Kerst x 4 =

Net geen letale overdosis,

2 kilo extra rond mn heupen

en een hoop onomruilbare kadootjes...

Wat is dat toch met die feestdagen? En waarom wordt het elk jaar grootser en duurder? Het vreselijkste is nog als uw ouders gescheiden zijn,en die van uw vriendje ook. Dan moet ge dus, als ge een van de gelukkigen zijt, naar 4 (!) verschillende kerstmis-gebeurtenissen. Als ik mij goed herinner is Jezu'ke toch maar ene keer geboren?

T'zou straf zijn,zo'ne vierling,waarvan er elke dag eentje naast den heilige in het strooien bakje belandt. Hij zou nogal geschreidt hebben, onze Messias,van't plaatstekort en van de nakende concurrentie. En medelijden zou ze krijgen van mij,ons Maria,en van mijn eierstokken.

Maar dus niet het geval.

K'had trouwens het geluk dat ik maar 3 kerstfeestjes moest bijwonen. K'heb er dan maar eentje zelf gegeven, om het tekort, schreewend als een groot zwart gat, wat op te vullen.

Een kleine optelsom is dan voldoende om te berekenen hoeveel ik reeds achter mijn boeken heb gezeten,als ge weet dat ik tussendoor ook nog bezig ben aan de organisatie van...jawel. oudejaarsavond ;)

Toch niet alweer?

...jammerde een behoorlijk irritant stemmetje in mijn achterhoofd.
Jawel,antwoordde ik...
Iets te hardop.
De mensen rond me op de trein keken me even aan,
met vragende blik,
om zich daarna verder op hun nietsdoenerijen te storten.

Ik moet wel! dacht ik.
Aarzelend haalde ik een bundeltje verfrommelde
A 4 papieren uit mn zak...
en nam ik een markeerstift.

Ik moet wel...
Want het is bloktime.

Most Cruel Site: 2008

Ik wil iets tonen...
Het lijkt misschien een luguber vervolg op het filmpje van vorige post,
maar dat is het absoluut niet...
Alleen zij die van hun hart even een steen kunnen maken
mogen van mij op onderstaande link klikken...

Zij die vrolijk zijn vandaag,lees niet door,
Zij die niet graag geconfronteerd worden met de dood
lees niet door....

Zij die het al gezien hebben,zullen het met me eens zijn,
Zij die het nog niet gezien hebben, zullen slikken...

Toen ik een bezoek bracht aan deze site
en met mijn neus op de feiten werd geduwd,
toen foto's en 'last statements' me bij de keel grepen...
was ik niet alleen blijer dan ooit om een belg te zijn,
maar werd het leven me ook net dat ietsje betekenisvoller.

The Humans are Dead

Hypocriet.

Ik struikel,zoals het een ochtendmens betaamd, om 9.38u de trap af. De slaapjesprut uit men ogen wrijvend baan ik mij een weg naar de living,wiens wegbeschrijving gelukkig rechtdoor is. Bij binnenkomst werp ik een ongeïntresseerde blik op de livingtafel.
-Inside the brain-
Hm,wat een rommeltje,ons Ky zal zeker weer...
He wacht,het lijkt wel....
Zijn dat letterkoekjes?
Verdorie ja,tis Sinterklaas!!

En ja hoor,onze ronde,lichtblauwe livingtafel pronkt fier met al het lekkers dat er onweerstaanbaar op ligt te wezen: Chocolade ventjes,letterkoekies,nootjes,speculaas...En dan merk ik 2 briefjes op. Ik bekijk het eerste papiertje onderzoekend terwijl ik een bruine mini-sinterklaas met mijn tanden onthoofd.
-Inside the brain-
Een briefke...hmmm..."voor joke en voor mams"
Sinds wanneer mag Sinterklaas voor zichzelf ook wat brengen?
De Egoïst.

Er liggen 2 spiksplinternieuwe portefeuilles naast. Eentje is duidelijk voor mij bedoelt,want de prijs plakt er nog in,en hij beantwoordt aan mijn criteria: niet méér kosten dan wat erin komt te zitten. Het 2de briefje is er namelijk eentje van 20.
Bij nadere inspectie van de tafel zie ik dat mijn broer,die nog ligt te pitten,een horloge zou krijgen. Grondige sociale vergelijking zou uitwijzen dat die meer waard is dan mijn cadeau'tje van de Sint (bovendien zou een wekker hem beter staan). Maar ik leg me erbij neer,want ik zie dat mijn zus,samen met haar pakje,al verdwenen is ! Dat kan maar 2 dingen betekenen:
-Ofwel bestaat de Sint echt,vond hij obviously dat ze dit jaar stout was geweest,heeft ze bijgevolg in zijn grote,boze zak gestopt zodat zwarte piet haar op de stoomboot tijdens de terugkeer naar Spanje van de roe zou kunnen voorzien.
-Ofwel was ze vroeger wakker,had ze een veel leuker en cooler cadeau dan dat van mij en mijn broer tesamen,en is ze ervandoor naar de muziekschool.

Alweer zou er ochtendlijk denkwerk worden verricht,maar aangezien ik me nog vaagweg herinner dat Ky inderdaad op zaterdagochtend muziekles heeft,leg ik me bij de treurige feiten neer. Mijn zus gelooft,hoewel ze anders beweerd,al sinds mensenheugenis niet meer in het bestaan van de goedheilige man. Ik kan u verzekeren dat ik daarentegen bij die ontdekking toch wel van mijne sokkel geslagen was. Mijn geloof in hem was onvergelijkbaar met dat van mijn zus en broer. Het was van een ander level,het beheerste mijn levensstijl (ik schreef maanden aan de 3bladzijden recto verso die ik naar hem opstuurde, dan speelde ik met wat ik kreeg,tot ik het beu was,en begon aan een nieuwe brief) En toch,EN TOCH brengt de Sint nog steeds meer voor hen dan voor mij !?

Bon,het is weer naar de knoppen: ik kan, zoals elk jaar, niet meer blij zijn met mijn cadeau'tje van de Sint na mijn empirisch geschwuster-onderzoek. Ik zet me aan mijn laptop en verban de livingtafel uit mijn hoofd terwijl ik me bedenk:
-Inside the brain-
(but never out loud)
Phuh. Dat hij een voorbeeld neemt aan de paasklokken, die zijn ten minste niet zo hypocriet.

Lessius Hogeschool.

Mijn school. Ik heb veel gemeen met mijn school. Vooral hun vermogen tot efficiënte organisatie leunt sterk aan bij mijn chaotische geest. Toen ik 3jaar geleden besloot om te gaan studeren aan de Lessius Hogeschool te Antwerpen had ik echt allerminst een vermoeden van de bizarre, haast louche praktijken die er zich voordoen.

In mijn 1ste jaar,bijvoorbeeld: Eerste examenperiode, eerste examen Algemene Psychologie. Ik had al kunnen vermoeden dat er iets fout zou lopen, doch ben ik niet van zulke bijgelovige aard dat een zelfmoordpoging op de spoorwegen tussen Aarschot en Antwerpen (vlak voor het examen) mij van enige vermoedens had kunnen voorzien. Een maand later echter krijg ik een mailtje in mijn schoolmailbox,dat ik minstens 3keer heb moeten herlezen voor ik geloofde wat erin stond. Na de kalender gecheckt te hebben op de nabijheid van 1 april besloot ik een luide gil te slaken: Het examen Algemene Psychologie was,als bij wonder, in de papiercontainer beland, en het was geen mopje.

In mijn 2de jaar,bijvoorbeeld : stageplaatsen worden uitgedeeld via het even rechtvaardig als onrechtvaardig systeem van lootjetrek. (Misschien moet ik dat ook maar eens proberen wanneer ik belangrijke beslissingen moet nemen?)

En ten slotte,in mijn 3de jaar: Na een paar overlappende vakken eigenhandig te hebben verschoven, krijg ik een TWEEDE studentenkaart in de brievenbus...

Achja, een goede studente is er 2 waard,niet waar?

Reload

Trillend genot

over haar slanke lijf

de oude knorrepot

krachtig en stijf

toen is hij weer bezweken

zij zuchtte ontevree

want z'had Duracel moeten kopen

die gaan 3 keer langer mee.

