de verte. Na 2uur wandelen echter,bleken we verloren gelopen te zijn,
en het niet-toeristische gedeelte van Barca beviel ons niet.
Kortom,dag 2 liep op zijn einde,we waren nog steeds doodmoe,en hadden nog niets gezien.
Dag 3 besloten we dan maar iets schematischer te laten verlopen. Een planningkje van wat we allemaal wilden bezichtigen,en alles verliep vlot. We bedolven ons in Gaudi's meesterwerken,hebben een miniconcertje op het strand bijgewoond,en na een verrukkelijke vegetarische paella,en een best wel imposante 'fuente magico' zijn we huiswaarts gekeerd,again,doodmoe.
De intensie om s'avonds uit te gaan was er met hopen,met bergen! Maar de hotelkamer,met zacht bed en airco overwon alweer glansrijk.
Dag 4, *damn* ,de voorlaatste dag,en nog zoveel te beleven! Een aantal plekjes gaan bezoeken,aangeraden door de toeristenboekjes,maar volluit onbevredigend te noemen. Pleinen,standbeelden en winkels,maar niet te vergeten,de ontdekking van een all-you-can-eat voor 8.30euro,drankje inbegrepen! En ze konden er engels!! (spanjaarden die engels kunnen spreken zijn zeldzaam in hun soort,je moet ze koesteren,je moet ze liefkozen,je moet ze met liefde behandelen,en je moet er vooral ne cola en een cremeke aan bestellen,wetende dat ze lachend zullen knikken,en je geven wat je wilt)
Terugkeren met volle maag,en daar ontdekken dat er in de straat van je hotel een local feestje wordt gegeven,het kan je alleen in Barcelona overkomen.
Dag 5, vroeg uit de veren! De laatste restjes Barcelona-cultuur opsnuiven.Uitzichtjes,kastelen,parkjes,
olympische stadia,laat maar komen die handel!
Daarna nog een uurtje chillen op het strand,eindelijk het vakantiegevoel,en dan inpakken en wegwezen...
Ofzoiets. Op de valreep ons vliegtuig nog gehaald,na 4keer door de luchthaven te zijn gewaggeld (= rennen met een trekzak) en,net als echte city-trippers,met een fiere 190 foto's in Bruselas aankomen,en tevreden in slaap vallen...
Buenas Noches,Barca!
4 sep 2007
Testikels
Vaak,niet altijd,maar vaak
ontstaat appreciatie voor een gedicht,een boek of eender welk kunstwerk of artistiek gerochel niet door het kunstwerk zelf,
maar door hoe anderen,mensen die dicht bij je staan vooral, het lijken te apprecieren.
Vaak gewoon omdat je iets leert kennen doordat anderen je het aanprijzen of ronduit afkeuren.
We zouden dus als het ware kunnen zeggen,dat niet het oogschijnend belangrijke,maar datgene wat er aanhangt,of achteraf over gezegd wordt, hetgene is wat de superioriteit van het kunstwerk voedt.
We zouden dus als het ware kunnen zeggen,
dat een penis slechts status heeft,
wanneer de testikels bij wijze van spreken
gigantisch en onverwoestbaar zijn.
Dat je er,bij wijze van spreken,
een mammoet mee kan neerkloppen,
dat je,bij wijze van inbeelding,
met moeite overeind zou geraken als je op toilet zit.
We zouden als het ware kunnen zeggen,dat wat ik hier schrijf,slechts waarde heeft,
wanneer er onnoemelijk veel reacties op volgen.
En daarom,beste lezertjes,
zou ik graag hebben dat jullie mij onuitputtelijk veel reacties geven op de halfzin:
Als mijn testes radijzen waren....
(als mijn borsten krieken waren,voor de vrouwen)
Dankuzeer.
ontstaat appreciatie voor een gedicht,een boek of eender welk kunstwerk of artistiek gerochel niet door het kunstwerk zelf,
maar door hoe anderen,mensen die dicht bij je staan vooral, het lijken te apprecieren.
Vaak gewoon omdat je iets leert kennen doordat anderen je het aanprijzen of ronduit afkeuren.
We zouden dus als het ware kunnen zeggen,dat niet het oogschijnend belangrijke,maar datgene wat er aanhangt,of achteraf over gezegd wordt, hetgene is wat de superioriteit van het kunstwerk voedt.
