Bokaal.

Het is de 3de dag van mijn 5de week stage aan het UZ Gent. De paasvakantie heeft de deur pijnlijk hard achter zich dicht getrokken. Ik heb me dan maar opnieuw op mijn inmiddels vertrouwde zitmeubel gewenteld, in een kamertje met de oppervlakte van een bovengemiddeld grote vijver. Links en rechts van me staan 2 computers zich als hypertechnologische zuigvissen warm te draaien om mijn collega's voor de rest van de dag op te slokken.

In gedachten zwem ik door het raam, strek ik mijn vinnen en trotseer de golf van warmte die mijn kieuwen openzet. Een zee van vrijheid, een oceaan van vervlogen vakantiegevoelens doet mijn gladde huid blinken in het zonlicht. Maar nog voor ik een welgemeende 'blub' kan uitbrengen, raak ik verstrikt in de netten van de realiteit: het aquarium van de kinderpsychologie is ook maar gewoon een bokaal :(