18 apr 2009

De nacht van de poëzie(1)

Tijdens zijn lange penetratieperiode in het westen
een plek waar niets dan genot ons zal resten
zalig zij die zalig maken met doorligwonden
De onwetendheid waarin zij bestonden...
Verlept,vergaan, maar immer blauw
Hij vond het leuk toen ze zei: kom toch snel,ik bedoel gauw
ze zei: de vrucht van mijn lichaam is ongezouten
mening voorgekouden
straatarm
vergeten,verdwaald,verbeelding behaald, de dag verwerft
wat ze telkens in haar
geweten kerft
Dank aan : Koen, Nele, Dries, mezelf en Kristof:
minnaars van de experimenteel-erotische poëzie.

1 opmerking:

Unknown zei

waar is de tijd :p
ik ben er nog moe van !