We zouden dus als het ware kunnen zeggen,
dat een penis slechts status heeft,
wanneer de testikels bij wijze van spreken
gigantisch en onverwoestbaar zijn.
Dat je er,bij wijze van spreken,
een mammoet mee kan neerkloppen,
dat je,bij wijze van inbeelding,
met moeite overeind zou geraken als je op toilet zit.
We zouden als het ware kunnen zeggen,dat wat ik hier schrijf,slechts waarde heeft,
wanneer er onnoemelijk veel reacties op volgen.
En daarom,beste lezertjes,
zou ik graag hebben dat jullie mij onuitputtelijk veel reacties geven op de halfzin:
Als mijn testes radijzen waren....
(als mijn borsten krieken waren,voor de vrouwen)
Dankuzeer.
3 sep 2007
Want ik ben het waard.
Ik kom binnen in de Chef Croque (zoals ik wel vaker doe.)
Ik voorzie mensen van voedsel,kuis de daarvoor nodig zijnde rommel op, en vergeet langzaam maar zeker dat ik jarig ben.
Tot er een koppel binnenkomt met een klein jongetje.
Grote,donkere nieuwsgierige oogjes kijken me aan.
Hij is ook jarig vandaag,verteld de fiere vader me.
Twee jaar geleden,exact 17jaar na mij,werd ook dit kleine dropje onschuld de wrede wereld in geworpen,dacht ik bij mezelf.
Maar toch kon ik het niet als een sadistische daad afschrijven,
want ach,hij streelde mijn humeur,en trok mijn mondhoeken wat omhoog. Hij verzachtte de pijn,met zijn onwetendheid,zijn oprechte glimlachje naar me,
en in zijn eigen kleine baby-taaltje fluisterde hij me toe:
ik leef,
want ik ben het waard
En ik dacht,
van dat kleine ventje valt nog wat te leren.
Ik voorzie mensen van voedsel,kuis de daarvoor nodig zijnde rommel op, en vergeet langzaam maar zeker dat ik jarig ben.
Tot er een koppel binnenkomt met een klein jongetje.
Grote,donkere nieuwsgierige oogjes kijken me aan.
Hij is ook jarig vandaag,verteld de fiere vader me.
Twee jaar geleden,exact 17jaar na mij,werd ook dit kleine dropje onschuld de wrede wereld in geworpen,dacht ik bij mezelf.
Maar toch kon ik het niet als een sadistische daad afschrijven,
want ach,hij streelde mijn humeur,en trok mijn mondhoeken wat omhoog. Hij verzachtte de pijn,met zijn onwetendheid,zijn oprechte glimlachje naar me,
en in zijn eigen kleine baby-taaltje fluisterde hij me toe:
ik leef,
want ik ben het waard
En ik dacht,
van dat kleine ventje valt nog wat te leren.
2 sep 2007
29 aug 2007
Shoot me!
Ik fiets rustig richting Annabel,
nieuwsgierig bonkend hartje,
(na al twee keer heen en terug gereden te zijn voor schoenen..zucht,dat kan alleen maar een vrouw zijn)
met maar 1 gedachte: Waar ben ik in godsnaam mee bezig.
Die gedachte werd meermaals herhaald,luider,
naarmate we de plaats van de misdaad naderden...
En plotsklaps
stond er een 16000 Pixels op mijn bange gezichtje gericht.
Ik,temidden van de prachtige natuur van het kasteel van Horst,
met mijn handen in mijn zakken,
glimlachend in de camera.
Ik doe wel vaker dingen waarvan ik mij,voor dat bewuste moment,nooit had kunnen inbeelden dat ik het zou doen,en een professionele photoshoot is daar zeker één van.
Gefotografeerd,zoveel meer dan mij lief is,
maar toch stiekem ervan genietend.
Tot op het moment dat Meneer de Fotograaf zijn zwarte genadeloze flitsding laat zakken en vraagt of wij willen 'doorgaan'.
Reclamemodel,ik?
Annabel,ja,absoluut,zonder twijfel,
maar ik?
Ambities in de psychologie,in de acteerwereld,misschien zelfs poëzie of proza, ambities als kleuterjuf,
chiro-leidster,broodjesbarvrouw,fuifdier...
maar ambities in de modewereld?