(dank aan jeffry en het duracelkonijn)

Stage! (vervolg)

Na eindeloos gemiereneuk (en opnieuw een welgemeende lootjetrek van de stagebegeleidster) is het dan toch zover:
Ik heb een stageplaats gevonden...De afdeling pediatrie in het UZGent!
Mensen die mijn leventje een beetje hebben gevolgd weten dat ik ook vorig jaar in een ziekenhuis heb gewerkt,ook met kindjes. Maar dit keer mag ik meer doen dan testjes afnemen (daar had ik voor gesmeekt bij mijn stagesupervisor). Kindjes die nood hebben aan spelbegeleiding,die problemen hebben met zindelijkheid, maar eveneens selectieve etertjes komen in mijn weldra ervaren handen terecht. Ik kijk er echt naar uit, want niet alleen de stageplaats, maar ook mijn verblijfplaats wordt een stapje in het onbekende...

P.S.: Iemand die een adresje weet in Gent waar ik eventueel een kot van maart t.e.m juni kan huren, let me know!

Is this bass really strong enough?

Lap. Ik heb me weer laten overhalen. Mijn bankrekening wordt officieel weer een beetje meer geplunderd vandaag, want ik heb een ticket gekocht voor een concert van...

-P E N D U LU M- !!!

Neen, geen merk van antieke slingerklokken,
noch een medicijn tegen hardnekkige keelpijn
(hoewel ik dat ook wel zou kunnen gebruiken)...
maar 250gram onversneden drum & bass!!

( Hopelijk is hij er ook:) )

The American Dream

Ik kan het niet langer voor mijzelf houden...het moet eruit. Ik weet dat ik door dit te schrijven, door dit geheim met de wereld te delen, misschien mijzelf...wat zeg ik,het gehele continent...wat zeg ik,alle continenten ter wereld in gevaar breng...Nuja, niet in gevaar, maar allesinds, het zou een heel ander licht werpen op alle zekerheden in een mensenleven...

Ik zei nog zo tegen mijzelf: waarom ik? Waarom moet net ik dit weten? Joke, de eeuwige piekeraarster, wiens gedachten vaak zohard overkoken dat d'r haar ervan gaat krullen.

Ik zie het dan ook ergens als een verplichting naar mijzelf toe om deze ontnuchterende feiten niet voor mijzelf te houden, en besides, jullie hebben het recht dit te weten...

De ontdekking gebeurde toen mama mij de foto's toonde van haar vakantie op Kreta. Fier als ze was vergezelde ze elke foto van een dosis informatie waar niemand wat aan heeft. Tot ik deze foto zag.

Op het eerste zicht een normale vakantiefoto: palmboompjes,zon,zee,strand...kortom, een postkaartje. Tot mijn lodderoog twee figuren opmerkte...2sec,3sec tuimelde de visuele informatie door mijn brein...en plots: herkenning. Ik was in shock...

Deze twee opmerkelijke mannen, speels en verliefd, pronkten namelijk in het midden van de foto. Twee zakenmannen, water in het rond spattend op het strand van Kreta. Mama vertelde me nog dat ze de ene tegen de andere "Catch me if you can,Johnny!!" had horen roepen, maar hare frank was, zoals het een VandeVelde-familielid betaamd,wat laat gevallen. Mij maken ze niks meer wijs: dit hier is liefde, gefotografeerd in zijn puurste vorm. Weg van alle zorgen,verwaarloosbare verkiezingscampagnes en papparazi konden ze dus eindelijk zichzelf zijn...(dat was natuurlijk buiten ons mama gerekend) De liefde tussen de 2 grootste rivalen in Amerika ligt zwart op wit nu in een mappeke in ONZE fotoschuif.

Nu, ge begrijpt, beste lezers, dat ik u ga moeten vragen om dit voor uzelf te houden. Stel u voor wat het teweeg brengt moest gij, uitgerekend gij die ik zo vertrouw,zoiets aan het licht brengen. T'gaat impact hebben op uw leven,op mijn leven, da gaat ni te overzien zijn. Ik denk dat we het er dus wel over eens kunnen zijn dat deze bijzonder romantische haat-liefdeverhouding beter minstens tot 4november wordt verzwegen. Brokebackmountain-gewijs. (Dankje)

Dagen Zonder Mama.

Op een mooie dag besloot Linda Nijs, de moeder van Joke Van de Velde, Koen Van de Velde en Ky Van de Velde op reis te gaan voor 10 dagen naar Kreta...

Het was een moeilijk moment voor haar kinderen. Ze hadden namelijk geen benul hoe de wasmachine werkte, hoe ze de vaat in hun drukke dagschema's gepast moesten krijgen en koken konden ze al helemaal niet. Het was dan ook slechts een kwestie van tijd alvorens de eerste kleine rampen zich voordeden terhoogte van het in België achtergebleven deel van't huishouden.

Linda echter vertrok in onwetendheid en geboodt Joke te koken. Dit bleek een van haar minder intelligente ideeën : De bloemkool in witte saus bevredigde, na enkele culinair-onaantrekkelijke chemische reacties, slechts nog het oog toen het enkel de kleur en de textuur bleek te hebben van het bedoelde resultaat.Daaruit lessen getrokken hebbende werd vanaf dat moment alleen nog maar pakskesvoedsel bereidt... Niet veel soeps (buiten royco), zal u denken, maar enkele positieve elementen van het vertrek van de mama compenseerden dit euvel algeheel. (vrijheid,naar believen rommelen,...) Daarenboven werd het wassen van kleren tot in de puntjes genegeerd. De berekeningen die de kinderen hadden gemaakt voldeden ruimschoots om zichzelf voor 10dagen van een verse slip te voorzien zonder dat ding te moeten aanraken.

Ten slotte is de tijdelijke uithuistreding van een bazig lid van het gezin een belangrijk teken aan de wand voor een uit de kluiten gewassen feestje voor vrienden. En of ze daaraan hebben toegegeven ;)

Vandaag echter,kwam het gezuster en gebroederte tot de ontdekking dat mama terug naar huis zou komen. De afwas en de strijk vanuit kritisch oogpunt bekijkende was dit zeer verontrustend nieuws. Want morgen zou haar wederintrede al plaatsvinden, en het huis was eufemistisch uitgedrukt ne stal voor varkens die geen kick meer beleven aan een ordinaire modderpoel...

En ja hoor...14 oktober 2008 stonden zowel Joke Van de Velde,als Koen Van de Velde en Ky Van de Velde Blakerstraat nummer 7b in volle vaart te kuisen, en toen het sop in't rond vloog en de vloer weer langzaam zijn oude kleur terug kreeg bedachten ze zich: toch volgende keer maar mee op reis.

Psytrance voor dummies

"Wa voor muziek luisterde gij?" Mijns inziens een van de moeilijkste vragen die een mens mij zou kunnen stellen (naast the meaning of life e.d.). Niet alleen omwille van het feit dat mensen persoonlijkheids-etiketjes kleven naast muziekstijlen, maar ook omdat het in mijn geval simpelweg niet concreet te beantwoorden valt. Ik luister namelijk naar alles. Ongezeverd.

"Ge moet in het leven de confrontatie durven aangaan met wat u onbekend is." Dat vindt zowieso iedereen. Maar als het aankomt op muziek? Dan kruipen mensen in een afgelijnd hokje met ooglappen en Mp3-oortjes. Ze staan niet open voor iets anders dan wat ze van 'moment one' goed vinden (of wat hun vrienden goed vinden,nog zoiets). Ik ben daarom ook bijzonder fier op mijn muzikale open mind:
In juli naar Tomorrowland in Boom...
In augustus naar Pukkelpop in Kiewit...
In september naar Milk Inc. in het Sportpaleis...
In oktober naar een goa-feestje in de grenslandhallen...
Ok. Deze laatste heeft me wel wat kritiek opgeleverd:

Mama: "ge gaat daar toch ni tussen die hippies zitten zeker?!"
Koen: "Junkies,allemaal!!!"
Opnieuw Mama:"brengt maar genen drugs mee naar huis!"
Ik: "Nee mams,die zal ik daar wel nuttigen;)"
Mama: *paniek*

Wreedaardig echt, hoe muziekstijlen aan bepaalde soorten mensen in de maatschappij worden gekoppeld. Anyhow, zoals altijd prefereer ik empirisch onderzoek boven de mening van de onwetende medemens, en net zoals altijd drijft mijn nieuwsgierigheid me dan ook in de armen van een nieuwe, boeiende ervaring. Ik ben zelfs aangenaam verrast door al het zweverige,de kleuren,de muziek, de natuurlijke trance waar het me in bracht. En dit was dan nog een groot event...kleinschalig heeft het zowieso nog meer impact op je 'zijn'. Een niet-zo-gemeende-doch-van-enige-arrogantie-voorziene middelvinger dus aan al degenen die me dachten te overtuigen van het tegendeel...Enfin, nu nog The Night of the Proms en ik sticht totale verwarring;)

More :
http://www.back2basicsonline.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Goa_trance
http://www.youtube.com/watch?v=2Vn2g3TnKLE

3 dikke kussen...

