De Meeuw

De meeuw (Russisch: Чайка, Chayka) is een toneelstuk in vier bedrijven van de Russische schrijver Anton Tsjechov uit 1896. Het beschrijft de verwikkelingen van een aantal mensen uit de bovenklasse van de Russische samenleving aan het eind van de 19e eeuw
(Dank aan Wikipedia)

Gisterenavond ben ik in Lier naar een toneelstuk gaan kijken met Koen en zijn ouders. Het noemde 'de meeuw'. Ik had al met Koen zitten filosoferen over de inhoud van het verhaal,waarbij 'het in het publiek gooien van een grote emmer vogeluitwerpselen' en 'een verhaal over een gecostumeerd bal met de dresscode: gevogelte' ons de meest logische mogelijkheden leken,doch wisten we beiden dat het dier ongewild slechts symbolisch zou gebruikt worden. En zo geschiedde.

Al snel werd duidelijk dat het verhaal zich afspeelde in Rusland,en nog meer duidelijk werd het dat het toneelstuk oud was,en vertaald. De teksten waren haast pure poëzie. Enorm mooi,maar moeilijk te volgen. Langzaam maar zeker kreeg ik een steeds heviger doorduwend déjà-vu gevoel... en toen wist ik het weer.
Ik had een paar jaren voordien,op mijn 16de om precies te zijn,in een toneelstuk gespeeld van dezelfde schrijver. De stijl was identiek,de teksten waren even gesofisticeerde proza,en de personages waren even ondoorgrondelijk als onuitspreekbaar.

De drie zusters. Deze Russische klassieker uit de wereldliteratuur verhaalt over de dochters van een legerofficier die destijds met zijn gezin Moskou verliet om bevelhebber te worden van een garnizoen in een kleine provinciestad. Na de dood van hun vader verlangen de drie zusters hevig naar het groots en meeslepend leven uit hun jeugd in de hoofdstad, maar geen van de drie slaagt erin haar geluk daadwerkelijk te beproeven.

Het is een enorm moeilijk stuk , zowel om te spelen als om te begrijpen. Tegelijkertijd was het een uitdaging, net omdat het niet meteen evident was om je gevoel in de tekst te leggen. Ik speelde er zowel een soort legeraanvoerder (ik droeg allesinds zo'n belachelijk legerpakje met een nog belachelijker hoedje),als een van de drie zusters,in het derde bedrijf. (een zwarte kleedje,wat ik onder het legerkostuum had verstopt). Aangezien er geen coulissen waren, zat iedereen heel de tijd op het podium, en moest ik me er ook noodgedwongen omkleden. Vlak na de opvoering moest ik ook meteen vertrekken,aangezien ik diezelfde avond nog een dansvoorstelling had. Toen ik in de auto van bh verwisselde aan het rode licht, door tijdsgebrek, heb ik meer geshokeerde en geamuzeerde blikken gevangen dan tijdens de voorstelling.

...En al die herrinneringen,bedenkingen,afgesloten met een lichte grijns,zorgden er voor dat dit 19de eeuwse toneelstuk getiteld 'De meeuw' zonder vogelpoep toch nog zijn charmes had.