Laat me niet lachen.
nieuwsgierig bonkend hartje,
(na al twee keer heen en terug gereden te zijn voor schoenen..zucht,dat kan alleen maar een vrouw zijn)
met maar 1 gedachte: Waar ben ik in godsnaam mee bezig.
Die gedachte werd meermaals herhaald,luider,
naarmate we de plaats van de misdaad naderden...
En plotsklaps
stond er een 16000 Pixels op mijn bange gezichtje gericht.
Ik,temidden van de prachtige natuur van het kasteel van Horst,
met mijn handen in mijn zakken,
glimlachend in de camera.
Ik doe wel vaker dingen waarvan ik mij,voor dat bewuste moment,nooit had kunnen inbeelden dat ik het zou doen,en een professionele photoshoot is daar zeker één van.
Gefotografeerd,zoveel meer dan mij lief is,
maar toch stiekem ervan genietend.
Tot op het moment dat Meneer de Fotograaf zijn zwarte genadeloze flitsding laat zakken en vraagt of wij willen 'doorgaan'.
Reclamemodel,ik?
Annabel,ja,absoluut,zonder twijfel,
maar ik?
Ambities in de psychologie,in de acteerwereld,misschien zelfs poëzie of proza, ambities als kleuterjuf,
chiro-leidster,broodjesbarvrouw,fuifdier...
maar ambities in de modewereld?
Laat me niet lachen.
27 aug 2007
Over schuim,bicky's en voyeurisme
Als dat geen aantrekkelijke titel is.
Mijn weekend was weer om luidkeels 'waardeloos!!' naar te roepen,
of 'hoereuh!!',maar dan hebben we het vooral over vrijdagavond.
Schuimparty in Hulshout,haast een traditie,
maar vooral een steeds vulgairder oogende bijeenkomst van kinders met een gepeperde hormonenspiegel.
U hoort het goed,vulgair,en u hoort het nog beter,kinders.
en ik stond er weer tussen.
Even leek het leuk te worden,tot ik tussen allerlei
haast naakte beschuimde meisjes van 15 stond te dansen,die ook mij van mijn kleren probeerden te ontdoen.
Mooi niet dus.
Zaterdag: werken.Kut,niet gewoon stom,maar echt kut.Vernederd en uitgescholden door een homoseksuele naar bicky's ruikende man die mijn baas blijkt te zijn,mijn ouders onbereikbaar s'avonds,en een straatbarbeque die me nachtelijke schlager-rillingen bezorgd.
Zondag,uitslaapdag? Mijne buikvinpaling ook!
Half 8 opstaan en match spelen,49-50 verliezen,en s'avonds weer werken.
Vanmorgen,uitslapen? Na-ah,wakkergesmst! (de pijnlijkste manier om wakker te worde, het lijkt een wekker,maar je mag er niet mee smijten want het is je gsm,en die is te duur.Evenmin kan je de dader eens lekker van je daarop volgend ochtendhumeur laten genieten.Merde)
S'avonds zit ik rustig op een bankje in de diestestraat in Leuven,en wat dacht je,dat de psychoten me daar met rust zouden laten? Een man,die me blijkbaar vanuit zijn raampje al een kwartier zat te bespieden,komt vragen wat er met me scheelt! Wat er met MIJ scheelt,dames en heren!
Ain't that just beautiful!
Mijn weekend was weer om luidkeels 'waardeloos!!' naar te roepen,
of 'hoereuh!!',maar dan hebben we het vooral over vrijdagavond.
Schuimparty in Hulshout,haast een traditie,
maar vooral een steeds vulgairder oogende bijeenkomst van kinders met een gepeperde hormonenspiegel.
U hoort het goed,vulgair,en u hoort het nog beter,kinders.
en ik stond er weer tussen.
Even leek het leuk te worden,tot ik tussen allerlei
haast naakte beschuimde meisjes van 15 stond te dansen,die ook mij van mijn kleren probeerden te ontdoen.
Mooi niet dus.
Zaterdag: werken.Kut,niet gewoon stom,maar echt kut.Vernederd en uitgescholden door een homoseksuele naar bicky's ruikende man die mijn baas blijkt te zijn,mijn ouders onbereikbaar s'avonds,en een straatbarbeque die me nachtelijke schlager-rillingen bezorgd.
Zondag,uitslaapdag? Mijne buikvinpaling ook!
