Hypocriet.

Ik struikel,zoals het een ochtendmens betaamd, om 9.38u de trap af. De slaapjesprut uit men ogen wrijvend baan ik mij een weg naar de living,wiens wegbeschrijving gelukkig rechtdoor is. Bij binnenkomst werp ik een ongeïntresseerde blik op de livingtafel.
-Inside the brain-
Hm,wat een rommeltje,ons Ky zal zeker weer...
He wacht,het lijkt wel....
Zijn dat letterkoekjes?
Verdorie ja,tis Sinterklaas!!

En ja hoor,onze ronde,lichtblauwe livingtafel pronkt fier met al het lekkers dat er onweerstaanbaar op ligt te wezen: Chocolade ventjes,letterkoekies,nootjes,speculaas...En dan merk ik 2 briefjes op. Ik bekijk het eerste papiertje onderzoekend terwijl ik een bruine mini-sinterklaas met mijn tanden onthoofd.
-Inside the brain-
Een briefke...hmmm..."voor joke en voor mams"
Sinds wanneer mag Sinterklaas voor zichzelf ook wat brengen?
De Egoïst.

Er liggen 2 spiksplinternieuwe portefeuilles naast. Eentje is duidelijk voor mij bedoelt,want de prijs plakt er nog in,en hij beantwoordt aan mijn criteria: niet méér kosten dan wat erin komt te zitten. Het 2de briefje is er namelijk eentje van 20.
Bij nadere inspectie van de tafel zie ik dat mijn broer,die nog ligt te pitten,een horloge zou krijgen. Grondige sociale vergelijking zou uitwijzen dat die meer waard is dan mijn cadeau'tje van de Sint (bovendien zou een wekker hem beter staan). Maar ik leg me erbij neer,want ik zie dat mijn zus,samen met haar pakje,al verdwenen is ! Dat kan maar 2 dingen betekenen:
-Ofwel bestaat de Sint echt,vond hij obviously dat ze dit jaar stout was geweest,heeft ze bijgevolg in zijn grote,boze zak gestopt zodat zwarte piet haar op de stoomboot tijdens de terugkeer naar Spanje van de roe zou kunnen voorzien.
-Ofwel was ze vroeger wakker,had ze een veel leuker en cooler cadeau dan dat van mij en mijn broer tesamen,en is ze ervandoor naar de muziekschool.

Alweer zou er ochtendlijk denkwerk worden verricht,maar aangezien ik me nog vaagweg herinner dat Ky inderdaad op zaterdagochtend muziekles heeft,leg ik me bij de treurige feiten neer. Mijn zus gelooft,hoewel ze anders beweerd,al sinds mensenheugenis niet meer in het bestaan van de goedheilige man. Ik kan u verzekeren dat ik daarentegen bij die ontdekking toch wel van mijne sokkel geslagen was. Mijn geloof in hem was onvergelijkbaar met dat van mijn zus en broer. Het was van een ander level,het beheerste mijn levensstijl (ik schreef maanden aan de 3bladzijden recto verso die ik naar hem opstuurde, dan speelde ik met wat ik kreeg,tot ik het beu was,en begon aan een nieuwe brief) En toch,EN TOCH brengt de Sint nog steeds meer voor hen dan voor mij !?

Bon,het is weer naar de knoppen: ik kan, zoals elk jaar, niet meer blij zijn met mijn cadeau'tje van de Sint na mijn empirisch geschwuster-onderzoek. Ik zet me aan mijn laptop en verban de livingtafel uit mijn hoofd terwijl ik me bedenk:
-Inside the brain-
(but never out loud)
Phuh. Dat hij een voorbeeld neemt aan de paasklokken, die zijn ten minste niet zo hypocriet.