Cocon

ik wentel in het duister
draai me in mijn graf
ik slik de nacht en luister
naar hoe pijn me stilte gaf

de zuurstof is beperkt
de ruimte strak omlijnt
in mijn cocon,door haat versterkt
waarin alle hoop verdwijnt

de fysieke begeleiding
van mentale hongersnood
geeft mijn tranen er bevrijding
is er leven voor de dood?