Half 8 opstaan en match spelen,49-50 verliezen,en s'avonds weer werken.
Vanmorgen,uitslapen? Na-ah,wakkergesmst! (de pijnlijkste manier om wakker te worde, het lijkt een wekker,maar je mag er niet mee smijten want het is je gsm,en die is te duur.Evenmin kan je de dader eens lekker van je daarop volgend ochtendhumeur laten genieten.Merde)
S'avonds zit ik rustig op een bankje in de diestestraat in Leuven,en wat dacht je,dat de psychoten me daar met rust zouden laten? Een man,die me blijkbaar vanuit zijn raampje al een kwartier zat te bespieden,komt vragen wat er met me scheelt! Wat er met MIJ scheelt,dames en heren!
Ain't that just beautiful!
GROENTENSOEP
X: Geef acht! Sinds wanneer hebben augurken de pretentie van te praten,hm?
Spruit: Hihi
X: En gij moet zwijgen, spruit, want gij zijt geeneens een soepgroente
Broccoli: Ja maar ze zei toch ni…
X: En gij moet ook zwijgen,want jij bent een fuck-ing Broc-co-li…
(tegen Augurk) Rug recht!
Augurk: Maar ik sta van nature krom…
X: Kop dicht,augurk, ge ziet nog groen achter uw oren.
Ik ben ontevreden over jullie, miezerige groentjes…
Gij, spruit, bent er in geslaagd om verafschuwd en verstoten te worden door eender welk kind,ge zijt klein en verpletterbaar! (dreigend)
Gij,augurk, bent er ook in geslaagd van mensen het leven zuur te maken, sterker nog, ge makt ze zo pisnijdig dat ze u wel rauw kunnen eten.
En gij, Broccoli, nu bent ge misschien nog fier en elegant, maar later zult ge alleen nog opgemerkt worden met de woorden (lieflijk) ‘uhm, sjoeke, der zit precies iets tussen uw tanden…’
En daarom moet één van jullie vandaag de soep in!
Augurk+Broccoli+Spruit: (een beetje door elkaar) nee niet in de soep/ alstublieft niet /ik smeek almachtige…
Augurk: Wie bent u eigenlijk?
X: Bond!
Brocoli: Bond wie?
X:Bond, Bond Zonder Name!
X: WAT ZIJN JULLIE?
Augurk+Broccoli+Spruit: (in koor,monotoon,alsof het de 1000ste keer is dat ze het opzeggen)
wij zijn kleine,langzaam verschrompelende groentes
…
X: Dus, wie wordt het?
Augurk: Spruit heeft haar rottingsproces proberen te versnellen met Laxeermiddel!
Spruit: Och, en gij dan! Gij zit toch ook niet meer in uwe bokaal hé !
Augurk: Ge weet toch da’k het op mijn adem krijgt van bewaarmiddelen zeg! Ik heb trouwens gezien da broccoli een affaire had mee Tim Tomaat, de beschimmelde broer van Tom!
Spruit: (kwaad) Oh! Iedereen weet toch dat slapen bij beschimmelde groentes verboden is!
Augurk:Versnelling van het rottingsproces, ik zeg het u.
Broccoli: Hé das niet waar, ik heb er niet bij geslapen, ik ben tenminste zo geen slet zoals gij.
Augurk: Ja, spruit, das wel waar eh, gij hebt liggen smossen met een volledige kouwe plat!
X: Hey, zal dat zo wat gaan?
mmm,heerlijk toch om zoiets terug te lezen!
Een stukje uit een toneelopvoering 2jaar geleden,
ondertussen gebruikt in lessen nederlands,
ik zou bijna durven zeggen dat ik er fier op ben;)
23 aug 2007
Morning Glory
Ontwaakt,gij zoete ochtend
'k aanschouw de dagenraad
Gij zijt te vroeg,Oh zonlicht
want de nacht begon te laat
Mijn ogen, mosselschelpen
door menig vork betast
Ook zij werden vanmorgen
plots onaangenaam verrast
Geeuwend strekt zich de kater
duwt zijn pootjes in mijn maag
Oh donzige,kleine zomernacht
maakt mijn voortbewegen traag
'k aanschouw de dagenraad
Gij zijt te vroeg,Oh zonlicht
want de nacht begon te laat
Mijn ogen, mosselschelpen
door menig vork betast
Ook zij werden vanmorgen
plots onaangenaam verrast
Geeuwend strekt zich de kater
duwt zijn pootjes in mijn maag
Oh donzige,kleine zomernacht
maakt mijn voortbewegen traag
21 aug 2007
En wat als ik nou eens...