...voor de blonde god die vandaag 23 wordt. Gelukkige verjaardag ;)

Stage! (2)

Hiphoi ! (zucht)
Vorig jaar was dit berichtje iets enthousiaster...
Ik ben ondertussen al 3 maand op zoek
naar een geschikte stageplaats.
Na het 5de gesprek mag ik kiezen tussen (zet u effekes):
- een school in Edegem
- een school in Hoboken
- een school in Kontich
- een revalidatiecentrum in Bornem
- een ziekenhuis in Gent.
Ten eerste: ik heb de afstudeerrichting
"Klinische Psychologie" gekozen,
dus heb ik infeite in het schoolpsychologische werkveld
(wat een andere afstudeerrichting is)
geen sappige jonagold te zoeken.
Ten tweede: BORNEM...en GENT..., dames en heren.
Tast ik zo al niet genoeg de grenzen van mijn mobiliteit af?
Ge moogt mij ene zot aanwijzen die zoals ik elke dag
3 tot 6uur pendelt om alleen al maar op school te geraken.
Maar geen nood...Ik ben flexibel. Ja,dat is het,flexibel.
En dat is ook meteen wat mijn toekomstige CV met trots gaat beweren. No doubt.

Ik hou je op de hoogte!
xxx

Melk en Suiker.

Het moest er eens van komen.
Ik, in goed gezelschap, in het sportpaleis! Hét sportpaleis!
Ik was er al eens geweest, maar toen was ik vast te klein om te beseffen hoe groot dat gebouw eigenlijk is...en hoe duur het is om er een plaatsje in te bemachtigen. Maar goed, als je veel betaald voor een concert, ben je al bijna opvoorhand tevreden van de avond,
niet waar:) ?

Dus, ik en Fenne bereikten, vanwege enkele misplaatste omwegen, ietwat naar de late kant het sportpaleis. Geen probleem: met onze kennis van zaken (hoe wring ik mij efficiënt door een ongeduldige menigte?) bewogen we ons als 2 glibberige (doch klassevolle) palingen voort naar het hoofdpodium. Een gemoedstoestand, samengesteld uit ongeduld en opwinding, maakte zich van ons meester. En terecht. Mijn hoopvolle verwachtingen waren allerminst een overschatting van wat de avond collectief teweegbracht...Heel concreet bij mij dan: totale uitputting,totale extase, en een tekort aan energie dat coca cola amper kon aanvullen.

Ze bestaan al van toen ik nog geen benul had van wat ze zongen,en misschien hebben zij er wel mede voor gezorgd dat ik de engelse taal nu relatief gezien onder mijn knie hebben kunnen knellen:
MILK INC.



Ge moogt mij vertellen dat ze gepasseerd zijn, dat hun liedjes te commercieel zijn, op mekaar lijken. Ge moogt me zelfs vertellen dat de Regi nen egotripper is en Linda een achterlijke geit. Maar ik garandeer u, stuk voor stuk, dat als ge daar had gestaan met mij en met al die andere feestende mensen, met de ambiance die u in hogere sferen brengt, met muziek die u zo bekend in de oren klinkt dat uw lichaam EN uw geest u dwingt om er mee in op te gaan... dat ge al uw kritische oordelen effe aan de kant had geschoven en meegenoten, meegebrult, gelijk ge in de douche zou doen, maar dan harder. Da garandeer ik u.

7.32u (trein)

Als ware het een daad uit nostalgische honger en dorst: ik zit weer op de trein richting Antwerpen-Centraal. Zo voorspelbaar als het plot van een romantische komedie en zo mogelijk even onuitstaanbaar debiel, maar ik moet weldegelijk na 3 maanden wellust weer naar school. Gelukkig heb ik nog een hele treinrit voor de boeg en heb ik mijn lectuur bij me.De metro? Ja,die ligt hier. Maar dat bedoel ik niet.De metro is opgesteld voor mensen zonder (creativi)tijd,zonder een eigen verhaal, of voor mensen die nog niet goed wakker zijn. Waardeloos afgietsel der zelfgeschreven woord ! Mijn lectuur wordt tenminste terplekke onder mijn alziend en goedkeurend oog gecreëerd! En straks herlees ik het,en bedenk ik me dat ik dringend wat meer over de auteur moet opzoeken.
...
Maar ik verlies de essentie uit het oog: ik zit dus op de trein. Ondertussen wellicht al een tijdje, want station Melkouwen meert aan in mijn gezichtsveld. De zetels naast en voor me worden klassevol beslapen. Mijn vergevingsgezinde persona neemt het hen echter niet kwalijk dat ze het aanbreken van de ochtend missen, wat ondanks de onbegrijpelijke vroegte waarin het plaatsvindt toch steeds een prachtig verschijnsel is.Ik zeg altijd: de wegsluipende nacht is de eerste bladzijde van een boek over dingen die het daglicht mogen zien (onafhankelijk van het feit dat ik zelf niet goed weet wat ik daarmee bedoel).
...
Station Lier. De chinees naast me ramt muziek door zijn hersenpan. Mijns inziens de meest effectieve manier om alle vormen van intelligent denkvermogen de keel dicht te knijpen. Of om, in mijn geval, te kunnen stoppen met peinzen.
Ah,nieuw volk! Twee gele wezens schuiven zich bij in het treingestel. Middelbare vrouwen, gehuld in kuikengele jassen, onderweg naar hun werk. Ok,dat laatste gok ik, maar wat doen mensen op die leeftijd anders op een maandagochtend op de trein? Een citytrip naar Barcelona? Het zou eens wat anders zijn natuurlijk. Maar hun vermoedelijk chronische praatziekte in acht genomen zouden ze dat waarschijnlijk dan al drie keer door de wagon hebben geroepen. Ook ik heb geen wereldschokkende bestemming. Mijn eerste dagje school...onvrijwillig vrijwillig de sleur in-pendelend.
...
En de zon schijnt.

Saving a life.

Hi there!

Let me introduce myself!
My name is WKD vodka red.
I know my second name sounds quite alcoholic

and I can asure you that I am.

Due to dyes, and as my last name suggests

I am attractive blushy red

because it makes people associate me with

love,passion and red fruit
You will mostly find me in a bottle,waiting to be consumed at parties

by drunk teenagers,probably combined with sex,drugs and agression
In spite of the fact that my effect on people

is often a very pleasant one

the experience for me is mostly not:

ending up in a stomach with other unidentified objects and fluids

shaking around,and in the worst case

coming out again,ending up on the floor

it's like a vacation all-in

and all-out again.

But what brings a drink like me

in a place like this?

Well,I felt like sharing with you

this completely new experience I had

a sensation I haven't felt in my whole life

but suddenly,unexpected

I fell out of a glass

I saw my life flashing in front of my eyes

it would have been the end

if there wasn't a girl,who just fell down

to save my life

and she broke my fall.

Mixed feelings, even romance

and then...she washed me out of her skirt

with red,blushy cheeks like mine

and now I wanna thank her

from the bottom of my bottle

for saving my life.

Joke,you're the greatest.

Grandioos op je bek gaan achter de toog van rgr en daarbij nog eens een volledig glas vodka over je kleren krijgen,het kan niet veel beschamender...but always look on the bright side: I saved a tasty drink from ending up on a dirty floor...

als dat geen daad van barmhartigheid is.

Dorset Perception

...of wat je waarneemt als je je ogen sluit en luistert.

Dood aan...

Een vriendin van mij, D., heeft een boekje. Een boekje met als titel 'Dood aan'. Het is als het ware een lijstje met alles waar ze een grondige hekel aan heeft. Alles wat haar misselijk maakt, haar teennagels doet krullen en haar smaakpapillen verzuurt.
Kortom: al't vuil van de straat gecatalogiseerd.

Tot op heden vond ik het nutteloos tijdverdrijf, met alle respect voor D. Alweer een manier om jezelf er aan te herinneren dat er ongeloofelijk veel stoms is in deze wereld: onversneden depressie-uitlokkend materiaal dus. En sorry, maar depressie-uitlokkend materiaal is al genoeg voor handen. Laat staan dat je het zelf nog vrijwillig zou willen creëren.

Maar vandaag kreeg ik een brief van Randstad. Een contract voor mijn vakantiejobke. En aangezien een contractlezend mens er 2 waard is, snuister ik me doorheen de massa aan goed opgestelde informatie. Tot ik het volgende ontdek:

- Van 14u tot 22u werken is volgens een interimbureau 7 uur werken.

- Dinsdag,woensdag,zaterdag en zondag is volgens een interimbureau 2 dagen werken.

- Loonbriefjes opsturen zijn volgens een interimbureau,u leest het goed,overbodig.

