20 aug 2008

*zwel*

...zei mijn linkerwang vanmorgen. En de ontsteking was geboren.

19 aug 2008

Part of the weekend never dies.

Pukkelpop 2008. Ha! Een festival...het zou maar weinig voorstellen zonder mij, niet waar?
Muziek,sfeer,drank,liefde,sex,drugs,vettig eten,modder...
Enfin, alles wat ge nodig hebt om het samenzijn van 152.000 mensen met verschillende soorten meningen,motieven en moralen vlotjes te laten verlopen. Het is eigenlijk altijd eventjes weg zijn van de wereld,zo'n festival. Zeker pukkelpop. Als ik naar Rock Werchter ga, is dat te dicht bij huis om me op een andere planeet te wanen. Maar daar,in het hartje van Kiewit, met de zon in mijn ogen en muziek in mijn oren, is het echt alleen maar genieten.
Alles opnoemen wat ik heb gezien en meegemaakt,ben ik aan mijn bloglezertjes gelukkig niet verschuldigd. Maar ik zou jullie een korte samenvatting van goede en slechte persoonlijke ervaringen toch niet willen onthouden

But first things first:
Een kleine visuele schets van mijn charmante gezelschap:

Debby Van Tongelen aka Debs.

Een oprecht neige jongedame met het hart op de tong.

Experiences
Nog Nog Nog! :
- Subways http://www.myspace.com/thesubways
en hun gave om'n klein publiek te laten schreeuwen als'n major crowd.
- Pigeon Detectives http://www.myspace.com/thepigeondetectives
en hun angstaanjagende podium-acrobatie.
- Serj Tankian http://www.myspace.com/serjtankian
en zijn stevige levensvisie
- Dropkick Murphys http://www.myspace.com/dropkickmurphys
en hun ruwe,doch charmante mannelijkheid.
- Pendulum http://www.myspace.com/pendulum
en hun loodzware,meeslepende beats. Zweten!
- Editors http://www.myspace.com/editorsmusic
en wat een stem!!!
- Michael Franti and Spearhead http://www.myspace.com/spearheadvibrations
en mijn daaruit voortvloeiende vrolijkheid:)
- Boys noize http://www.myspace.com/boysnoize
en zijn dodelijke aanval op de menselijke vochtbalans.
- Metallica http://www.myspace.com/metallica
en hun gitaarsolo's die mijn ogen sluiten.
- Tocadisco http://www.myspace.com/djtocadisco
If this is what you waaant...I can give it tooo yoouuu...
- We are scientists http://www.myspace.com/wearescientists
rockgenot in zijn zuiverste vorm.
- De zon!!!
- Een frietje special.
- Behulpzame westvlamingen.
- Gratis douches.

Dees kan ni waar zijn:
- Have heart (attack?) http://www.myspace.com/haveheart
en hun sarcastische manier om duidelijk te maken dat een CVA geen uitzonderlijk voorval is tijdens het beluisteren van hun muzikaal geweld.
- The killers http://www.myspace.com/thekillers
een zichzelf afspelend platte rock-cd.
- Cold war kids http://www.myspace.com/coldwarkids
sorry jongens...you could have done better.
- A brand http://www.myspace.com/abrandtheband
rijmt op boysband. Dat kan onmogelijk goed komen.
- Soulwax http://www.myspace.com/soulwax
goed in hun genre,maar te matig als pukkelpop-afsluiter. Een kritische geest is er 2 waard.
- De prijs van de friet special
- De prijs van de drank (meer dan 2euro voor plat water?)
- De prijs van slaaptekort
- De temperatuur van de gratis douches


Een povere en simplistische evaluatie van 4 lange dagen, infeite. T'is alsof thuiskomen van een reis, en niet weten wat erover te vertellen tegen je vrienden,omdat je zoveel hebt gezien. En dan zou je gewoon willen dat je ze even kon meenemen in je herinneringen,in alles wat je gevoeld hebt. En dan zouden ze een welgemeende 'wow' kunnen uitdrukken. Want woorden dwingen nu eenmaal tot oppervlakkigheid. Maar mijn realistischer idee is, dat ik jou volgend jaar gewoon meeneem, en er je met je neus recht induw.
Be-leven in de plaats van be-lezen...dat is mijn motto:)

9 aug 2008

Even

Even,
Heel even maar
Wil ik bij jou gaan zitten
jij en ik,bij elkaar
even,heel even maar
zonder
één woord uit te spreken
al is het nog zo stil
bij jou zijn is alles wat ik wil

(Joke, 5de leerjaar (1999)

8 aug 2008

Fnap,Fnap,Fnap!