En wat als ik nou eens opgebeld werd vandaag
gewoon,uit het niets,tijdens een solodansje door de living op een subliem nummer van Laurent Garnier
een telefoontje krijgen van,ik zeg maar iets,een goeie vriendin,en het gesprek zou ongeveer zo gaan:
Joke: Heey,Annabel !
Annabel: Joke,joke,joke!!...(enthousiast)
Joke: Zeg het nekeer
Annabel: Raad es wie er gebeld heeft!!?
Joke: "denkt....denkt..." euhm...
Annabel: Erik!
Joke: "denkt...."---> ° lampje°...NEEEE!!!!
Annabel: JAAAA,die reclamefotograaf,we hebben volgende week dinsdag een fotoshoot!!!
afspraak aant frietkot aan de havannas om 2u.
Joke: °verwerkt info°
Joke: zaaaaaaaaaaaaaaalig
Joke: Help,ik moet nog regimen! Gaan we joggen sebiet?
Annabel: deal,om 6u aan den demer
Joke: Tot dan!!!
Da zou toch gewoon te absurd zijn voor woorden,nee?
gewoon,uit het niets,tijdens een solodansje door de living op een subliem nummer van Laurent Garnier
een telefoontje krijgen van,ik zeg maar iets,een goeie vriendin,en het gesprek zou ongeveer zo gaan:
Joke: Heey,Annabel !
Annabel: Joke,joke,joke!!...(enthousiast)
Joke: Zeg het nekeer
Annabel: Raad es wie er gebeld heeft!!?
Joke: "denkt....denkt..." euhm...
Annabel: Erik!
Joke: "denkt...."---> ° lampje°...NEEEE!!!!
Annabel: JAAAA,die reclamefotograaf,we hebben volgende week dinsdag een fotoshoot!!!
afspraak aant frietkot aan de havannas om 2u.
Joke: °verwerkt info°
Joke: zaaaaaaaaaaaaaaalig
Joke: Help,ik moet nog regimen! Gaan we joggen sebiet?
Annabel: deal,om 6u aan den demer
Joke: Tot dan!!!
Da zou toch gewoon te absurd zijn voor woorden,nee?
Blik
°geeuw°
Prachtige dinsdagochtend in augustus,en ik zit aan de pc.Vandaag heb ik echt niks gepland,en voor het eerst sinds 2maanden heb ik daar echt geen problemen mee. Achter mij vernietigd de zender Nickolodeon langzaam de nog broze hersentjes van mijn kleine zus,mijn grote broer ligt nog te slapen,en mijn moeder is weer maar eens brood gaan halen (het lijkt bijna een excuus om hier 'smorgens even te kunnen gaan lopen).
Mijn vakantie tot nu toe (even terugblikken kan nooit kwaad) was vrij hektisch. Het soort hektisch waar ik als entertainment-belust jong meisje nooit genoeg van kan krijgen.Vier heerlijke festivals: Werchter! Kneistival!(gratis!) Marktrock! Pukkelpop! (gratis!) ,een onverwacht zalige vakantie aan zee: 2 nachten niet geslapen,omdat ik geen slaapplaats had,of gewoon teveel plezier had in Oostende,1 nacht met enorm veel chocolade-jenever in m'n bloed. Overdag (op 1week tijd) wel 4 verschillende badplaatsen aan de noordzee bezocht,want zeg nu zelf,waarom ver reizen,als je nog niet eens weet wat er in je eigen landje te beleven valt? (verzwijgt wijselijk haar versgeboekte citytrip naar Barcelona) Fata Morgana,Hagelandse feesten, en heel wat nieuwe mensen en muziek (beter) leren kennen.Binnen 2weken word ik 19jaar,geef ik een feestje (de eerste vegetarische BBQ ooit!) en huppel terug de trein op naar Antwerpen (waar ik spijtiggenoeg blijk te studeren). Maar het was ook niet allemaal rozeblaadjes en chocomousse.Ik heb mijzelf ook een paar keer met m'n hoofd tegen de muur gebonkt,getwijfeld over relaties,gevloekt op de marktrockbandjes omdat ik er allergisch aan bleek te zijn,geruzied met vriendinnen,gepeinst over de scheiding van mijn ouders en mijn uit de hand gelopen vakantiejobke en met mijn buik ingetrokken op 1 been op de weegschaal gaan staan.
