Gene Stress.

Even een kleine samenvatting over de heersende chaos en frustratie in mijn kleine leventje:

1. Stageplaatsen zullen worden toegewezen via lootjetrek door de stagementor.
Alsof mijn leven nog niet absurd genoeg was,en alsof de organisatie ervan zo al niet int honderd liep.
Hierdoor zie ik zowel mijn kans om vanaf februari op kot te gaan in Antwerpen, als mijn de kans om stage te lopen in de neurolinguïstiek,verdwijnen als een brokje speculoos in een gigantische kop hete koffie.

2.Ik probeer een weekendje sunparks te regelen met mijn vrienden. Het enige wat ontbreekt is vrienden. Of allesinds vrienden die beseffen dat ik antwoord op mijn mailtjes verwacht. Ik ben ook traag van begrip,en ik vergeet ook meer dan ik moet onthouden,maar ondertussen zijn we bijna een maand verder,en er is nog niets geboekt.

3.Fiets gestolen. Mijn tweede deze week,en de derde in totaal deze maand. Gevolg: mama in alle staten. Ik ook,maar nu te voet.

4. Paps en Patricia. Een combinatie die iedereen het leven zuur maakt. Hij werkt 4/5de voor haar,en mama werkt 6 op 7 voor mij en mijn broer en zusje. Hij stuurt mij een berichtje op zijn verjaardag: "ben jij niets vergeten? " Ik bedenk me,voor ik enthousiast "gelukkige verjaardag!" terug stuur: en jij,ben jij niets vergeten?

5. Ik moet naar Lanaken. Beetje ver,beetje onbereikbaar met het openbaar vervoer,en een beetje nutteloos. Doch een uiterst goed plan volgens de Lessius Hogeschool en een uitstekende opportuniteit om mij en 2 andere meisjes uit mijn regio er een jongen zonder dyslexie te gaan testen op dyslexie.

... en een hoop varia waar ik niet eens aan begin om het neer te typen.

Maar wie kan er in godsnaam aanuit,
en wie kan het verder wat schelen,
vanavond ga ik feesten!