U kan zich lichtjes voor de geest halen, met de nodige empathie, dat ik zo langzaam aan ook begin te peinzen over de opstelling van een lijstje met assassinatie-verwensingen. Het moge dan geen ronduierige koe helpen bij de oplossing van mijn probleem,de frustraties zijn allesinds gekanaliseerd. En ge moogt drie keer raden wie er bovenaan het lijstje komt. Uiteraard. VTM.

Zie hier...

Mijn gloednieuwe en ultrablitse vakantiejob : Kassameisje in een niet nader vernoemde tankstationshop!

(en zo maakte ze zichzelf nog eens nuttig)

*1988-2008*

1988

2008

Over the years, many things have changed. And so did I (unfortunatly?). Vorige week ben ik 20 geworden, een getal waarop ik al een jaar of 8 zat op te wachten. Waarom? Omdat het 2'tje vooraan volwassenheid,verantwoordelijkheid en vrijheid symboliseert. Althans voor mij. En het is net dàt wat je volgens je ouders niet bent en niet krijgt zolang je je in de door menig psycholoog en fysioloog vastgelegde 'puberteit' bevindt. Op mijn 18de kreeg ik al een voorproefje, maar mocht ik feitelijk nog niets. Een tegenvaller dus, dat het zolang heeft aangesleept alvorens ik dat onnozele cijfertje 20 bereikt had. Maar nu ik het ben,vind ik er plots niets meer aan. Ondanks de 17 verjaardagssmsjes die ik met liefde ontvangen heb voor ik van plan was wakker te worden, de extreem vreemde kadootjes,de extreem vreemde verjaardagswensen en het ongeloofelijk geslaagde verjaardagsfeestje...en after-party de volgende dag...

blijkt 20 worden ook de moment waarop je geconfronteerd wordt met het feit dat je echt al wel 1/4de van je leven gepasseerd bent,en dat het hoog tijd wordt dat je er wat van gaat brouwen (voor het te laat is). En moge dat nou net een gedachte zijn die me niet bevalt. Ook het etiketje 'volwassen' probeer ik ondertussen alweer terug van mijn bloes te trekken. Het wordt allemaal wat te griezelig serieus nu. T'is alsof ge door een gangetje onder de grond aant wroeten zijt,op zoek naar de bovenwereld, en wanneer ge eindelijk daar zijt,beseft ge dat ge niet tegen het licht kunt. Groeipijnen,noemen ze dat, geloof ik.

De moderne genees-kunde.

Ik heb het GEHAD met de moderne geneeskunde. Seriously.
1 augustus laat ik mijn wijsheidstanden trekken. Vandaag exact 1 maand geleden dus. Een normale,gezonde, ontwikkelde vrouw als ik zou daar toch al van moeten kunnen genezen zijn,wat denk je?
Niet dus.

Pasop,begrijp me niet verkeerd. De moderne geneeskunde kan veel. Heel veel. Misschien,in mijn ogen,zelfs te-veel. Maar ik ben te woest nu om ethische debatten aan te snijden over mensen kunstmatig in leven houden e.d. Dat moet dan maar in een volgende post.
Het zit namelijk zo,dat medicijnen,naast hun doeltreffende (?) werking, ook vaak NEVENEFFECTEN kunnen uitlokken. En ja hoor,beste lezertjes, Joke blijft zelden gespaard.
Maar dit keer ging het mijn petje zowaar te boven:
Ik nam antibiotica, als zijnde een brave,onwetende en naïeve jong-geopereerde, om te VOORKOMEN dat ik een ontsteking krijg op mijn tanden. Van dit medicijn (een weliswaar onschuldig wit pilleken) krijg ik een infectie (ja,leuk hoor), die ik bestrijd met een ander onschuldig wit pilletje (waar ik zware koppijn van krijg) en met een zalfje (waar ik allergisch aan blijk te zijn). Bovendien krijg ik desondanks TOCH NOG een ontsteking op mijn tanden.
Kan iemand mij dit uitleggen?
Heeft de wetenschap daar nu jaren over zitten nadenken?
Even doorgetrokken: Hoeveel mensen zijn er niet net fysiek of mentaal zo erg aantoe omdat ze afzien van de neveneffecten van de medicatie die ze krijgen
om niet te lijden? Are we running around in cirkels?
Is dit nu het zottekesspel van de moderne genees-kunde?
Awel merci.

Ge zijt gewaarschuwd!

*zwel*

...zei mijn linkerwang vanmorgen. En de ontsteking was geboren.

Part of the weekend never dies.

Pukkelpop 2008. Ha! Een festival...het zou maar weinig voorstellen zonder mij, niet waar?
Muziek,sfeer,drank,liefde,sex,drugs,vettig eten,modder...
Enfin, alles wat ge nodig hebt om het samenzijn van 152.000 mensen met verschillende soorten meningen,motieven en moralen vlotjes te laten verlopen. Het is eigenlijk altijd eventjes weg zijn van de wereld,zo'n festival. Zeker pukkelpop. Als ik naar Rock Werchter ga, is dat te dicht bij huis om me op een andere planeet te wanen. Maar daar,in het hartje van Kiewit, met de zon in mijn ogen en muziek in mijn oren, is het echt alleen maar genieten.
Alles opnoemen wat ik heb gezien en meegemaakt,ben ik aan mijn bloglezertjes gelukkig niet verschuldigd. Maar ik zou jullie een korte samenvatting van goede en slechte persoonlijke ervaringen toch niet willen onthouden

But first things first:

Een kleine visuele schets van mijn charmante gezelschap:

Debby Van Tongelen aka Debs.

Een oprecht neige jongedame met het hart op de tong.

Experiences

Nog Nog Nog! :
- Subways http://www.myspace.com/thesubways
en hun gave om'n klein publiek te laten schreeuwen als'n major crowd.
- Pigeon Detectives http://www.myspace.com/thepigeondetectives
en hun angstaanjagende podium-acrobatie.
- Serj Tankian http://www.myspace.com/serjtankian
en zijn stevige levensvisie
- Dropkick Murphys http://www.myspace.com/dropkickmurphys
en hun ruwe,doch charmante mannelijkheid.
- Pendulum http://www.myspace.com/pendulum
en hun loodzware,meeslepende beats. Zweten!
- Editors http://www.myspace.com/editorsmusic
en wat een stem!!!
- Michael Franti and Spearhead http://www.myspace.com/spearheadvibrations
en mijn daaruit voortvloeiende vrolijkheid:)
- Boys noize http://www.myspace.com/boysnoize
en zijn dodelijke aanval op de menselijke vochtbalans.
- Metallica http://www.myspace.com/metallica
en hun gitaarsolo's die mijn ogen sluiten.
- Tocadisco http://www.myspace.com/djtocadisco
If this is what you waaant...I can give it tooo yoouuu...
- We are scientists http://www.myspace.com/wearescientists
rockgenot in zijn zuiverste vorm.
- De zon!!!
- Een frietje special.
- Behulpzame westvlamingen.
- Gratis douches.

Dees kan ni waar zijn:
- Have heart (attack?) http://www.myspace.com/haveheart
en hun sarcastische manier om duidelijk te maken dat een CVA geen uitzonderlijk voorval is tijdens het beluisteren van hun muzikaal geweld.
- The killers http://www.myspace.com/thekillers
een zichzelf afspelend platte rock-cd.
- Cold war kids http://www.myspace.com/coldwarkids
sorry jongens...you could have done better.
- A brand http://www.myspace.com/abrandtheband
rijmt op boysband. Dat kan onmogelijk goed komen.
- Soulwax http://www.myspace.com/soulwax
goed in hun genre,maar te matig als pukkelpop-afsluiter. Een kritische geest is er 2 waard.
- De prijs van de friet special
- De prijs van de drank (meer dan 2euro voor plat water?)
- De prijs van slaaptekort
- De temperatuur van de gratis douches

Een povere en simplistische evaluatie van 4 lange dagen, infeite. T'is alsof thuiskomen van een reis, en niet weten wat erover te vertellen tegen je vrienden,omdat je zoveel hebt gezien. En dan zou je gewoon willen dat je ze even kon meenemen in je herinneringen,in alles wat je gevoeld hebt. En dan zouden ze een welgemeende 'wow' kunnen uitdrukken. Want woorden dwingen nu eenmaal tot oppervlakkigheid. Maar mijn realistischer idee is, dat ik jou volgend jaar gewoon meeneem, en er je met je neus recht induw.

Be-leven in de plaats van be-lezen...dat is mijn motto:)

Even

Even,
Heel even maar
Wil ik bij jou gaan zitten
jij en ik,bij elkaar
even,heel even maar
zonder
één woord uit te spreken
al is het nog zo stil
bij jou zijn is alles wat ik wil

(Joke, 5de leerjaar (1999)

Fnap,Fnap,Fnap!

