Gij zijt em! Gij!

Wat een weekend!

En wat een idee ook,om een BBQ te geven, voor mijn 19de verjaardag,niet eens zo'n belangrijke leeftijd,maar voor mij duidelijk weer een reden om decadent veel geld uit te geven.250euro langs deuren en ramen, MinStenS !

Maar het belangrijkste is natuurlijk: iedereen heeft zijn buikje rond gesmuld,zij het niet dat er mensen spontaan zichzelf tot veggie in spé uitriepen.

Daarenboven heb ik mijn ex-bazen uit de Chef Croque eens salade-gewijs tegen hun kloten gestampt,door meer dan 10 kommen overheerlijke schotels te serveren aan mijn gasten,zonder hun hulp! (Special thanks to: Koen,Koen,Annabel en Emmanuel--> mijn persoonlijke kookteam).
Nadat een van mijn bazen me donderdag had opgebeld om me uit te schelden voor lomp,stom wijf,besloot ik wijselijk niets meer met hen te maken te willen hebben. (Anti-reclame,hoi!)

Maar goed,voor de mensen die mijn leven iets minder gedetailleerd volgen: Beestig feestje dus,en nog meer beestachtig einde,toen we het spel der weerwolven bovenhaalden en met de selecte harde kern bleven lachen en roepen tot ver na het uur der nakend burenlawaai.

De volgende ochtend: haren vol slagroom (no comment),vuile borden in mijn ooghoeken,zetels in de gazon,rommel en overschotjes verspreidt over het gehele huis,een nog lichtjes smeulend kampvuurtje,


en Ik zag dat het goed was.

De narcistische persoonlijkheid.

Narcisme is een term uit de psychologie. Het is een vorm van gedrag die wordt gekenmerkt door een obsessie met de persoon zelf (vaak het uiterlijk)...
...gebrek aan inlevingsvermogen, egoïsme, dominantie en ambitie. Eigenlijk heeft ieder mens wel eens een licht narcistische inslag, maar als iemands gedrag er te sterk door bepaald wordt en er problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening, bijvoorbeeld een narcistische persoonlijkheidsstoornis.

(Dank aan Wikipedia)

Hip Hoi!
Ik word reclame model!

Ironic

Isn't it ironic,don't you think...
Ontslag nemen op je werk, waar je na 3jaar,ondanks onderbetaling en vernedering toch altijd te laf bent geweest om weg te gaan,
en een fractie later beseffen dat ze geen zin meer zullen hebben om nog voor de salades en dessertjes te zorgen op je barbequefeestje binnen een week,nog een minuut later beseffen dat je bij het buitenkomen naast opluchting ook een platte band hebt, en tot slot 5minuten later beseffen dat je eigen vader, die je ooit nog beschuldigd heeft van een nakende pc-verslaving,
je op die moment in de steek laat om te chatten.

Achja,ik heb er toch veel geleerd,in broodjesbar ' Chef Croque'.
De fastfood-cultuur,
de ongeduldigheid der hongerige horeca-klant,
vlees leren bakken en dingen leren maken waarvan ik geen weet had dat het bestond, (http://www.bicky.be/burger.htm)
een inleiding gekregen in het homo-milieu,vaak meer dan mij lief was. (http://www.vagevuur.com)
En vooral,geleerd om hard en lang te werken!
Op een dag zal dat misschien wel handig zijn :)

Vamos a la playa,Oh oHohOhO !

Heerlijk om er even tussenuit te zijn, met mijn vriendje naar het paradijselijk oord der verse mosselen, blote tieten en pure glitter en glamour: Barcelona!

De eerste twee dagen waren ik en Koen best waardeloos:

Na anderhalf uur vliegen al een jetlag die ons de rest van de dag neerpladijsde in het prachtige parkje voor ons hotel,genietend van een zuurverdiend zomerzonnetje.

De 2de dag richting strand,waar we beiden onze strandhanddoek bleken vergeten te zijn,en we dus maar de dijk zijn beginnen afwandelen. Sfeer,muziek,bruingebakken naakte lichamen in het zand,met een ons-nieuwsgierig-makend giga zonnepaneel in de verte. Na 2uur wandelen echter,bleken we verloren gelopen te zijn,

en het niet-toeristische gedeelte van Barca beviel ons niet.

Kortom,dag 2 liep op zijn einde,we waren nog steeds doodmoe,en hadden nog niets gezien.