Eten.
De normaalste zaak van de wereld.
Als ge tanden hebt.
Als ge der geen hebt, is da frustrerend.
Ge draagt een slabbeke omdat alles wat ge naar binnen propt
weer als levenloze speekselprut uit uwe mond blijkt te komen:
sijpelend,tergend langzaam,uw kin kietelend.
En als ge probeert te knabbelen met uw tandvlees
zijt ge een halfuur aant malen op een stukske banaan.
Maar uiteindelijk,ge legt u der bij neer,
want ofwel zijt ge nog te jong voor tanden,
en dan weetge simpelweg ni wat ge mist.
Ge vindt da vreemde kaakgedraai bij uw ouders zelfs lachwekkend
en de onidentificeerbare veelkleurige dingen die ze eten
zijn echt niks in vergelijking met uw eenduidige,
ondiscussieerbare groene pap.
Ofwel zijt ge oud, en hebt ge het allemaal al gezien.
Ge zijt oververzadigt van al het culinaire wat de wereld te bieden heeft.
Het moge dan op't eerste zicht een vernedering zijn gevoederd te worden, als het een knappe verpleegster/verpleger is
die uw lepeltje liefdevol naar binnen duwt,
zijn tanden echt allerminst nog van toepassing.
Laat staan een noodzaak.
Nu,als ge WEL tanden hebt, (hier komt mijn punt)
maar ge kunt TOCH niet eten:
dàt is pas om uw hoofd van tegen de muur te kloppen.
Ge zijt er u van bewust dat uw mond eigenlijk quasi een betonnen deur is, die ge met stevige fors op een kier krijgt,voor het geval ge zou willen praten, ademen,hoesten of...fnappen.
Een term die ik heb ingevoerd voor het tevergeefs trachten
voedsel in de onbereikbare holte genaamd keelgat te krijgen.
Want uw tanden zitten,als ge ze niet kunt gebruiken,
namelijk hilarisch in de weg.
Ge duwt een rietje of een lepeltje (voor de durvers) tussen uw lippen,
het voedsel komt, met behulp van de tong,
op miraculeuze wijze in uw mond terecht,
en het enige wat ge dan kunt doen is 'fnap,fnap,fnap':
uw wangen op gênante wijze op en neer bewegen,
om uw smaakpapillen wat te gunnen van binnengeduwde materie
...en slikken.
Een hoogst teenkrommende situatie,I can tell you.
En dan hebben we het nog niet gehad over het aandeel textuurloze massa dat zich als ongewenste recyclage gewoon weer opnieuw in uw kommeke pladijst.
Ge moogt dus ook gerust zijn dat ik blij was als een kind
toen ik vanmorgen met veel zwier
een boterham met nutella (ok,zonder korstjes)
tot mijn ontbijt rekende.
Bij wijze van taakdifferentiatie
heb ik mijn snijtanden als maaltanden gebruikt
zodat ik de wondjes achteraan niet eens hoefde te beschadigen.
(dat ik daar niet eerder aan gedacht heb???!)
Ik mocht dan wel,na deze gebeurtenis
zo zijn toegetakeld als een peuter
die net grandioos gefaald is in het 20meter fruitpapslingeren,
mijn hele lichaam vertoeft nog altijd in een
trance-achtige staat van opwinding
van de geneugten die zich binnenmonds hebben afgespeeld!
Hallelujah!

2 aug 2008

Onder het motto: ge kunt er maar beter mee lachen.

Eierkoek.

Eierdoos.
Spiegelei.
Eierdooier.

1 aug 2008

Voltooid verleden wijsheid.

Het is zover. Ik wandel door de schuifdeur, opengehouden door de secretaresse van het ziekenhuisje waar ik geopereerd zal worden. Ik ben blijkbaar eerst. Lichtjes verontrust bezoek ik drie keer de toiletruimte alvorens ik naar het operatiekwartier wordt gestuurd. "Operatiekwartier".Het heeft iets sarcastisch. Alsof het je wijsmaakt dat je er na 15minuten al weer vanaf bent, terwijl elk bij zijn verstand zijnt wezen goed beseft dat je dan nog maar net dat verdomd gênante schortje hebt aangetrokken waar ze de rits vanachter zijn vergeten. Een vernedering is het.

De tijd tikt geruisloos, want klokken hangen hier niet. Ik heb slechts het raden naar hoelang het nog zal duren voor ze door hebben dat ik er ook nog ben. Ik zie twee lotgenoten in hun tijdelijke ziekenbed-porsche voorbijrijden,aangedreven door twee verpleegsters. "Vroem",denk ik nog. Maar net als zij zal ik geen kinderlijke geluidjes meer kunnen bekken na de slachtpartij die me te wachten staat.

Reeds 3kwartier te laat,(de dokter zal zijn koffie nog eerst hebben moeten nuttigen), maar het is dan toch "mijn beurt", zoals mijn aandrijfmotoren me met een grijns toefluisteren."Joepie" denk ik iets te hardop. Verpleegsterlijk gegiechel leidt me naar een andere,allerminst vooruitgang boekende ruimte waar ik nog voor een kwartiertje wordt neergepoot.

Opeens wordt er met pijnlijke zachtaardigheid een infuus in mijn linkerarm geboord. Aha,een gebeurtenis,denk ik, en ik staar naar het plafond. Even later vroem ik binnen in de operatiekamer en word langs twee kanten vastgegrepen:kabeltjes,plakkertjes,vage vrouwenstemmen...en zeemzoete narcose.
...
Ik word wakker,slaapdronken en bewegingloos probeer ik te identificeren waar ik ben. Vlaamse kust? GRRR,verdomd misleidend als het eerste wat je ziet een impressionistisch schilderij is van zeilboten. Ik word een vreemde witte band rond mijn hoofd gewaar, en veronderstel dat die dient ter camouflage van de kaakbunkers waarvoor ze me gewaarschuwd hadden. Verdwaasd en ontbladert zweef ik nog een aantal uren tussen droom en bloedslijmspuwen, en wanneer ik eindelijk naar huis mag bekijk ik me voor het eerst in de spiegel van de mij ondertussen bekende toiletruimte. Ik wil lachen,maar die vrijheid wordt mijn mondhoeken niet gegund. Mijn hoofd is reeds een kruising tussen een ei, een hamster en een watermeloen."Even op je tanden bijten" zegt de verpleegster die mijn infuus verwijderd. Ja,dacht ik bij mezelf, dat zal ik doen.