Eten.

De normaalste zaak van de wereld.

Als ge tanden hebt.

Als ge der geen hebt, is da frustrerend.

Ge draagt een slabbeke omdat alles wat ge naar binnen propt

weer als levenloze speekselprut uit uwe mond blijkt te komen:

sijpelend,tergend langzaam,uw kin kietelend.

En als ge probeert te knabbelen met uw tandvlees

zijt ge een halfuur aant malen op een stukske banaan.

Maar uiteindelijk,ge legt u der bij neer,

want ofwel zijt ge nog te jong voor tanden,

en dan weetge simpelweg ni wat ge mist.

Ge vindt da vreemde kaakgedraai bij uw ouders zelfs lachwekkend

en de onidentificeerbare veelkleurige dingen die ze eten

zijn echt niks in vergelijking met uw eenduidige,

ondiscussieerbare groene pap.

Ofwel zijt ge oud, en hebt ge het allemaal al gezien.

Ge zijt oververzadigt van al het culinaire wat de wereld te bieden heeft.

Het moge dan op't eerste zicht een vernedering zijn gevoederd te worden, als het een knappe verpleegster/verpleger is

die uw lepeltje liefdevol naar binnen duwt,

zijn tanden echt allerminst nog van toepassing.

Laat staan een noodzaak.

Nu,als ge WEL tanden hebt, (hier komt mijn punt)

maar ge kunt TOCH niet eten:

dàt is pas om uw hoofd van tegen de muur te kloppen.

Ge zijt er u van bewust dat uw mond eigenlijk quasi een betonnen deur is, die ge met stevige fors op een kier krijgt,voor het geval ge zou willen praten, ademen,hoesten of...fnappen.

Een term die ik heb ingevoerd voor het tevergeefs trachten

voedsel in de onbereikbare holte genaamd keelgat te krijgen.

Want uw tanden zitten,als ge ze niet kunt gebruiken,

namelijk hilarisch in de weg.

Ge duwt een rietje of een lepeltje (voor de durvers) tussen uw lippen,

het voedsel komt, met behulp van de tong,

op miraculeuze wijze in uw mond terecht,

en het enige wat ge dan kunt doen is 'fnap,fnap,fnap':

uw wangen op gênante wijze op en neer bewegen,

om uw smaakpapillen wat te gunnen van binnengeduwde materie

...en slikken.

Een hoogst teenkrommende situatie,I can tell you.

En dan hebben we het nog niet gehad over het aandeel textuurloze massa dat zich als ongewenste recyclage gewoon weer opnieuw in uw kommeke pladijst.

Ge moogt dus ook gerust zijn dat ik blij was als een kind

toen ik vanmorgen met veel zwier

een boterham met nutella (ok,zonder korstjes)

tot mijn ontbijt rekende.

Bij wijze van taakdifferentiatie

heb ik mijn snijtanden als maaltanden gebruikt

zodat ik de wondjes achteraan niet eens hoefde te beschadigen.

(dat ik daar niet eerder aan gedacht heb???!)

Ik mocht dan wel,na deze gebeurtenis

zo zijn toegetakeld als een peuter

die net grandioos gefaald is in het 20meter fruitpapslingeren,

mijn hele lichaam vertoeft nog altijd in een

trance-achtige staat van opwinding

van de geneugten die zich binnenmonds hebben afgespeeld!

Hallelujah!

Enige overpeinzing aangaande het netelige onderwerp "thuis zitten".

AAAAAAAAAAAAAH!!!!!

Onder het motto: ge kunt er maar beter mee lachen.

Eierkoek.

Eierdoos.

Spiegelei.

Eierdooier.

Voltooid verleden wijsheid.

Het is zover. Ik wandel door de schuifdeur, opengehouden door de secretaresse van het ziekenhuisje waar ik geopereerd zal worden. Ik ben blijkbaar eerst. Lichtjes verontrust bezoek ik drie keer de toiletruimte alvorens ik naar het operatiekwartier wordt gestuurd. "Operatiekwartier".Het heeft iets sarcastisch. Alsof het je wijsmaakt dat je er na 15minuten al weer vanaf bent, terwijl elk bij zijn verstand zijnt wezen goed beseft dat je dan nog maar net dat verdomd gênante schortje hebt aangetrokken waar ze de rits vanachter zijn vergeten. Een vernedering is het.

De tijd tikt geruisloos, want klokken hangen hier niet. Ik heb slechts het raden naar hoelang het nog zal duren voor ze door hebben dat ik er ook nog ben. Ik zie twee lotgenoten in hun tijdelijke ziekenbed-porsche voorbijrijden,aangedreven door twee verpleegsters. "Vroem",denk ik nog. Maar net als zij zal ik geen kinderlijke geluidjes meer kunnen bekken na de slachtpartij die me te wachten staat.

Reeds 3kwartier te laat,(de dokter zal zijn koffie nog eerst hebben moeten nuttigen), maar het is dan toch "mijn beurt", zoals mijn aandrijfmotoren me met een grijns toefluisteren."Joepie" denk ik iets te hardop. Verpleegsterlijk gegiechel leidt me naar een andere,allerminst vooruitgang boekende ruimte waar ik nog voor een kwartiertje wordt neergepoot.

Opeens wordt er met pijnlijke zachtaardigheid een infuus in mijn linkerarm geboord. Aha,een gebeurtenis,denk ik, en ik staar naar het plafond. Even later vroem ik binnen in de operatiekamer en word langs twee kanten vastgegrepen:kabeltjes,plakkertjes,vage vrouwenstemmen...en zeemzoete narcose.
...
Ik word wakker,slaapdronken en bewegingloos probeer ik te identificeren waar ik ben. Vlaamse kust? GRRR,verdomd misleidend als het eerste wat je ziet een impressionistisch schilderij is van zeilboten. Ik word een vreemde witte band rond mijn hoofd gewaar, en veronderstel dat die dient ter camouflage van de kaakbunkers waarvoor ze me gewaarschuwd hadden. Verdwaasd en ontbladert zweef ik nog een aantal uren tussen droom en bloedslijmspuwen, en wanneer ik eindelijk naar huis mag bekijk ik me voor het eerst in de spiegel van de mij ondertussen bekende toiletruimte. Ik wil lachen,maar die vrijheid wordt mijn mondhoeken niet gegund. Mijn hoofd is reeds een kruising tussen een ei, een hamster en een watermeloen."Even op je tanden bijten" zegt de verpleegster die mijn infuus verwijderd. Ja,dacht ik bij mezelf, dat zal ik doen.

Stilte voor de storm.

Ik heb niets gepland vandaag. Vreemd genoeg maakt me dat onrustig. Alsof mijn lichaam een uitbollend draaimolentje is waar zohard tegenaan geduwd is dat het nog een hele tijd blijft natollen. Mijn zomervakantie is al heel chaotisch en druk geweest: festivals,fietstochtjes,gentse feesten,werken en uitstapjes, meestal niet ver van tevoren gepland. Impulsief en zelfzeker,zo zie ik me graag:)

Maar vandaag gebeurd er dus niets. Ik ga naar de markt, en vandenamiddag naar de bib. Mijn operatie van morgen (wijsheidstanden) moet en zal mij aanzetten tot lezen! Ik verwijt mezelf al jaren dat ik er geen tijd voor kan maken, maar de nakende verveling tijdens mijn genezingsproces maakt me nu al nerveus, dus boeken verslinden (het enige wat ik zal kunnen verslinden zonder rietje) lijkt me nuttig tijdverdrijf.

Ik zal trouwens niet de enige zijn bij ons thuis die een lange genezingsweg zal moeten bewandelen. Op dit eigenste moment wordt ook ons mama geopereerd. Zij zal spijtiggenoeg wel 6weken moeten revalideren...mss voor haar ook wat boeken uitzoeken:)

Tomorrowland 2008

Note to all my friends: Volgend jaar wil ik jullie allemaal meenemen naar het langste en zaligste feestje bij daglicht...

...en bij zonsondergang in de hele wereld! (toch voor zover ik de wereld ken:)




F.A.Q.
Tomorrowland klinkt als commercieel geboenk.Fout! Grote namen als David Guetta,Armin Van Buuren,Dr. Lektroluv en Fedde Le Grand komen aan bod, en er kan altijd een standaard lekker feestje gevierd worden in de Versuz-room, maar ook alternatievere muziek als drum&bass en GOA hebben hun stekje op het eiland (which I like,surprisingly!)Rockers en metalheads komen spijtiggenoeg niet aan hun trekken op dit festival.