Voor mij mag er nu wel een nieuwe periode beginnen,een periode waarin ik en Koen meer tijd hebben voor elkaar (want zoals je mss al ontdekt hebt,is mijn vriend nog niet eens in mijn vakantieherrinneringen van dit jaar vermeld),een periode waarin ik weer tot mezelf kom,wat kan nadenken,wat opgroeien (mijn 19de verjaardag lijkt me de geschikte datum!) en vooral...een beetje slapen:)
Prachtige dinsdagochtend in augustus,en ik zit aan de pc.Vandaag heb ik echt niks gepland,en voor het eerst sinds 2maanden heb ik daar echt geen problemen mee. Achter mij vernietigd de zender Nickolodeon langzaam de nog broze hersentjes van mijn kleine zus,mijn grote broer ligt nog te slapen,en mijn moeder is weer maar eens brood gaan halen (het lijkt bijna een excuus om hier 'smorgens even te kunnen gaan lopen).
Mijn vakantie tot nu toe (even terugblikken kan nooit kwaad) was vrij hektisch. Het soort hektisch waar ik als entertainment-belust jong meisje nooit genoeg van kan krijgen.Vier heerlijke festivals: Werchter! Kneistival!(gratis!) Marktrock! Pukkelpop! (gratis!) ,een onverwacht zalige vakantie aan zee: 2 nachten niet geslapen,omdat ik geen slaapplaats had,of gewoon teveel plezier had in Oostende,1 nacht met enorm veel chocolade-jenever in m'n bloed. Overdag (op 1week tijd) wel 4 verschillende badplaatsen aan de noordzee bezocht,want zeg nu zelf,waarom ver reizen,als je nog niet eens weet wat er in je eigen landje te beleven valt? (verzwijgt wijselijk haar versgeboekte citytrip naar Barcelona) Fata Morgana,Hagelandse feesten, en heel wat nieuwe mensen en muziek (beter) leren kennen.Binnen 2weken word ik 19jaar,geef ik een feestje (de eerste vegetarische BBQ ooit!) en huppel terug de trein op naar Antwerpen (waar ik spijtiggenoeg blijk te studeren). Maar het was ook niet allemaal rozeblaadjes en chocomousse.Ik heb mijzelf ook een paar keer met m'n hoofd tegen de muur gebonkt,getwijfeld over relaties,gevloekt op de marktrockbandjes omdat ik er allergisch aan bleek te zijn,geruzied met vriendinnen,gepeinst over de scheiding van mijn ouders en mijn uit de hand gelopen vakantiejobke en met mijn buik ingetrokken op 1 been op de weegschaal gaan staan.
Voor mij mag er nu wel een nieuwe periode beginnen,een periode waarin ik en Koen meer tijd hebben voor elkaar (want zoals je mss al ontdekt hebt,is mijn vriend nog niet eens in mijn vakantieherrinneringen van dit jaar vermeld),een periode waarin ik weer tot mezelf kom,wat kan nadenken,wat opgroeien (mijn 19de verjaardag lijkt me de geschikte datum!) en vooral...een beetje slapen:)
20 aug 2007
blog is een vies beest.
Eureka!
Alsof iedereen er stoelschuifelend naar uit zat te kijken: ik heb een blogspot!
Nu rest ons alleen nog het geduldig afwachten
of ik effectief iets intressants te vertellen heb.
BLOG
Basiscursus Leesbaar-maken van Onverteerde Gedachtenkronkels
kortom,pure zelfstudie van het brein
de brok materie,niet groter dan twee vuistjes
genesteld in een hoofd,dat er niet slimmer uitziet dan het is
waaruit zo vaak zo onnoemelijk veel onzin ontspruit
maar waar ook de bron ligt van alles wat mooi en goed is
zoals autosnelwegen,sociale zekerheid en shopping centers
maar ook voortplanting,mijn beste,vindt er zijn oorsprong,
en de uitvinding van de blogspot,ter kanalisering van het cerebrospinaal vocht
dat continu door onze hersenpannen wordt gepompt
opdat wij,nietige mensen,zouden weten waar we in godsnaam mee bezig zijn.
