Beyond the limits.

Aaaaargggggghhhh....de pijn!!! Als een gloeiende breinaald doorspiest ze mijn ledematen, als een misplaatste lintworm met metalen pinnen parasiteert ze mijn spiermassa. No...more...movement...

(tenzij ik echt dringend moet plassen).

Mag ik u voorstellen: Joke op donderdagavond, omstreeks 21.45u...

Juist, dit ruikt inderdaad naar een ondermaatse conditie. Hoewel deze toch wel belabberde lichamelijke verschijningsvorm slechts enkele dagen heeft geduurd kon ik mijn brein er niet van weerhouden een causale relatie op te sporen met activiteiten in het verleden. Gepeins en gepieker wist mij te overtuigen van het oorzakelijk verband met de dingen die ik heb uitgevreten op uiterlijk woensdagavond (19u-21u) en donderdagavond (20u-21u)

--------------

Woensdagavond (19u-21u): afro-hedendaagse dans.

aka: "doe es een aap na" voor gevorderden. Wat was dat in godsnaam. Reeds na 5 minuten was ik, samen met Annabel (die ik had meegesleurd naar deze merkwaardige proefles), en nog een heleboel andere gestoorde nieuwsgierigen als chimpansees rond aan't dansen door de kamer, mekaar besnuffelend, oergeluiden producerend...enfin, allerlei zaken aan het doen die een heel pak hits zouden scoren op Youtube. Zeer vermoeiend, zeer bizar, zeer weinig kans op vrijwillige herhaling.

-------------

Donderdagavond (20u-21u): zumba.

aka: "volg de hipste trend" voor dummies. Zelfs een totaal non-conformistisch brokje adolescentie als ik durft al eens in de valkuil der commercialisering te trappen. Ik moest het proberen. En wonder boven wonder: het was nog plezant ook. Behalve dan de confrontatie met de beperkingen van mijn 21jarige, half-in-elkaar-stortende corpus.

Wellicht zal ik de combinatie "afrikaanse dans- afrohedendaagse dans- zumba" op weekbasis niet meer snel herhalen. Maar die conditie, daar moet allesinds aan gewerkt worden. Vive la sportivité!

African Dancing!

Ik heb gisteren alweer iets fantastisch ontdekt: afrikaanse dans! Eigenlijk wist ik al op voorhand dat het volledig mijn ding zou zijn, maar de daad is nu bij het woord gevoegd, en ook de bevestiging is op de veronderstelling gaan kleven: you gotta love it.



Zo ziet het er ongeveer uit (nuja, het decor en de huidskleur was wat moeilijk na te bouwen)...live percussie,stevige uit de bol geslagen dance-moves, opzwepend als een pittig stuk spacecake en buitengewoon heerlijk om te doen. Wanne join me? Check WISPER!

Banana?

Jezus Christus Maria Jozef! Praise the Lord!
Ik ben afgestudeerd!
Welk rationeel denkend wezen had dat ooit durven beweren!
Welk pseudo-rationeel denkend Joke had dat ooit durven hopen!
...maar het is dan toch gebeurd. En ik ben dan nog niet zomaar afgestudeerd: met een CV- opfleurende onderscheiding nog wel. Een welgemeende 'joepie' danst al dagen over mijn lippen: die 3 jaren waren dan toch de moeite waard.

Maar nu...wat nu? Werken? Verder Studeren? Verhuizen naar timboektoe om een cremerie op te starten? Mij verdiepen in het schrijven/ theater? Een raadsel dringt zich aan mij op. Zoals mijn blog durft beweren (en hier staan zelfs niet al mijn nederlagen zwart op wit) heb ik al geprobeerd om o.a. 2 X in Herman Teirlinck binnen te geraken, en 1 X in de BanaBa Creatieve Therapie...zonder succes. Pijnlijk. Hardverscheurend. But so be it.

Ik wil ook nog niet gaan werken, daar voel ik me echt nog niet klaar voor na deze bachelor, en bovendien is werk vinden nu geen lachertje...enige optie die zich nog als een pralinneke naast mijn ondrinkbare koffie heeft genesteld: de BanaBa in de geestelijke gezondheidszorg. Een KERSVERSE opleiding, die in alle opzichten mijn aandacht trekt. Zou ik de sprong in het onbekende wagen?

21...and counting.

Ik dacht: na 20 keer da zelfde liedje heb ik het er toch wel mee gezien... K'werd wakker, 2 september, rond een uur of 5 (vroege shift in de esso,bleirgh) en luguber doch waarachtig als het achtereind van een kikker werd het mij bijna letterlijk in mn gezicht geduwd : Joke, ge zijt nog maar es jarig!

1ste smsje: Gelukkige verjaardag!
2de smsje: Gelukkige verjaardag,Joke!
3de smsje: Ne gelukkige he, Joke! Laat de kurken maar knallen!
4de smsje....
5de...6de...7de...8ste...9ste...10de...11de...12de...(vanaf hier werden ze genegeerd)...13de...14de...15de...16de...17de...18de...19de... (einde shift in de esso)

Jarig zijn ! Gezellig, ge voelt u ff speciaal...ma voor de rest is eigenlijk geen bal aan...tenzij ge er zelf BALLEN aan geeft !

5 september 2009, 11.37u : Een pinata van 2,5meter in de vorm van een gigantische fallus hangt te blinken in mijnen hof. De liefdevolle genodigden van mijn birthdaybash staan met baseballknuppel en glinsters in de ogen klaar om te achterhalen wat erin zit. Ze hebben al een muziekquiz op een springkasteel achter de rug, in een ver verleden, toen de avond nog jong was.Want licht maakte plaats voor donker in no-time, en omdat de sangria per liter en per uur werd geserveerd, vloog de tijd nog eens zo snel. Niemand die nog nadenkt over de perversheid van de daden die zij zullen stellen...bovendien zou een blinddoek voor de nodige discretie zorgen.

6 september 2009, 2.30u in de ochtend. Er is ge-weerwolft, er is gesnoept van alle geneugten die zich in de pinata bevonden (mmm). De laatste genodigden verlaten het ouderlijke huis van de jarige, en laten haar achter met een grijns tot achter de oren. Alweer een geslaagd feestje:)