Is dat daar geen bedoening voor jumpers en jhonnies?Ik zou liegen als ik zou zeggen dat er geen kerels met hoge petjes en lonsdale frakskes rondlopen, maar de jump area (Q-dance stage) is afgebakend met water, so if you like it: Cross the bridge. You don't like it? Plenty more!

Is dat niet duur dan?
Be fast! De populatie in tomorrowland verdubbeld elk jaar, en ook de prijs gaat bijgevolg de hoogte in! Dit jaar echter kostte het me,zonder camping: 65euro.Daar lachen ze es groen mee op Rock Werchter. Prijs-kwaliteit is het zeker de moeite, alleen al het visuele: de mainstage,vuurwerk,dansers,fonteinen...en natuurlijk de muziek:)

Ah bon (wantrouwig),geen nadelen dan?
Toch wel: weinig security, amper rustige plekjes en de electro- en groove hitjes van het moment hoor je,als je pech hebt,3 tot 5 keer op een dag,aangezien maar weinig DJ's een volledige set kunnen vullen met eigen nummers. Maar uiteindelijk hoeft dat je niet te storen,want de sfeer zit er zowieso in!

Kortom: met de juiste mensen,de juiste drank en bijhorende muziek wordt dit festival zowieso een driedubbele 'NOG!' in uw herinnering!

Black & White

If you read this,
you ain't got anything more important to do
than writing this down in your agenda on the 29th of august:

Birthdayparty!--> Joke & Koen²
(party-animals: Me,My boyfriend and Mah Brother)

Theme: Black&White
Dresscode: Black&White
Doors: 9 p.m.
Where: Vinea;Aarschot.

Be there or miss THE party of summer 2008. (echt waar!)

Hare Krishna

Hare Krsna
Hare Krsna
Krsna Krsna
Hare Hare
Hare Rama
Hare Rama
Rama Rama
Hare Hare...

Met mama en zusje naar de ardennen. Naar Durbuy. "Leuk! Mooi stadje!" denk je, maar wat ik er ging doen had weinig te maken met het opsnuiven van cultureel erfgoed of waalse boslucht. In een kasteel,boven op een berg, wonen 80 toegewijden van de hare chrishna. Toegestroomd van over heel de wereld om hun geloofsovertuiging enthousiast te bezingen. Ons mama zou ons mama niet zijn, als ze haar spiritualiteit niet op alle mogelijke manieren zou willen uitbreiden...dus ook door een bezoekje te brengen aan deze 'gemeenschap' En ik zou ik niet zijn, als ik niet, al was het maar uit pure nieuwsgierigheid (geef toe!) , mee een kijkje wou gaan nemen.(Met in het achterhoofd dat mijn moeder wel eens zou durven beslissen van daar te blijven en haar haar af te scheren).

Verrast was ik vooral door de prachtige rituelen,hun enthousiasme tijdens het zingen van de eindeloos lange liederen, en het feit dat de mensen die er woonden helemaal geen oude,kaalgeschoren mannen waren in't oranje,maar jonge mensen,overtuigd van hogere vreugdes. Dat is wel het enige wat ze hebben,hun hogere vreugdes. Want vlees mag niet (of dat een vreugde is,daar weiger ik over in discussie te gaan),gokken mag niet,drugs mag niet,alcohol mag niet, en sex mag niet, tenzij met de bedoeling van kindjes te maken. De uitspraak 'vanavond niet schat,ik heb hoofdpijn' zal aldaar waarschijnlijk minder frequent gebruikt worden dan 'vanavond wel schat,ik ben vruchtbaar'. Conclusie: Extremely fascinating,but not my cup of tea:)

Rock Herk!!

Rond half 2 in de namiddag vertrok ik, met een goed humeur,een klein zonnetje en een hoop mensen die ik van haar noch pluim kende richting Herk-de-stad...een onschuldig plekje tussen Aarschot en Diest, maar 1 dag per jaar DE plaats om decadent hard uit de bol te gaan.

Vroege namiddag: Lagwagon op het programma. Niet echt mijn stijl, maar het enthousiasme van de omstaanders en de snor van de zanger maakte het spektakel toch ietwat aangenamer.

Drumcorps: Experimenteel lawaai, oftewel: de gehele populatie arbeiders van een duracelfabriek,na 20 bakken pure vodka,losgelaten tussen hun eigen machinerie, opgenomen door een met extreem lange dreadlocks gezegende jonge kerel: http://www.myspace.com/drumc0rps

De rest van de vooravond was eveneens matig tot onuitstaanbaar, dus het vlakbijgelegen parkje,vergezeld van een bak bier, was meer dan welkom.

De avond in...met Drum & Bass...(o.a. Murdock). Aangezien we iemand bij hadden met een gebarsten voet (en bijgevolg een rolstoel) konden we tot helemaal vooraan aan het podium sluipen,waar de sfeer uit de pan vloog en het einde werd ingezet van een ongeloofelijk voor herhaling vatbare dag! Rock on!!!!

Goede daad van de week:

Vrijwillig monitor zijn van twintig kansarme 6 tot 9jarigen!

(http://users.skynet.be/jeugdwerk.casablanca/index.htm)

In Heist zijde rapper asda ge peist!

Als twee neurotische visjes klommen Joke en Fenne woensdag ietwat klungelig (zie fiets) de trein op richting...jawel,Knokke-Heist! Traditiegetrouw met camping 'de zeemeeuw' in't vooruitzicht, waar een rustieke stacaravan weer enkele daagjes zou bewoond worden door iets minder rustieke jonge deernes. Wat? Het weer? Geen probleem... Die paar spatjes onschuld konden echt hun pret niet bederven!

Dag 1: Arriving,pakking out,talking to the bomma,making sure she has left the stacaravan before putting the kot on stelten...En dan...een fietstocht door de regen!! Niets zo heerlijk als nattigheid en wind om een verkoudheid uit te dagen.
Als dan blijkt,wanneer je de natte klieders haar voor je ogen hebt weggeveegd,dat je tot in blankenberge bent gebolt,en met je neus voor het zandsculpturenfestival staat, dan is dat me dunkt mooi meegenomen!
Dag 2: Vloeiend overstromend vanuit dag 1,aangezien woensdagavond partynight is...Middelkerke,hoe saai en boeregat het ook mag klinken,die nacht was het casino dat er middenin lag van ons. En van onze twee kersverse vrienden: Dries en Michael, onze connectie naar de VIP-zone van de Noxx in Antwerpen. Tegen de tijd dat we weer opstaan (2u in de namiddag) is dag 2 reeds half naar de knoppen. Een kleine folkloremarkt bezoeken, en in schoonheid afsluiten met een openluchtfilm op het strand van zeebrugge.
Dag 3: Early Rising! Er moet alweer opgeruimd worden...zelfs aan een regenachtige citytrip naar de vlaamsche kust komt een pijnlijk einde. Tot volgend jaar,noordzeegarnalen!

In Heist zijde rapper asda ge peist, maar de lokale bobslee is dan wel vereist ;)

Metal Mindy

Van zaterdag 28juni tot dinsdag 8juli werk ik aan de opbouw en de afbraak van Rock Werchter-camping A2-A3-A4. Ik verricht er als het ware bikkelhard mannenwerk zonder een kik te geven, maar welgeteld op dinsdag 8 juli omstreeks 9.30u krijg ik een metaalsplinter in mijn vinger,bij het losvijzen van een schroef...

Tetanus, ook wel kaakklem genoemd, wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium tetani, die algemeen in aarde en straatvuil (vroeger speelde paardenmest hierin een belangrijke rol) voorkomt. De spore van de bacterie kan bij een verwonding in het lichaam komen en zich daar gaan vermenigvuldigen. Dat gebeurt vooral in kleine, diepe wonden, (trappen in een roestige spijker)De bacterie produceert een zeer krachtige gifstof, het tetanustoxine, die pijnlijke spierkrampen veroorzaakt en snel ook de ademhalingsspieren kan aantasten. De getroffene krijgt hevige onophoudelijke spierkrampen, ook van de kaken en de mimiekspieren en het gelaat vertoont hierdoor een pijnlijke grimas, de risus sardonicus, terwijl het lichaam door de rugspieren in een achterover gestrekte boog wordt getrokken, de zgn. opisthotonus. Tetanus loopt zelfs met optimale behandeling nog geregeld dodelijk af. Behandeling bestaat voornamelijk uit verlamming met aan curare verwante spierverslappers en beademing.

(wikipedia)

...de stommiteit wil, dat mijn ouders toen ik ongeveer 6jaar was de pro's en de con's van vaccineren hebben afgewogen en besloten hebben dat de inspuiting tegen deze ziekte belachelijk overbodig was....

until' now.