Dag 3 besloten we dan maar iets schematischer te laten verlopen. Een planningkje van wat we allemaal wilden bezichtigen,en alles verliep vlot. We bedolven ons in Gaudi's meesterwerken,hebben een miniconcertje op het strand bijgewoond,en na een verrukkelijke vegetarische paella,en een best wel imposante 'fuente magico' zijn we huiswaarts gekeerd,again,doodmoe.

De intensie om s'avonds uit te gaan was er met hopen,met bergen! Maar de hotelkamer,met zacht bed en airco overwon alweer glansrijk.

Dag 4, *damn* ,de voorlaatste dag,en nog zoveel te beleven! Een aantal plekjes gaan bezoeken,aangeraden door de toeristenboekjes,maar volluit onbevredigend te noemen. Pleinen,standbeelden en winkels,maar niet te vergeten,de ontdekking van een all-you-can-eat voor 8.30euro,drankje inbegrepen! En ze konden er engels!! (spanjaarden die engels kunnen spreken zijn zeldzaam in hun soort,je moet ze koesteren,je moet ze liefkozen,je moet ze met liefde behandelen,en je moet er vooral ne cola en een cremeke aan bestellen,wetende dat ze lachend zullen knikken,en je geven wat je wilt)

Terugkeren met volle maag,en daar ontdekken dat er in de straat van je hotel een local feestje wordt gegeven,het kan je alleen in Barcelona overkomen.

Dag 5, vroeg uit de veren! De laatste restjes Barcelona-cultuur opsnuiven.
Uitzichtjes,kastelen,parkjes,

olympische stadia,laat maar komen die handel!

Daarna nog een uurtje chillen op het strand,eindelijk het vakantiegevoel,en dan inpakken en wegwezen...

Ofzoiets. Op de valreep ons vliegtuig nog gehaald,na 4keer door de luchthaven te zijn gewaggeld (= rennen met een trekzak) en,net als echte city-trippers,met een fiere 190 foto's in Bruselas aankomen,en tevreden in slaap vallen...

Buenas Noches,Barca!

Testikels

Vaak,niet altijd,maar vaak
ontstaat appreciatie voor een gedicht,een boek of eender welk kunstwerk of artistiek gerochel niet door het kunstwerk zelf,
maar door hoe anderen,mensen die dicht bij je staan vooral, het lijken te apprecieren.
Vaak gewoon omdat je iets leert kennen doordat anderen je het aanprijzen of ronduit afkeuren.
We zouden dus als het ware kunnen zeggen,dat niet het oogschijnend belangrijke,maar datgene wat er aanhangt,of achteraf over gezegd wordt, hetgene is wat de superioriteit van het kunstwerk voedt.

We zouden dus als het ware kunnen zeggen,
dat een penis slechts status heeft,
wanneer de testikels bij wijze van spreken
gigantisch en onverwoestbaar zijn.
Dat je er,bij wijze van spreken,
een mammoet mee kan neerkloppen,
dat je,bij wijze van inbeelding,
met moeite overeind zou geraken als je op toilet zit.
We zouden als het ware kunnen zeggen,dat wat ik hier schrijf,slechts waarde heeft,
wanneer er onnoemelijk veel reacties op volgen.

En daarom,beste lezertjes,
zou ik graag hebben dat jullie mij onuitputtelijk veel reacties geven op de halfzin:

Als mijn testes radijzen waren....
(als mijn borsten krieken waren,voor de vrouwen)

Dankuzeer.

Want ik ben het waard.

Ik kom binnen in de Chef Croque (zoals ik wel vaker doe.)
Ik voorzie mensen van voedsel,kuis de daarvoor nodig zijnde rommel op, en vergeet langzaam maar zeker dat ik jarig ben.

Tot er een koppel binnenkomt met een klein jongetje.
Grote,donkere nieuwsgierige oogjes kijken me aan.
Hij is ook jarig vandaag,verteld de fiere vader me.
Twee jaar geleden,exact 17jaar na mij,werd ook dit kleine dropje onschuld de wrede wereld in geworpen,dacht ik bij mezelf.

Maar toch kon ik het niet als een sadistische daad afschrijven,
want ach,hij streelde mijn humeur,en trok mijn mondhoeken wat omhoog. Hij verzachtte de pijn,met zijn onwetendheid,zijn oprechte glimlachje naar me,
en in zijn eigen kleine baby-taaltje fluisterde hij me toe:
ik leef,
want ik ben het waard

En ik dacht,
van dat kleine ventje valt nog wat te leren.

Sunday,bloody Sunday

Ik ben jarig,hooray! Nog 2u en ik ben weer aant werk.