Tevergeefs.
Ach,zolang ik mijn goesting maar mag doen.
Alsof iedereen er stoelschuifelend naar uit zat te kijken: ik heb een blogspot!
Nu rest ons alleen nog het geduldig afwachten
of ik effectief iets intressants te vertellen heb.
BLOG
Basiscursus Leesbaar-maken van Onverteerde Gedachtenkronkels
kortom,pure zelfstudie van het brein
de brok materie,niet groter dan twee vuistjes
genesteld in een hoofd,dat er niet slimmer uitziet dan het is
waaruit zo vaak zo onnoemelijk veel onzin ontspruit
maar waar ook de bron ligt van alles wat mooi en goed is
zoals autosnelwegen,sociale zekerheid en shopping centers
maar ook voortplanting,mijn beste,vindt er zijn oorsprong,
en de uitvinding van de blogspot,ter kanalisering van het cerebrospinaal vocht
dat continu door onze hersenpannen wordt gepompt
opdat wij,nietige mensen,zouden weten waar we in godsnaam mee bezig zijn.
Tevergeefs.
Ach,zolang ik mijn goesting maar mag doen.
19 aug 2007
2 feb 2007
9.15u (trein)
Ooit,
meestal op het punt dat je denkt je volwassenheid bereikt te hebben
kom je tot het besef dat het leven niets voorstelt, en de mensen die erin rondlopen al evenmin boeien.
Maar je zit er toch maar weer in,
en geen hond die daar medelijden mee heeft.
Vanaf je geboorte bestudeer je onderzoekend de omgeving
in de hoop te ontdekken waarom je hier rondloopt,
Tevergeefs observeer je mensen die een schijnbaar levensdoel bezitten, en zij die wezenloos rondzwermen als het vergeten hoopje homo sapiens, wachtend tot er een mammoet passeerd om te bespringen met knots en zweepje.
Maar na bijna 19jaar ben ik nog steeds niets wijzer geworden,integendeel,ik voel me haast de mammoet.
Ik leg mij dan maar neer bij het leven,als bij een vraag,afgevraagd maar nooit gesteld
uit angst voor het antwoord. En ik gedraag me,zoals iedereen,zoals niemand het kan zoals ik.
Nog volop beslissend of ik gezien en bekeken wil worden,smijt ik mezelf in het leven
spartelend als een naakte suicidale goudvis op droog,verstikkend woestijnzand waarin ik mijn eigen oases creeër. Ik maak het leven leefbaar, door te compenseren wat ik wil en niet kan met verstevigde illusies
een hoofd vol prachtige leugens
en de zon schijnt.
meestal op het punt dat je denkt je volwassenheid bereikt te hebben
kom je tot het besef dat het leven niets voorstelt, en de mensen die erin rondlopen al evenmin boeien.
Maar je zit er toch maar weer in,
en geen hond die daar medelijden mee heeft.
Vanaf je geboorte bestudeer je onderzoekend de omgeving
in de hoop te ontdekken waarom je hier rondloopt,
Tevergeefs observeer je mensen die een schijnbaar levensdoel bezitten, en zij die wezenloos rondzwermen als het vergeten hoopje homo sapiens, wachtend tot er een mammoet passeerd om te bespringen met knots en zweepje.
Maar na bijna 19jaar ben ik nog steeds niets wijzer geworden,integendeel,ik voel me haast de mammoet.
Ik leg mij dan maar neer bij het leven,als bij een vraag,afgevraagd maar nooit gesteld
uit angst voor het antwoord. En ik gedraag me,zoals iedereen,zoals niemand het kan zoals ik.
Nog volop beslissend of ik gezien en bekeken wil worden,smijt ik mezelf in het leven
spartelend als een naakte suicidale goudvis op droog,verstikkend woestijnzand waarin ik mijn eigen oases creeër. Ik maak het leven leefbaar, door te compenseren wat ik wil en niet kan met verstevigde illusies
een hoofd vol prachtige leugens
en de zon schijnt.
1 feb 2007
Rood
diepere
warmte
ontdekken
zoete vlekken
kussen
kussens blozen
klaprozen
op de dekens
vage tekens
van leven
geven
onafwasbaar
onoplosbaar
onuitwisbaar
rood.
Abonneren op:
Posts (Atom)