Op dinsdag 8 juli omstreeks 17.03u zit ik bij de dokter,op een witte ligbank, lichtjes schrikkend van een klein,maar doeltreffend prikje in mn linkerarm. Danku wetenschap! danku geneeskunde! danku neveneffectgewijze spierpijn! Ik ben weer een beetje meer van het leven gaan houden:)

Ik zen...

DERDOOR!!!!!!

66,3%...en hoe ik dat alweer heb klaargespeeld: joost mag het weten.

(zouden mijn briefjes aan de leerkracht er voor wat tussen zitten?)

Wat is ironie?

Babysitten op twee kleine ettertjes: een hele avond vermoeiende spelletjes doen,plasbroeken verversen,opruimen,je kwaadmaken omdat ze niet in hun bed blijven liggen, maar op het einde van de avond met stralende ogen 30euro in ontvangst nemen...en dan je haar laten knippen...voor 42euro.

42 euro betalen bij de kapper om de puntjes van je haar te laten knippen...en drie dagen later er eigenhandig een schaar in zetten omdat een borstel in je natte krulhaar vastberaden is om er niet meer uit te komen...

Ondanks het mislukken in vrouwelijke praktijken zoals haren kammen, opscheppen dat je best wel mans genoegd bent om snoeiwerk te doen,hekken te plaatsen en blokken beton van 25 kilo heen en weer te sjouwen..dat ook bewijzen door het allemaal op 1 week tijd te ondernemen, en op zondag wakker worden met een stijve nek,een halve hernia en pijn in al je ledematen,waardoor je er niet meer in slaagt een fles water open te draaien.

Dat is ironie.

S>C>R>I>P>T>I>E

mijn scriptie onderwerp voor volgend jaar:
ANOSOGNOSIE.
Rest ons alleen nog het geduldig afwachten tot ik het kan uitspreken.

Moving out,moving forward.

Het laatste meubel buitensjouwend neem ik afscheid van weer een klein stukje leven. Van februari tot juni was korte winkelstraat 28 een klein beetje mijn thuis, en ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet een beetje ontroerd was bij het voor de laatste keer op slot doen van kamertje 21. Het kotleven was voor mij een hele ervaring, maar ik ben toch blij dat mijn spullen niet meer verspreid liggen over 4 verschillende locaties.

Ook mijn 2de jaar toegepaste psychologie is voor mij nu,hopelijk, afgesloten. Ik was de examens al beu voor ze waren begonnen, maar met de vakantie en de zon die mij naar zich toelokken ben ik die drie weken van terreur al weer lang vergeten. Nu nog een goed rapport 3juli, en ik ben officieel klaar voor de zomer!!:)

Never eat something that's smarter than you.

"Aan tafel!!"
Bedenk jezelf een doordeweekske dag, rond 12u. Je bent wat nutteloze dingen aan het doen (cursus doorbladeren ofzo) , en je hoort bovenstaande zin. Deze klinkt ontegensprekelijk als muziek in je oren,want je maag knort, en de onverwachte, maar verleidelijke geuren die onder je kamerdeurtje doorsluipen doen al anderhalf uurtje een paringsdans met je reukorgaan. Je huppelt als een jong veulen de trap af en placeert jezelf potsierlijk op het puntje van je stoel aan de keukentafel. Ook de andere gezinsleden zijn duidelijk geëxciteerd over het mysterieuze,nieuwe gerecht, daar je broer snuffend boven het fornuis hangt, en je zusje zelfs de koordjes van haar pullover uit haar mond heeft gehaald. Een grote overdekte schotel, door 6 gretige ogen gevolgd, wordt in het midden van de tafel geplaatst. Het deksel wordt verwijderd, maar wanneer damp plaats ruimt voor visuele waarneming maakt je ongeduldige bord rechtsomkeer. Aan diggelen ligt je hongergevoel, bij het allerminst appetijtelijke uitzicht van een gigantisch,nog zachtjes pruttelend...brein. Twee dikke,papperige hersenhelften, met kriekjes en saus. (ja,dat lees je goed) Je wil nog vragen waarom,en van wie, maar je mond wordt gesnoerd wanneer je moeder als een ambachtelijk slager begint te hakken in de neuronenmassa, en jou maag zonder toestemming een halve draai naar links onderneemt...
Hou dat gevoel vast...
Wel, dat gevoel had ik gisterenmiddag toen ik een examen klinische neuropsychologie als lunch kreeg. 10 bladzijden vragen over hersenen en wat er allemaal mis met je kan gaan als je er, hypothetisch, in zou beginnen te hakken...en ik kan je zeggen, beste lezertjes, dat ook mijn honger over was.

Wannabe.

1. Het ongeloofelijke leven van een meisje uit Langdorp
http://www.fehlleistungen.blogspot.com/
of
2. De stoere belevenissen van 2 megavetsnelgave kerels
die samen de wereld rondtrekken.
http://www.la2ba.blogspot.com/

What would you read?
Who would you rather be?

Een klein debat.

MSN-log 7 juni 2008

Nck in Medellin
kdenk da ik toch nog een grote reis wil maken hierna
Joke in Langdorp
:)
Nck in Medellin
ma tis ook ni kei makkelijk leven hier
heb ik al verteld da ik mij helemaal heb moeten uitkleden aan de grens?
Joke in Langdorp
ah,zijn da daar vrouwen tegewoordig?:P
Nck in Medellin
nee da was echt ni om te lachen eigenlijk, ik moest tien keer door mijn knieen buigen
Nck in Medellin
maja da is peanuts
Nck in Medellin
en daarna nen auto vol mensen en vuurwerk zien ontploffen
Nck in Medellin
ma zo ne vuurbal tussen die 6 mensen en dan kei veel rook.
zeker armen en benen kwijt, da kan ni anders
Nck in Medellin
Ah en woensdag ben ik bijna van mijn paard gevallen aan het begin van de Andes, op 2000 m ofzo!
Da was ni lachen
...
Nck in Medellin
Ene keer ne nachtduik gaan doen
Nck in Medellin
Da was zo spannend. Int pikkendonker met uw bootje de zee in. Een halfuur varen echt, dan uw gear aandoen en baf van den boot aftuimelen.
...
Nck in Medellin
maja
Nck in Medellin
ik zal mss ook wel heel eenzaam sterven :D
Joke in Langdorp
ha! voila:P

Switch

Als één psychotische lichtschakelaar,
zwiert de nieuwe router van het merk USRobotics (oh ja,anti-reclame!),
die zichzelf bij mama wist te installeren,
mij om de 3 minuten van het internet voor een aantal seconden.
Met als gevolg voor al mijn vrienden op msn dat ik extreem
online-offline-online-offline-online-offline-gedrag vertoon.
Langs deze min of meer stabiele weg wil ik dan ook deze mensen
bedanken voor hun stalen zenuwen, en hen ervan verzekeren dat ik, zodra ik een andere manier vind om op internet te geraken, de router eigenhandig een kopje kleiner maak. En het zal een gruwelijke dood zijn, daar mag je van op aan.

Dr. Dolfijn.

Nee...die moeten eruit, sprak dokter Dolfijn.
Hij keek me aan als een kaakbeenchirurg uit de middeleeuwen:
Vastberaden,maar geen idee waar hij mee bezig was.
Het gaat hier wel over MIJN TANDEN he????
Voor mijn ogen flitste een beeld van bloedend vlees,
in het rond vliegende tanden
en een duivels lachend klein ventje met een boor.
Hij had mijn rüntgenfoto slechts enkele seconden bekeken
maar het verdict was gevallen.

Ik dacht terug aan een bericht dat ik gelezen had
van een vriendin van me,
die dezelfde lijdensweg
reeds voor mij had bewandeld...


14 marraskuu 2005

Dr. Dolfijn
Men wenst even mede te delen dat godenco zich aanstaande vrijdag niet onder het gewone gepeupelte zal kunnen mengen, wegens vrijwillig - desalniettemin toch niet geheel - bijstand krijgend in een openbaar gebouw ter verpleging van calciumsubstanties bij de menselijke specie. Gelieve haar niet te vaak op het hart te drukken dat ze niet de ochtendmaaltijd zal mogen nuttigen, daar haar dit groot verdriet zal doen, en zeker niet te vermelden dat alcoholische vloeistoffen dienen te worden vermeden tot 24 uur na het uitvoeren van deze verzorging.Daarenboven zal iedere persoon, die hierna vertelsels komt meedelen over onprettige voorvallen bij gehele narcose, verpleging van calciumsubstanties of chirurgische verpleging in het algemeen eigenhandig een niet zeer pijnloze fysische uitwerking van godenco's hand voelen op het meest nabij zijnde lichaamsdeel. U bent gewaarschuwd.
(http://www.godenco.blogspot.com/)

De praktijk van dokter Dolfijn uittredend, heb ik Koen wat verdwaasd aangekeken. Ok,mijn wijsheidstanden zitten horizontaal en duwen mijn kaakgewrichten uit de kom, maar wat dan nog? ...

