Dr. Dolfijn.

Nee...die moeten eruit, sprak dokter Dolfijn.
Hij keek me aan als een kaakbeenchirurg uit de middeleeuwen:
Vastberaden,maar geen idee waar hij mee bezig was.
Het gaat hier wel over MIJN TANDEN he????
Voor mijn ogen flitste een beeld van bloedend vlees,
in het rond vliegende tanden
en een duivels lachend klein ventje met een boor.
Hij had mijn rüntgenfoto slechts enkele seconden bekeken
maar het verdict was gevallen.

Ik dacht terug aan een bericht dat ik gelezen had
van een vriendin van me,
die dezelfde lijdensweg
reeds voor mij had bewandeld...


14 marraskuu 2005

Dr. Dolfijn
Men wenst even mede te delen dat godenco zich aanstaande vrijdag niet onder het gewone gepeupelte zal kunnen mengen, wegens vrijwillig - desalniettemin toch niet geheel - bijstand krijgend in een openbaar gebouw ter verpleging van calciumsubstanties bij de menselijke specie. Gelieve haar niet te vaak op het hart te drukken dat ze niet de ochtendmaaltijd zal mogen nuttigen, daar haar dit groot verdriet zal doen, en zeker niet te vermelden dat alcoholische vloeistoffen dienen te worden vermeden tot 24 uur na het uitvoeren van deze verzorging.Daarenboven zal iedere persoon, die hierna vertelsels komt meedelen over onprettige voorvallen bij gehele narcose, verpleging van calciumsubstanties of chirurgische verpleging in het algemeen eigenhandig een niet zeer pijnloze fysische uitwerking van godenco's hand voelen op het meest nabij zijnde lichaamsdeel. U bent gewaarschuwd.
(http://www.godenco.blogspot.com/)

De praktijk van dokter Dolfijn uittredend, heb ik Koen wat verdwaasd aangekeken. Ok,mijn wijsheidstanden zitten horizontaal en duwen mijn kaakgewrichten uit de kom, maar wat dan nog? ...

Dr. Niet-Zo-Dolfijn
Voor de operatie
"Ik ga efkes wa zuurstof geven"
"ok."
Tijdens de operatie
Ik dacht altijd dat men onder narcose vrolijke dromen had, huppelend door groene weilanden met bloemetjes, om dan terug de harde realiteit in te worden gestampt bij het ontwaken. Niet dus, ik herinner me zelfs de ontwaakkamer niet; plots lag ik terug op mijn kamer, als een paaseitje, met op 2 meter van me af een soortgelijk slachtoffer van de hedendaagse geneeskunde. Let wel, "genees"-kunde. Had tot de operatie nooit last gehad van die vervloekte tanden.
Na de operatie
Dikte van wangen stijgt exponentieel. Na het paasei-stadium kwam het moment dat het leek alsof ik in elke wang een rijp mandarijntje hamsterde. Ontwijk vanaf nu alle spiegels, kan ik mezelf toch nog wijsmaken dat hoofd niet helemaal naar een peervorm is aan het evolueren. Loop ondertussen met 24 ijsblokjes (niet de vierkante, het vijgmodel) tegen kaken geduwd rond. Frisjes.
(http://www.godenco.blogspot.com/)

De gedachte dat ik in de grote vakantie deze terreur ook zal ondergaan, maakt mij toch een tikkeltje zenuwachtig. Zeker omdat ik de vriendin in kwestie 2 weken na de operatie nog steeds met blauwe wangen zag rondlopen.
De maand die volgt op 1 augustus wens ik dus ook geen vormen van sociaal contact te beoefenen die kunnen leiden tot het uitlachen van mijn hoofd. Ik denk dat dat een mooie afspraak is.

(Dank aan Jef)