Dr. Niet-Zo-Dolfijn
Voor de operatie
"Ik ga efkes wa zuurstof geven"
"ok."
Tijdens de operatie
Ik dacht altijd dat men onder narcose vrolijke dromen had, huppelend door groene weilanden met bloemetjes, om dan terug de harde realiteit in te worden gestampt bij het ontwaken. Niet dus, ik herinner me zelfs de ontwaakkamer niet; plots lag ik terug op mijn kamer, als een paaseitje, met op 2 meter van me af een soortgelijk slachtoffer van de hedendaagse geneeskunde. Let wel, "genees"-kunde. Had tot de operatie nooit last gehad van die vervloekte tanden.
Na de operatie
Dikte van wangen stijgt exponentieel. Na het paasei-stadium kwam het moment dat het leek alsof ik in elke wang een rijp mandarijntje hamsterde. Ontwijk vanaf nu alle spiegels, kan ik mezelf toch nog wijsmaken dat hoofd niet helemaal naar een peervorm is aan het evolueren. Loop ondertussen met 24 ijsblokjes (niet de vierkante, het vijgmodel) tegen kaken geduwd rond. Frisjes.
(http://www.godenco.blogspot.com/)

De gedachte dat ik in de grote vakantie deze terreur ook zal ondergaan, maakt mij toch een tikkeltje zenuwachtig. Zeker omdat ik de vriendin in kwestie 2 weken na de operatie nog steeds met blauwe wangen zag rondlopen.
De maand die volgt op 1 augustus wens ik dus ook geen vormen van sociaal contact te beoefenen die kunnen leiden tot het uitlachen van mijn hoofd. Ik denk dat dat een mooie afspraak is.

(Dank aan Jef)

Blok aan m'n been.

Ik heb het weer aan mijn been:
de examens.
En wat kan dat arme lidmaat er ook aandoen?
Dat ik nog steeds studeer is tenslotte mijn keuze,
en dat van mijn nutteloze ASO-diploma.

We moeten er door,in alle mogelijke betekenissen van het woord.
Met dat in het achterhoofd heb ik me voorgenomen mijn strategie
betreffende het betere blokwerk wat aan te passen.
10 minuten studeren...50minuten pauzeren...IS een optie,
blijkt tot nu toe ondanks alle tegenargumenten
nog altijd te werken...
maar blijft een risicovolle onderneming.
Daarom ben ik dus begonnen met het systeem van
de winstgevende aanloop.
Ik heb vandaag ongeveer 2uur gestudeerd,
beste lezertjes,en de blokweek is nog niet begonnen.
Dit ongebruikelijke voorval heeft ook mede plaatsgevonden
doordat het toilet op mijn kot naar de zak is,
en heel de tijd lawaai maakt,
alsook mijn chauffage (nog steeds).
daarbovenop moet ik nog nadenken over een scriptie onderwerp
(gebruik gerust de reactieruimte als ideeënbus)
en verwacht ik dat de zon binnen dit en 2weken
mijn aandacht zo gevaarlijk hard naar zich toe zal trekken
dat blokken slechts nog toevallig zal plaatsvinden
als ik de cursus van mijn gezicht haal na een namiddagje zonnen.

Maar we houden de moed erin!!

Life = music (starring The Kills)

Before Chocolate.

The Kills- Fried my little brains


Eating Chocolate.

The Kills- Cheap and Cheerful


After Chocolate.

The Kills- Black Balloon

...

*kruipt terug achter haar geïmproviseerd studeertafeltje*

14 mei

Zoetgevleugeld Zonnegeweld

Licht heeft Liefde in't Grasgeveld

Nooit bloemde mijn Kleur

Nooit waaide mijn Geur

zoals ik nu de Zomer omhels

breng Glimlach mee als ik je stuur

de toekomst in, ons Avontuur

en kus me weer in't avonduur

met ogen Roodgetint van vuur

mijn Zoetgevleugeld Zonnegeweld

toen was je mijn Liefje

nu ben je mijn Held

.....

3 jaar samen

I love you

and I love you,too.

Liefs, Joke

Zo bereid je een communiefeest.

Ingrediënten:

- Je zus, leeftijd circa 12jaar

- Jezus, leeftijd circa 2000 jaar

- Katholieke ouders (optioneel)

- Een katholieke school

- Een zondag

- De maand mei

- De zon

- Familie

...en ne goeie traiteur

Bereidingswijze

Bel Gerard Kiek (traiteur) en bestel voedsel, met de nadruk op het dessert.

Huur een zaaltje,nodig familie uit,trek communiefoto's, stoef met de kleren van het communicantje, stel een decadente lijst op met kadootjes die anderen MOGEN kopen als ze ook maar met 1 vinger aan de buffettafel willen komen...en bovenal: veins met glans dat je katholiek bent,in god gelooft, en dat de plechtige communie zonder twijfel de ziel reinigt.

Succes gegarandeerd. Bij voorkeur hypocriet en warm serveren. Smakelijk!

I predict a diet.

Een modeshow,een communiefeest, en de zomer in't verschiet,
doet een vrouwelijk wezen als ik wel eens afkeurend in de spiegel kijken.
Het moge haast een traditie wezen,maar ja hoor,
ik ga weer maar es diëten!
Vasten helpt niet,dat heb ik al geprobeerd.
Dan eet je niet,en een week later eet je voor een heel leger.
De Weight Watchers?
Langzaam vermageren,elke week samenkomen
als een zelfhulpgroep voor dikkies om mekaar te stimuleren,
en dan op je gewicht blijven....
been there,done that,bullshit.
Telkens als je iets eet kijken hoeveel 'points' dat ding is,
en of het nog wel past in je vreet-dagschema.
No thanks. Dat houdt geen hond vol.
Atkins? Ook geprobeerd!
(zie 'Ik en meneer Atkins,4 oktober)
Je propt jezelf vol met kaas en andere vettige brol,
krijgt een vies,dik opgevuld gevoel in je maag,
en je lever gaat naar de vaantjes omdat je geeneens meer
fruit mag eten. Die strijd heb ik ook mooi verloren.
Nee...vorige week ben ik begonnen aan een dieet
dat me even ondoeltreffend als onhoudbaar lijkt op lange termijn
maar voorlopig doet het zijn werk: kilocalorieën tellen!!!
Een goeie vriendin van mij is er 30kilo mee afgevallen,
en uiteindlijk is 'mager' eten nog altijd de meest basic methode
om wat winterkilootjes te verliezen...
en zodra ik klaar ben,ga ik er ongeveer zo uitzien:
Wish me luck!!!

Briefje aan de leerkracht.(2)

Beste Tim Vanhoomissen,

Verbaasd,verbouwereerd en lichtjes ontstemd was ik,toen ik dinsdagmiddag de aula uitliep.Desalniettemin ik nog steeds graag het leslokaal betreedt in uw nabij zijn, moet de teleurstelling me toch van het hart. Hebt u mijn briefje niet ontvangen?
Was er dan zoveel kwaad te bestrijden tussen maandag en donderdag deze week dat zelfs een confessie ten aanzien van een van uw betere leerlingen (we spreken hier over een resultaat van 19/20 op Statistiek I) niet meer in de agenda bleek te passen?

Het ezelsoortje op bladzijde 58 van mijn cursus,alsook mijn hoopvolle verwachtingen bleven volledig onaangeroerd. En dat u tijdens de les toevallig mijn naam gebruikte tijdens de opsomming van de namen in een ad random geselecteerde steekproef in een uitgevonden experiment,hoeft geen excuus te zijn om mij daarna totaal te negeren.

Ik wil er u op wijzen,beste Tim, dat ik een groot geheim van u bewaar, met volle overtuiging en met discretie. Het lijkt me dan ook niet meer dan normaal dat u,als zijnde de held in kwestie, mij een gunst doet om deze loyaliteit op zijn minst te erkennen.

Ik druk bij deze gaarne nog eens op de belangrijkheid van ons persoonlijk onderhoud, en laat het toch een klein waarschuwing inhouden. We zouden niet willen dat de lessen plots hoeven te stoppen wegens vreemde reacties van de docent statistiek op lichtgroene staafjes kryptoniet?

Liefs,

groetjes

en een welgemeende hypothesetoetsing

Joke